Odpowiedź prawnika: Przedmiot ochrony prawa autorskiego
Zgodnie z Prawem autorskim:
Art. 1. 1. Przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór).
Przyjmuje się, że aby uznać istnienie utworu, musi on:
a) stanowić rezultat pracy człowieka (twórcy),
b) stanowić przejaw działalności twórczej,
c) mieć indywidualny charakter.
W publikacji zatytułowanej „Ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Komentarz” (Barta Janusz, Czajkowska-Dąbrowska Monika, Ćwiąkalski Zbigniew, Markiewicz Ryszard, Traple Elżbieta, ABC 2001) wskazuje się, że: „Określenie "przejaw" oznacza każdy uzewnętrzniony rezultat działania. Stwierdzenie, że utwór stanowi przejaw "działalności twórczej", podkreśla -inaczej ujmując -że utwór powinien stanowić rezultat działalności o charakterze kreacyjnym. Przesłanka ta, niekiedy określana jako przesłanka "oryginalności" utworu, zrealizowana jest wówczas, gdy istnieje subiektywnie nowy wytwór intelektu; jest ona zatem ujmowana wyłącznie w płaszczyźnie nowości subiektywnej i zorientowana retrospektywnie. Sam jednak "przejaw działalności twórczej" nie jest warunkiem wystarczającym do zakwalifikowania określonego wytworu jako przedmiotu prawa autorskiego. Konieczne jest bowiem, by wytwór taki miał indywidualny charakter (aby charakteryzował się "indywidualnością"). Jak się przy tym podnosi: "Ustalenie, że określona czynność (dzieło) ma charakter twórczy lub nie, nie należy do sfery zarzutów prawa materialnego, ale sfery ustaleń faktycznych będących dopiero podstawą zastosowania prawa" (wyr. Sądu Apel. w Poznaniu z 26 kwietnia 2000 r., 1087/99)”. Andrzej Matlak w opracowaniu pt. „Piśmiennictwo: Praktyczne wyjaśnienia oraz wzory umów i pism” (20012011 LexisNexis) pisze natomiast: „Z przepisu art. 1 ust. 1 polskiej ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych [ustawa z dnia 4 lutego 1994 r., t.jedn.: Dz. U. 2006 r. Nr 90 poz. 631; dalej jako -pr.aut.] wynika, że „przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia”. Przedstawiona legalna definicja utworu potwierdza, iż zakresem ochrony objęty może być wyłącznie uzewnętrzniony przejaw działalności twórczej, cechujący się oryginalnością i indywidualnością. Ochrona nie jest natomiast uzależniona od sposobu wyrażenia dzieła, jego wartości oraz przeznaczenia. Jasno sformułowano również zasady, że utwór jest przedmiotem prawa autorskiego od chwili ustalenia, chociażby miał postać nie ukończoną, oraz że ochrona przysługuje twórcy niezależnie od spełnienia jakichkolwiek formalności (art. 1 ust. 3 i 4 pr.aut.)”.
