Pomoc dla uczniów z problemami. Nowe przepisy

Wymóg zespołowego opracowania indywidualnego programu edukacyjno-terapeutycznego dla ucznia posiadającego orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego pozostaje niezmieniony.

Każdy uczeń posiadający takie orzeczenie bez względu na to gdzie się uczy (w szkole lub oddziale ogólnodostępnym, integracyjnym, specjalnym) ma mieć zorganizowaną odpowiednią do jego potrzeb pomoc i opiekę.

Gwarantują to przepisy dotyczące organizacji kształcenia specjalnego: rozporządzenie MEN z dnia 17 listopada 2010 r. w sprawie warunków organizowania kształcenia, wychowania i opieki dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnych oraz niedostosowanych społecznie w specjalnych przedszkolach, szkołach i oddziałach oraz w ośrodkach (Dz.U. Nr 228, poz. 1489 oraz Dz.U. z 2012r., poz. 981) oraz rozporządzenie MEN z dnia 17 listopada 2010 r. w sprawie warunków organizowania kształcenia, wychowania i opieki dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnych oraz niedostosowanych społecznie w przedszkolach, szkołach i oddziałach ogólnodostępnych lub integracyjnych (Dz.U. Nr 228, poz. 1490 oraz Dz.U. z 2012 r., poz. 982).

Zespół nauczycieli i specjalistów prowadzący zajęcia z uczniem posiadającym orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego ma obowiązek opracowania indywidualnego programu edukacyjno-terapeutycznego.

Porady prawne

Zespół współpracuje także z rodzicami uczniów lub pełnoletnimi uczniami oraz w zależności od potrzeb z poradniami psychologiczno-pedagogicznymi, w tym poradniami specjalistycznymi lub innymi osobami, których wiedza i umiejętności będą pomocne w zaplanowaniu pomocy dla ucznia.

Projektowane zmiany dotyczące zasad udzielania pomocy psychologiczno-pedagogicznej odstępują od konieczności obligatoryjnego tworzenia zespołu nauczycieli dla każdego ucznia. Możliwość elastycznego doboru osób współpracujących, w zależności od potrzeb ucznia, pozwoli na efektywniejszą organizację pomocy dla dziecka i zwiększenie czasu, który nauczyciel będzie mógł przeznaczyć na jej udzielanie. Skróci to także czas oczekiwania ucznia na udzielenie pomocy.

Podkreślić należy, że także w przypadku uczniów posiadających inne orzeczenie lub opinię, wydane przez poradnię psychologiczno-pedagogiczną, lub u których w szkole rozpoznano potrzebę udzielenia pomocy, gdy będzie taka potrzeba, wychowawca klasy (lub inna osoba wyznaczona przez dyrektora szkoły) będzie współpracował z innymi nauczycielami, wychowawcami grup wychowawczych i specjalistami, prowadzącymi zajęcia z uczniem, rodzicami ucznia lub pełnoletnim uczniem, poradnią psychologiczno-pedagogiczną, w tym poradnią specjalistyczną, lub innymi osobami.

Przykładem takiej sytuacji może być posiadanie przez ucznia opinii o specyficznych trudnościach w uczeniu się, kiedy z uwagi na charakter dysfunkcji, konieczna będzie współpraca wszystkich nauczycieli oraz specjalistów prowadzących zajęcia z uczniem.

Natomiast, gdy problem dziecka będzie ograniczony do jednej sfery jego funkcjonowania np. będą występowały wyłącznie trudności w opanowaniu materiału z matematyki, nauczyciel tego przedmiotu, który rozpoznał trudności, niezwłocznie będzie udzielał uczniowi pomocy w trakcie bieżącej pracy z uczniem na lekcji, informując o tym wychowawcę klasy. W sytuacji, np. gdy konieczne będzie objęcie ucznia pomocą także w formie zajęć dydaktyczno-wyrównawczych, ustaleń dotyczących udziału ucznia w tych zajęciach będzie dokonywał wychowawca klasy we współpracy z nauczycielem matematyki.

Proponowane zmiany w sposobie organizowania i udzielania pomocy psychologiczno-pedagogicznej dążą do zapewnienia uczniom lepszej opieki poprzez większą elastyczność procedur i zmniejszenie ilości niezbędnej dokumentacji. Zniesiony zostanie obowiązek opracowywania kart indywidualnych potrzeb ucznia (KIPU) oraz planów działań wspierających (PDW), natomiast tak jak dotychczas prowadzone będą dzienniki zajęć z zakresu pomocy psychologiczno-pedagogicznej, zawierające indywidualne lub grupowe programy zajęć, ocenę postępów ucznia oraz wnioski do dalszej pracy z uczniem, oraz dzienniki pracy specjalistów, w tym psychologów, pedagogów, logopedów i doradców zawodowych.

W przypadku uczniów z orzeczeniem o potrzebie kształcenia specjalnego wnioski do dalszej pracy uwzględniane będą w indywidualnym programie edukacyjno-terapeutycznym (IPET).

Udostępnij

Zespół
e-prawnik.pl

Skomentuj artykuł - Twoje zdanie jest ważne

Czy uważasz, że artykuł zawiera wszystkie istotne informacje? Czy jest coś, co powinniśmy uzupełnić? A może masz własne doświadczenia związane z tematem artykułu?


Masz inne pytanie do prawnika?

 

Komentarze

  • obserwatorka życi 2015-01-28 20:28:08

    To bardzo miłe ze strony MEN, że stale dodaje nauczycielom dodatkowe obowiązki i dodatkowe godziny pracy, że wymaga od nauczycieli, by byli fachowcami od swoich przedmiotów i wychowawcami, badaczami i analitykami (ewaluacje wewnetrzne), no i jeszcze psychologami. Niechaj do południa przekazują uczniom wiedzę, po południami niech prowadzą zajęcia opiekuńcze i wychowawcze uwzględniające przezwyciężanie trudności oraz pogłębianie zainteresowań uczniów, a wieczorami niech spotykaja się w zespołach i opracowują indywidualne programy edukacyjno-terapeutyczne i dyskutują o postępach uczniów o specjalnych potrzebach. W nocy niech przygotowuja się do lekcji, sprawdzają prace domowe, testy i kartkówki itd. I niech nie śpią lenie śmierdzące. Ja poszłabym jeszcze dalej- dać nauczycielom uprawnienia policji i kuratorów sądowych i kazać im zapewnić dozór nad uczniami mającymi róznego rodzaju problemy. A co! Niechaj w soboty, niedziele i święta ratują swoich uczniów od zła wszelkiego. MEN-ie obudź się! Jak wymyślasz nowe zadania, to zaplanuj, czy będzie miał je kto wykonywać. Dlaczego nie nakazujesz psychologom nauczać matematyki, historii, czy angielskiego, a nauczycieli matematyki, historii i angielskiego zmuszasz, aby pisali programy terapeutyczne. Skoro wiesz, że uczniów ze specjalnymi potrzebami jest w Polsce coraz wiecej, dlaczego zmuszasz nauczycieli, aby pracowali z takimi uczniami indywidualnie w ramach tych samych etatów. Każdy logicznie myślący człowiek wie, że jeden nauczyciel może pracować albo z całą klasą, albo z uczniem o specjalnych potrzebach. Jedno wyklucza drugie, bo albo pracuje się z klasą i ucznia z orzeczeniem zostawia się samego sobie, albo pracuje się z tym uczniem i wtedy klasa robi, co chce. MEN-ie, jesteś kreatywny, ale nie przeznaczasz na pracę dodatkową nauczycieli dodatkowych pieniędzy na opłacenie dodatkowych zajęć. Nauczyciele to nie są wolontariusze, też chcą jeść, ubierać się, spać i mieć czas dla rodziny- dla swoich dzieci. Dodatkowa uwaga: Jeśli nauczyciel pracuje w tygodniu 40 godzin i dochodzą mu nowe obowiązki(szczególnie papierologia), to siłą rzeczy z pewnych obowiązków musi zrezygnować. Najczęściej są to obowiązki edukacyjne- mniej czasu na rzeczywistą pracę z uczniami i przygotowanie ucznia zdolnego do konkursów/ egzaminów. Papiery tworzy się jak należy, indywidualne programy i dzienniki są, ale poziom edukacyjny drastycznie spada z roku na rok.


Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika