Zapewnienie mieszkania i opieki nad osobą starszą jako niezbywalny obowiązek alimentacyjny.

Odpowiedź prawnika: Zapewnienie mieszkania i opieki nad osobą starszą jako niezbywalny obowiązek alimentacyjny.

Przez obowiązek alimentacyjny rozumiemy dostarczanie środków utrzymania przewidziany w art. 128 i 133 § 2 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, rozumieć należy obowiązek zaspokajania usprawiedliwionych potrzeb osoby uprawnionej potrzebującej alimentacji; obowiązek ten może polegać również na dostarczeniu osobie znajdującej się w niedostatku mieszkania, opieki lekarskiej i domowej. Także w komentarzach do Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego wskazuje się, że obowiązek alimentacyjny „oznacza dla uprawnionego ściśle osobisty charakter należnych mu świadczeń. Równie osobisty charakter mają obowiązki zobowiązanego do świadczeń. Sprawia to, że zarówno obowiązek alimentacyjny, jak i odpowiadające mu roszczenie nie mogą być przedmiotem obrotu.

W myśl art. 139 obowiązek alimentacyjny nie przechodzi na spadkobierców zobowiązanego, a w sferze stosunków zobowiązaniowych, jako wierzytelność o dostarczenie środków utrzymania (art. 505 pkt 2 Kodeksu cywilnego) na równi z wierzytelnościami wynikającymi z art. 446 § 2, art. 897, 913 § 1 i art. 938 k.c. nie może być umorzona przez potrącenie" (Tadeusz Domińczyk w „Kodeks rodzinny i opiekuńczy. Komentarz", Warszawa 2009, Wydawnictwo Prawnicze LexisNexis).