Jaki wpis od skargi na decyzję w przedmiocie nadpłaty podatku
W myśl art. 231 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi w sprawach, w których przedmiotem zaskarżenia są należności pieniężne, pobiera się wpis stosunkowy, natomiast w innych sprawach pobiera się wpis stały. Pewna spółka zaskarżyła do sądu administracyjnego decyzję odmawiająca stwierdzenia nadpłaty w podatku od gier. Przewodniczący wydziału wezwał spółkę do uiszczenia wpisu stosunkowego. Spółka zaskarżyła zarządzenie przewodniczącego, gdyż uznała, iż od takiej skargi należy się opłata stała. Zdaniem spółki cyt. przepis dotyczy tylko takich sytuacji, kiedy zaskarżoną decyzją to na stronę nałożono obowiązek zapłaty określonej należności. Zażalenie spółki trafiło do Naczelnego Sądu Administracyjnego, który je oddalił. Stwierdził przy tym, że:
Przepis art. 231 zdanie 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), obejmuje zakresem swojej regulacji sprawy, w których "przedmiotem zaskarżenia są należności pieniężne"; dotyczy zatem takich spraw sądowoadministracyjnych, w których dana należność pieniężna jest dochodzona z urzędu przez organ podatkowy od podatnika (sytuacja wydania decyzji podatkowej), jak i również spraw, w których dana należność jest dochodzona przez podatnika od organu podatkowego jako nienależycie zapłacony lub nadpłacony podatek (sytuacja nadpłaty).
W uzasadnieniu NSA podniósł, że w sprawach dotyczących stwierdzenia nadpłaty spór sprowadza się do kwestionowania konkretnej należności pieniężnej. Występując do organu podatkowego z wnioskiem o stwierdzenie nadpłaty strona domaga się konkretnej kwoty, tyle tylko, że kwota ta została już uiszczona, a w postępowaniu o stwierdzenie nadpłaty podatnik ubiega się o jego zwrot. Ograniczenie zakresu stosowania art. 231 zdanie 1 p.p.s.a. jedynie do spraw, w których to skarżący kwestionuje zasadność dochodzenia przez organ podatkowy z urzędu określonej należności pieniężnej, jest nieuzasadnione. Skoro bowiem żadnych rozróżnień nie wprowadził sam ustawodawca, nie wolno ich też wprowadzać przy wykładni prawa. Niedopuszczalne jest zatem dodawanie warunku stosowania przepisu w postaci "kierunku roszczenia" (kto od kogo dochodzi należności pieniężnej).
Postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 2 października 2013 roku, sygn. akt II FZ 808/13, orzeczenia.nsa.gov.pl
Zespół
e-prawnik.pl
Skomentuj artykuł - Twoje zdanie jest ważne
Czy uważasz, że artykuł zawiera wszystkie istotne informacje? Czy jest coś, co powinniśmy uzupełnić? A może masz własne doświadczenia związane z tematem artykułu?