Przydziały uprawnień do emisji na lata 2008-2012 - kolejna bariera dla przedsiębiorców?

Z końcem listopada 2008 r. weszło w życie rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 1 lipca 2008 r. w sprawie przyjęcia Krajowego Planu Rozdziału Uprawnień do emisji dwutlenku węgla na lata 2008-2012 dla wspólnotowego systemu handlu uprawnieniami do emisji (Dz.U. Nr 202, poz. 1248) (KPRU II). Niestety wejście w życie rozporządzenia nie było tożsame z automatycznym przekazaniem uprawnień do emisji CO2 na rachunki prowadzących instalacje.  

Aby podmioty gospodarcze objęte systemem handlu emisjami w Polsce mogły otrzymać uprawnienia konieczne jest wprowadzenie przez Centralnego Administratora (przedstawiciela Komisji Europejskiej) do Niezależnego Dziennika Transakcji Wspólnoty (CITL) wykazu instalacji wraz z przyznaną dla nich liczbą uprawnień w okresie rozliczeniowym 2008-2012.

Do dnia dzisiejszego Komisja Europejska nie wprowadziła uprawnień do emisji dla polskich podmiotów do CITL. W praktyce ma to duże konsekwencje dla przedsiębiorców, gdyż:

• polskie podmioty nie mogą być aktywnymi graczami na rynku emisji. W sytuacji spadku cen uprawnień w przeciągu minionych miesięcy z poziomu 27 €/t CO2 w lipcu 2008 do obecnych ~10 €/t oznacza to realną stratę dla takich przedsiębiorców. Dodatkowa strata wynika z korzyści jakie sprzedający mógłby uzyskać z obrotu pieniędzmi pochodzącymi ze sprzedaży uprawnień od momentu sprzedaży do dnia dzisiejszego. Szczególnego znaczenia nabiera to w chwili narastania kryzysu gospodarczego w Polsce, który powoduje, ze firmy z jednej strony ograniczają produkcję, a co za tym idzie emisje CO2, z drugie strony podejmują działania maksymalizujące dostępne środki pieniężne.

• zwiększa niepewność, co do decyzji operacyjnych i inwestycyjnych w średnim i długim horyzoncie czasowym. W sytuacji braku zatwierdzenia KPRU, czyli w obliczu potencjalnych zmian rozporządzenia, przydziały uprawnień do emisji są wciąż elementem ryzyka oraz zmienną we wszelkich kalkulacjach biznesowych: budżetach, projektach w zakresie zwiększenia mocy produkcyjnych itp.

• wiąże się z dużą niepewnością, co do decyzji operacyjnych w krótkim terminie. Głównie dotyczy to obowiązku umorzenia emisji za rok 2008, który musi zostać spełniony do 30 kwietnia 2009 - brak jakiejkolwiek wiadomości ze strony Ministerstwa Środowiska jak zostaną potraktowani przedsiębiorcy, którzy z tego obowiązku się nie wywiążą z powodu braku uprawnień (w praktyce wszyscy polscy przedsiębiorcy).

• wstrzymuje projekty inwestycyjne. Częścią integralną KPRU są przydziały uprawnień przewidziane na nowe instalacje lub instalacje istotnie zmodyfikowane. Przydział dodatkowych uprawnień z krajowej rezerwy jest istotnym czynnikiem decyzyjnym dla wielu inwestycji w zakresie rozwoju mocy produkcyjnych. Brak zatwierdzonego KPRU powoduje wstrzymanie procedury przydziału, a co za tym idzie wstrzymanie projektów inwestycyjnych, dla których dodatkowa pula pozwoleń jest elementem decydującym. 

• uniemożliwia realizację zobowiązań już zaciągniętych. Wielu przedsiębiorców aktywnie zarządzających ryzykiem CO2 już od 2007 roku zawierało transakcje na rynku CO2 typu "forward" lub "swap" na okres 2008-2012 w celu zminimalizowania kosztu emisji CO2. Nikt nie spodziewał się, że po 10 miesiącach od ustawowej daty przekazania uprawnień na rachunki uczestników systemu Krajowy Administrator Systemu Handlu Uprawnieniami do Emisji wciąż ich nie przekaże.

Za rozmowy z Komisją Europejską na temat KPRU II odpowiada Ministerstwo Środowiska, które do dnia dzisiejszego nie rozwiało wątpliwości urzędników europejskich i nie przekonało Komisji do akceptacji polskiego planu rozdziału uprawnienia do emisji. W rezultacie opieszałych działań Rządu przedsiębiorcy objęci KPRU w Polsce są narażeni na utratę konkurencyjności względem podobnych podmiotów działających we Wspólnocie. Co więcej, brak jasnych reguł funkcjonowania systemu handlu emisjami (przestarzała ustawa z 2004), brak porozumienia z Komisją Europejską odnośnie KPRU oraz brak komunikacji Rządu z przedsiębiorcami w tej sprawie negatywnie wpływają na wizerunek Polski jako miejsca lokowania inwestycji. 

Źródło: PKPP Lewiatan - www.pkpplewiatan.pl

A.J.
Zespół e-prawnik.pl