Można się powołać na brak należytego umocowanie pełnomocnika strony przeciwnej
W postępowaniu przed sądem pierwszej powoda reprezentowała osoba, która nie mogła być pełnomocnikiem w procesie cywilnym. W związku z tym w apelacji strona pozwana podniosła zarzut, iż postępowanie było nieważne (art. 379 pkt 2 k.p.c.). Nieważność postępowania ma charakter względy o tyle, że musi być stwierdzona w odpowiednim orzeczeniu sądu. Przyczyny nieważności z art. 379 k.p.c. są natomiast bezwzględne w tym znaczeniu, że strona może się na nie zawsze powołać w apelacji, bez względu na to, czy wpłynęły na wynik sprawy. W niniejszej sprawie sąd odwoławczy nie zgodził się jednak z zarzutem strony pozwanej, bowiem uznał, iż na brak należytej reprezentacji może się powołać tylko ta strona, która korzystała z nienależycie umocowanego pełnomocnika. Sprawa na skutek skargi kasacyjnej trafiła do Sądu Najwyższego, który stwierdził, że:
Zarzut nieważności postępowania z powodu niewłaściwego umocowania pełnomocnika przysługuje także stronie, która z jego zastępstwa nie korzystała.
Już we wcześniejszych orzeczeniach Sąd Najwyższy orzekał, że występowanie w sprawie w charakterze pełnomocnika osoby, która nie może być pełnomocnikiem, oznacza brak należytego umocowania w rozumieniu art. 379 pkt 2 k.p.c., czyli stanowi przyczynę nieważności postępowania. Sporne jest natomiast, czy na nieważność z powodu braku właściwego umocowania pełnomocnika może powołać się jedynie ta strona, która z jego zastępstwa korzystała. W części orzeczeń Sąd Najwyższy przyjmował, że strona nie może składać środków odwoławczych opartych na zarzutach dotyczących wyłącznie innej strony.
Sąd Najwyższy w niniejszej sprawie zauważył jednak, że ustanowione w postępowaniu cywilnym rygory i sankcje zawsze służą nie tylko interesom stron, ale chronią także interes wymiaru sprawiedliwości, wyrażający się w zagwarantowaniu pewności i stabilności orzeczeń sądowych. Strona może oczekiwać, że orzeczenie w sprawie będzie prawomocne i niewzruszalne. Ma w tym interes prawny, nawet jeśli uchybienie powodujące nieważność jej nie dotyczy. Dlatego może się powołać na brak należytego umocowania pełnomocnika strony przeciwnej (a nie zdawać się na jej inicjatywę i trwać w niepewności, czy postępowanie nie zostanie uznane za nieważne).
Wyrok Sądu Najwyższego z dnia 16 lutego 2012 roku, sygn. akt III CSK 195/11, OSNC Zbiór Dodatkowy 2013 – Numer C, poz. 49
Zespół
e-prawnik.pl
Skomentuj artykuł - Twoje zdanie jest ważne
Czy uważasz, że artykuł zawiera wszystkie istotne informacje? Czy jest coś, co powinniśmy uzupełnić? A może masz własne doświadczenia związane z tematem artykułu?