Windykacji polubowna i sądowa w Austrii

Gdy pozostaje nam dochodzenie na drodze sądowej

Odrębnym zagadnieniem pozostaje windykacja sądowa. Ważne, aby znać podstawowe prawa obowiązujące w Austrii. W sprawach z zakresu prawa cywilnego i handlowego pozew musi być złożony za pośrednictwem adwokata, jeśli roszczenia przekraczają 4000 EUR. Z obowiązku takiego zwolnione są roszczenia dochodzone w postępowaniu nieprocesowym. Dlatego każdy, którego sprawa mieści się w granicach dopuszczających brak przymusu adwokackiego, może we własnych zakresie złożyć pozew. Należy pamiętać, że sądy okręgowe rozstrzygają spory do wartości 10.000 EUR.

Sytuacja zmienia się jeżeli sprawy z zakresu prawa cywilnego i handlowego wnosimy do sądu rejonowego, ponieważ istnieje reguła składania pozwu za pośrednictwem adwokata. Do sądu rejonowego składamy wszystkie sprawy, które nie obejmują właściwością sądu okręgowego, niezależnie od wartości sporu.

Po podjęciu decyzji o wszczęciu postępowania sądowego mamy pewne ograniczenia wyboru rodzaju postępowania. Zgodnie z prawem austriackim możemy skorzystać z postępowania upominawczego, jednak tylko w przypadku płatności nie przekraczających 30.000 EUR (od nowelizacji kodeksu postępowania cywilnego 01.01.2003r). Przy składaniu pozwu w postępowaniu upominawczym trzeba pamiętać, że należy skorzystać z formularza obowiązującego w tego typu procesie.

Opłata sądowa jest wnoszona przy składaniu wniosku o wszczęcie postępowania upominawczego. Honorarium adwokata jest uzależnione od indywidualnych uzgodnień. Zwrot poniesionych kosztów postępowania sądowego zazwyczaj będziemy w stanie odzyskać po uprawomocnieniu się wyroku i ściągnięciu zasądzonej kwoty. Pozew uznaje się za wniesiony, jeżeli sąd go nie oddali lub nie wezwie nas do jego poprawienia. Nie istnieje możliwość złożenia zażalenia na decyzję sądu w sprawie odmowy wydania nakazu zapłaty i sprawa taka automatycznie jest kierowana do właściwego postępowania. Zgodnie z normą prawną obowiązującą dla postępowania upominawczego, nie ma obowiązku udowadniania istnienia roszczenia. W przypadku złożenia przez powoda pozwu niezgodnego ze stanem faktycznym, sąd może mu wymierzyć karę pieniężną. Pozwany ma na złożenie sprzeciwu 14 dni od daty doręczenia nakazu zapłaty. W przypadku usprawiedliwionej przeszkody dla złożenia sprzeciwu, pozwany ma prawo zwrócić się do sądu o przywrócenie terminu dla złożenia sprzeciwu. Jeżeli pozwany nie złoży sprzeciwu w odpowiednim czasie, powód ma prawo wystąpić do sądu o nadanie klauzuli wykonalności i skierowanie sprawy do postępowania egzekucyjnego.

Wszczęcie sprawy w postępowaniu zwykłym następuje w przypadku złożenia sprzeciwu przez pozwanego w postępowaniu upominawczym lub kiedy wartość roszczenia przekracza 30.000 EUR. W związku z faktem, że jest to postępowanie procesowe, musimy się liczyć ze wzrostem kosztów wymaganych dla przeprowadzenie sprawy na tym etapie. Zazwyczaj koszty są zależne od czasu postępowania oraz liczby rozpraw wymaganych dla uzyskania wyroku. Po uzyskaniu wyroku, jeżeli pozwany nie ureguluje zasądzonej kwoty na podstawie prawomocnego wyroku, zwracamy się do sądu o nadanie klauzuli wykonalności i przenosimy sprawę do komornika.

Upadłość czy układ

Jeżeli dłużnik nie reguluje płatności w terminie, możemy rozważyć złożenie wniosku o postawienie firmy w stan upadłości. W Austrii wyróżniamy dwa rodzaje postępowań: układowe oraz upadłościowe. Z wnioskiem o wszczęcie postępowania upadłościowego z opcją układu wnosi dłużnik, który jest zobowiązany do przedstawienia propozycji układowej. Ten rodzaj postępowania ma na celu umożliwienie dłużnikowi prowadzenia działalności. Temu służy również możliwość częściowego umorzenia długu, jeżeli dłużnik ureguluje 40% wierzytelności w ciągu dwóch lat oraz jeżeli wierzyciele podejmą stosowną uchwałę.

Postępowanie upadłościowe jest wszczynane na wniosek wierzycieli lub dłużnika. Jest ono wszczynane w przypadku niewypłacalności lub nadmiernego zadłużenia dłużnika. Należy pamiętać o kilku ważnych zagadnieniach dla wierzycieli. W postępowaniu tym istnieje możliwość wyłączenia składników majątku, które z mocy prawa nie należą do niego. Poza tym możemy skorzystać z prawa odrębności dotyczącego określonych rzeczy upadłego, jeżeli dany przedmiot został zabezpieczony np. zastawem.

Decydując się na prowadzenie kontaktów handlowych z kontrahentami z innych krajów, warto zapoznać się z podstawowymi unormowaniami prawnymi obowiązującymi w kraju naszego partnera, ponieważ może to nam pomóc w zabezpieczeniu naszych należności i skutecznym ich wyegzekwowaniu.

Tekst przekazała firma Coface Poland, specjalizująca się w windykacji B2B.

www.coface.pl/windykacja