Wezwanie pokrzywdzonego na przesłuchanie

Odpowiedź prawnika: Wezwanie pokrzywdzonego na przesłuchanie

Zgodnie z kodeksem postępowania karnego (art. 49 i 71 kpk) pokrzywdzony i podejrzany posiadają status stron procesowych w postępowaniu przygotowawczym, w związku z czym w braku innych uregulowań, mają do nich zastosowanie również przepisy dotyczące postępowania przed sądem.

Ustawodawca w art. 353 § 1 kpk wskazał co najmniej siedmiodniowy termin, który powinien upłynąć między doręczeniem wezwania stronie a czynnością w związku, z którą dokonano wezwania. Jednakże w wypadkach niecierpiących zwłoki niniejszy termin może być skrócony.

Wszelkie pisma dotyczące strony doręcza się w taki sposób, by treść ich nie była udostępniona osobom niepowołanym (art. 128 § 2 kpk). W wezwaniu należy oznaczyć organ wysyłający oraz podać, w jakiej sprawie, w jakim charakterze, miejscu i czasie ma się stawić adresat i czy jego stawiennictwo jest obowiązkowe, a także uprzedzić o skutkach niestawiennictwa. Pisma doręcza się za pokwitowaniem odbioru.

Odbierający potwierdza odbiór swym czytelnym podpisem zawierającym imię i nazwisko na zwrotnym pokwitowaniu, na którym doręczający potwierdza swym podpisem sposób doręczenia. Wezwania, zawiadomienia oraz inne pisma, od których daty doręczenia biegną terminy, doręcza się przez pocztę lub inny uprawniony podmiot zajmujący się doręczaniem korespondencji albo pracownika organu wysyłającego, a w razie niezbędnej konieczności - przez Policję. Jeżeli w sprawie ustalono tylu pokrzywdzonych, że ich indywidualne zawiadomienie o przysługujących im uprawnieniach spowodowałoby poważne utrudnienie w prowadzeniu postępowania, zawiadamia się ich poprzez ogłoszenie w prasie, radiu lub telewizji. Należy jednak zawsze doręczyć je temu pokrzywdzonemu, który w zawitym terminie 7 dni od dnia ogłoszenia o to się zwróci.

Pismo doręcza się adresatowi osobiście. W razie chwilowej nieobecności adresata w jego mieszkaniu, pismo doręcza się dorosłemu domownikowi, a gdyby go nie było - administracji domu, dozorcy domu lub sołtysowi, jeżeli podejmą się oddać pismo adresatowi. Pismo może być także doręczone za pośrednictwem telefaksu lub poczty elektronicznej. W takim wypadku dowodem doręczenia jest potwierdzenie transmisji danych.

Jeżeli doręczenia nie można dokonać w sposób wskazany powyżej, pismo przesłane pocztą pozostawia się w najbliższej placówce pocztowej operatora publicznego, a przesłane w inny sposób - w najbliższej jednostce Policji albo we właściwym urzędzie gminy.

O pozostawieniu pisma doręczający umieszcza zawiadomienie w skrzynce do doręczania korespondencji bądź na drzwiach mieszkania adresata lub w innym widocznym miejscu ze wskazaniem, gdzie i kiedy pismo pozostawiono oraz że należy je odebrać w ciągu 7 dni; w razie bezskutecznego upływu tego terminu, należy czynność zawiadomienia powtórzyć jeden raz; tak samo należy postąpić w razie doręczenia pisma administracji domu, dozorcy domu lub sołtysowi. Pismo można również pozostawić osobie upoważnionej do odbioru korespondencji w miejscu stałego zatrudnienia adresata.

W wypadkach nie cierpiących zwłoki można wzywać lub zawiadamiać osoby telefonicznie albo w inny sposób stosownie do okoliczności, pozostawiając w aktach odpis nadanego komunikatu z podpisem osoby nadającej (art. 137 kpk). Osoba wzywana musi jednak wiedzieć, w jakim charakterze jest wzywana. W w/w sposób można dokonywać zawiadomień jedynie wówczas gdy doręczenie formalne byłoby szczególnie utrudnione. Wypadki niecierpiące zwłoki są to sytuacje związane z potrzebą niezwłocznego wezwania lub zawiadomienia.

Doręczenia bądź wezwania dokonane z naruszeniem w/w przepisów uważa się za dokonane, jeżeli osoba, dla której pismo było przeznaczone, oświadczy, że pismo to otrzymała.