Zakup nieruchomości za granicą

Odpowiedź prawnika: Zakup nieruchomości za granicą

Zgodnie z art. 22a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania m.in. budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością - o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Przepis nie ogranicza definicji środków trwałych do nieruchomości położonych na terytorium Polski, tak więc jeśli nieruchomość położona za granicą spełnia przesłanki wskazane w powyższym przepisie, może być uznana za środek trwały i jako taka może być amortyzowana na zasadach określonych w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jak stanowi art. 22i ust. 1 wskazanej ustawy, odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych, z zastrzeżeniem art. 22j-22ł, dokonuje się przy zastosowaniu stawek amortyzacyjnych określonych w Wykazie stawek amortyzacyjnych i zasad, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1.

Zgodnie z Wykazem stawek amortyzacyjnych zasadnicza stawka dla budynków mieszkalnych to 1,5% rocznie, natomiast dla budynków niemieszkalnych to 2,5% rocznie. Jeżeli budynek łączy funkcje mieszkalne z niemieszkalnymi, to przyjmuje się, iż stawka zależy od tej funkcji, która dominuje. Jeśli zatem budynek ma zasadniczo pełnić funkcję biurową i magazynową, a jedynie dodatkowo funkcję mieszkalną, to stawka amortyzacji powinna wynosić 2,5% (a więc budynek byłby amortyzowany przez 40 lat).

Jeśli podatnik potrafi wykazać, iż budynek jest używany, tj. jeżeli podatnik wykaże, że przed nabyciem był wykorzystywany co najmniej przez okres 60 miesięcy, ewentualnie jeśli budynek był ulepszony, tj. jeżeli przed wprowadzeniem do ewidencji wydatki poniesione przez podatnika na ulepszenie stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej, a budnek byłby po raz pierwszy wprowadzony do ewidencji danego podatnika, to podatnik mógłby określić indywidualne stawki amortyzacji (przyspieszajac amortyzację), na zasadach określonych w art. 22j ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.