Odpowiedź prawnika: Pracodawca jako strona stosunku pracy
Zgodnie z definicją pracodawcy (art. 3 kodeksu pracy) pracodawcą jest jednostka organizacyjna, choćby nie posiadała osobowości prawnej, a także osoba fizyczna, jeżeli zatrudniają one pracowników. Pracodawcą jest każda jednostka organizacyjna lub osoba fizyczna zatrudniająca pracowników we własnym imieniu. Pracodawcą jest każda osoba prawna - oprócz Skarbu Państwa - bez względu na przyjętą formę prawną, a także każda ta jednostka organizacyjna nie posiadająca osobowości prawnej, która w świetle przepisów aktu prawnego powołującego ją do życia, posiada prawo samodzielnego, we własnym imieniu zatrudniania pracowników. Jednostką taką jest np. szpital, ale także wyodrębniony zakład w przedsiębiorstwie wielozakładowym, jeżeli uzyskał prawo samodzielnego zatrudniania pracowników. Prawo samodzielnego zatrudniania pracowników to prawo nawiązywania, zmiany i rozwiązywania stosunku pracy oraz obowiązki i odpowiedzialność pracodawcy wynikające z przepisów prawa pracy. Zgodnie z treścią art.3[1] kodeksu pracy za pracodawcę będącego jednostką organizacyjną czynności w sprawach z zakresu prawa pracy dokonuje osoba lub organ zarządzający tą jednostką albo inna wyznaczona do tego osoba. Czynności tych dokonuje w imieniu pracodawcy bądź kierownik tej jednostki (np. dyrektor) oraz, w zakresie określonym przez kierownika, inna upoważniona osoba. Gdyby w jednostce organizacyjnej działal organ kolegialny, to będzi to wtedy zarząd tej jednostki (albo inny organ, który spełnia funkcję zarządu).
