Procedury administracyjne przychylniejsze dla petenta

Czemu ma służyć nowelizacja?

Ustawa z dnia 7 kwietnia 2017 r. o zmianie ustawy – Kodeks postępowania administracyjnego oraz niektórych innych ustaw ma na celu wprowadzenie zmian w przepisach ustawy  z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2016 r. poz. 23, z późn. zm.) oraz ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2016 r. poz. 718, z późn. zm.) zmierzających do usprawnienia procedur administracyjnych i sądowoadministracyjnych, co ma umożliwić przyspieszenie postępowań administracyjnych i sądowych przed sądami administracyjnymi oraz stworzyć warunki do usprawnienia relacji pomiędzy obywatelami a organami administracji. Zmiany powyższe mają podnieść efektywność działania administracji i sądów administracyjnych oraz ograniczyć uciążliwości administracyjne dla obywateli.

Uchwalona ustawa wprowadza również zmiany w 12 innych ustawach, związane z koniecznością dostosowania obowiązujących w nich regulacji do zmienionych regulacji ustawy Kodeks postępowania administracyjnego oraz ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. 

Zmiany dotyczące zasad ogólnych postępowania administracyjnego

Zmiany w ustawie - Kodeks postępowania administracyjnego (K.p.a.) polegają m.in. na:

  • przyjęciu zasady przyjaznej interpretacji przepisów – wprowadzony art. 7a stanowi, że jeżeli przedmiotem postępowania administracyjnego jest nałożenie na stronę obowiązku bądź ograniczenie lub odebranie stronie uprawnienia, a w sprawie pozostają wątpliwości co do treści normy prawnej, wątpliwości te są rozstrzygane na korzyść strony, chyba że sprzeciwiają się temu sporne interesy stron albo interesy osób trzecich, na które wynik postępowania ma bezpośredni wpływ;
  • przyjęciu zasady współdziałania organów administracji publicznej - wprowadzony art. 7b stanowi, że w toku postępowania organy administracji publicznej współdziałają ze sobą w zakresie niezbędnym do dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego i prawnego sprawy, mając na względzie interes społeczny i słuszny interes obywateli oraz sprawność postępowania, przy pomocy środków adekwatnych do charakteru, okoliczności i stopnia złożoności sprawy;
  • przyjęciu zasady bezstronności, proporcjonalności oraz równego traktowania w działaniach organów administracji publicznej;
  • przyjęciu zasady pewności prawa - wprowadzony art. 8 § 2 stanowi, iż organy administracji publicznej bez uzasadnionej przyczyny nie odstępują od utrwalonej praktyki rozstrzygania spraw w takim samym stanie faktycznym i prawnym;
  • przyjęciu zasady polubownego rozstrzygania kwestii spornych poprzez skłanianie stron do zawarcia ugody oraz poprzez prowadzenie mediacji;
  • wprowadzeniu możliwości odstąpienia, na mocy przepisu szczególnego, od konieczności dwuinstancyjności postępowania w określonych ustawowo sytuacjach;
  • przyjęciu definicji decyzji prawomocnych – określonych w art. 16 § 3 jako decyzje ostateczne, których nie można zaskarżyć do sądu.

Zmiany dotyczące zasad prowadzenia postępowania administracyjnego

Nowelizacja przewiduje w K.p.a. przyjęcie reguły, że załatwienie sprawy w postępowaniu uproszczonym powinno nastąpić nie później niż w terminie miesiąca od dnia wszczęcia postępowania, oraz jako zasady, iż do terminów dotyczących załatwienia sprawy nie wlicza się okresu trwania mediacji.

Do K.p.a. wprowadzone zostaną przy tym definicje pojęć "bezczynności" i "przewlekłości", a także pojawi się instytucja ponaglenia jako środek zaskarżenia bezczynności i przewlekłości (w miejsce dotychczasowej instytucji zażalenia w tych sytuacjach). Organ prowadzący postępowanie będzie zobowiązany do pouczenia stron o możliwości wniesienia ponaglenia, a w razie wniesienia ponaglenia do przekazania ponaglenia organowi wyższego stopnia w terminie nie dłuższym niż siedem dni. Rozpatrzenie ponaglenia  przez właściwy organ powinno być dokonane w terminie siedmiu dni od dnia jego otrzymania.

Zmiany dotyczące zasad powiadamiania o decyzjach i innych czynnościach organów administracji publicznej

Nowelizacja wprowadzi do K.p.a. możliwość dokonywania zawiadomień przez udostępnianie pisma w Biuletynie Informacji Publicznej właściwego organu, jeśli przepis szczególny tak stanowi oraz jeżeli w postepowaniu bierze udział więcej niż dwadzieścia stron, przy czym zawiadomienie jest w takim wypadku skuteczne jeżeli strony zostały na piśmie uprzedzone o zamiarze zawiadamiania ich w określony sposób.

Zmiany dotyczące zasad postępowania dowodowego

Polegają one na wprowadzeniu do K.p.a.:

  • możliwości poświadczenia zgodności odpisu dokumentu z oryginałem przez upoważnionego pracownika organu prowadzącego postępowanie;
  • obowiązku wskazywania przez organ administracji publicznej przesłanek zależnych od strony, które nie zostały w trakcie postępowania spełnione lub wykazane, co może skutkować wydaniem decyzji niezgodnej z żądaniem strony. W terminie wyznaczonym przez organ na wypowiedzenie się co do zebranych dowodów i materiałów oraz zgłoszonych żądań, strona będzie mogła przedłożyć dodatkowe dowody celem wykazania określonych okoliczności;
  • zasady rozstrzygania na korzyść strony niedających się usunąć wątpliwości co do stanu faktycznego – jeżeli przedmiotem postępowania jest nałożenie na stronę obowiązku, ograniczenia lub odebranie uprawnienia. Zasada powyższa nie będzie miała zastosowania wówczas gdy w sprawie uczestniczą strony o spornych interesach lub wynik postępowania ma bezpośredni wpływ na interesy osób trzecich, jeżeli przepisy odrębne wymagają od strony wykazania określonych faktów oraz jeżeli wymaga tego ważny interes publiczny, w tym istotne interesy państwa, a w szczególności dotyczące jego bezpieczeństwa, obronności lub porządku publicznego.

Nowa instytucja mediacji w ramach postępowania administracyjnego

Zgodnie z nowymi przepisami K.p.a., bedzie ona miała na celu wyjaśnienie i rozważenie okoliczności faktycznych i prawnych sprawy oraz dokonanie ustaleń dotyczących jej załatwienia w granicach obowiązującego prawa, w tym przez wydanie decyzji lub zawarcie ugody. Mediacja będzie dobrowolna.

Mediatorem może być osoba fizyczna, która posiada pełną zdolność do czynności prawnych i korzysta z pełni praw publicznych, w szczególności mediator wpisany na listę stałych mediatorów lub do wykazu instytucji i osób uprawnionych do prowadzenia postępowania mediacyjnego, prowadzonych przez prezesa sądu okręgowego, bądź na listę prowadzoną przez organizację pozarządową lub uczelnię, natomiast mediatorem nie może być pracownik organu administracji publicznej, przed którym toczy się postępowanie w sprawie. Mediacja nie będzie jawna.

Z przebiegu mediacji będzie sporządzany protokół. Jeżeli w wyniku mediacji zostaną dokonane ustalenia dotyczące załatwienia sprawy w granicach obowiązującego prawa, organ administracji publicznej załatwia sprawę zgodnie z tymi ustaleniami, zawartymi w protokole z przebiegu mediacji.

Nowa instytucja posiedzenia w trybie współdziałania

Bedzie ona miała na celu przyspieszenie zajęcia stanowiska przez organ, do którego organ załatwiający sprawę zwrócił się o zajęcie stanowiska.

Zmiany dotyczące zakresu wydawanej decyzji

Nowelizacja wprowadzi do K.p.a. obowiązek wskazywania w decyzji, w stosunku do której może być wniesione powództwo do sądu powszechnego, sprzeciw od decyzji lub skarga do sądu administracyjnego – pouczenia o wysokości opłaty od powództwa lub wpisu od skargi czy sprzeciwu od decyzji, jeżeli mają one charakter stały albo podstawie do wyliczenia opłaty lub wpisu o charakterze stosunkowym, a także możliwości ubiegania się przez stronę o zwolnienie od kosztów albo przyznanie prawa pomocy.

Nowa instytucja milczącego załatwienia sprawy

Zgodnie z nowymi przepisami K.p.a., sprawa zostanie uznana za załatwioną milcząco w sposób w całości uwzględniający żądanie strony, jeżeli w terminie miesiąca od dnia doręczenia żądania strony właściwemu organowi administracji publicznej albo innym terminie określonym w przepisie szczególnym organ ten:

  1. nie wyda decyzji lub postanowienia kończącego postępowanie w sprawie (milczące zakończenie postępowania) albo
  2. nie wniesie sprzeciwu w drodze decyzji (milcząca zgoda).

Milczące załatwienie sprawy następuje w dniu następującym po dniu, w którym upływa termin przewidziany do wydania decyzji lub postanowienia kończącego postępowanie w sprawie albo wniesienia sprzeciwu. W przypadku gdy organ przed upływem terminu do załatwienia sprawy zawiadomi stronę o braku sprzeciwu, milczące załatwienie sprawy następuje w dniu doręczenia tego zawiadomienia. Jeżeli w sprawie, która może być załatwiona milcząco, organ odwoławczy wydał decyzję na podstawie art. 138 § 2, termin dotyczący milczącego załatwienia sprawy biegnie od dnia doręczenia organowi pierwszej instancji akt sprawy wraz z tą decyzją. Na wniosek strony organ administracji publicznej, w drodze postanowienia, wydaje zaświadczenie o milczącym załatwieniu sprawy albo odmawia wydania takiego zaświadczenia. Zaświadczenie o milczącym załatwieniu sprawy doręcza się wszystkim stronom w sprawie załatwionej milcząco.

Zmiany dotyczące zakresu postępowania odwoławczego

Nowelizacja wprowadzi do K.p.a. możliwość zrzeczenia się przez stronę prawa do wniesienia odwołania wobec organu administracji publicznej, który wydał decyzję, w trakcie biegu terminu do wniesienia odwołania. Decyzja staje się ostateczna i prawomocna z dniem doręczenia organowi administracji publicznej oświadczenia o zrzeczeniu się prawa do wniesienia odwołania przez ostatnią ze stron postępowania.

Przewidziano też wprowadzenie zasady, iż jeżeli decyzja została wydana z naruszeniem przepisów postępowania, a konieczny do wyjaśnienia zakres sprawy ma istotny wpływ na jej rozstrzygnięcie, na zgodny wniosek wszystkich stron zawarty w odwołaniu, organ odwoławczy przeprowadza postępowanie wyjaśniające w zakresie niezbędnym do rozstrzygnięcia sprawy. Jeśli przyczyni się to do przyspieszenia postępowania, organ odwoławczy może zlecić przeprowadzenie określonych czynności postępowania wyjaśniającego organowi, który wydał decyzję. Przepis ten stosuje się także w przypadku, gdy jedna ze stron zawarła w odwołaniu wniosek o przeprowadzenie przez organ odwoławczy postępowania wyjaśniającego w zakresie niezbędnym do rozstrzygnięcia sprawy, a pozostałe strony wyraziły na to zgodę w terminie czternastu dni od dnia doręczenia im zawiadomienia o wniesieniu odwołania, zawierającego wniosek o przeprowadzenie przez organ odwoławczy postępowania wyjaśniającego w zakresie niezbędnym do rozstrzygnięcia sprawy. Regulacji powyższych nie stosuje się, jeśli przeprowadzenie przez organ odwoławczy postępowania wyjaśniającego w zakresie niezbędnym do rozstrzygnięcia sprawy byłoby nadmiernie utrudnione.

Nowelizacja wprowadzi do K.p.a. zasadę, że jeżeli organ pierwszej instancji dokonał w zaskarżonej decyzji błędnej wykładni przepisów prawa, które mogą znaleźć zastosowanie w sprawie, w decyzji uchylającej zaskarżoną decyzję w całości i przekazującej sprawę do ponownego rozpatrzenia organowi pierwszej instancji, organ odwoławczy określa także wytyczne w zakresie wykładni tych przepisów.

Nowa instytucja postępowania uproszczonego

Nowelizacja wprowadzi do K.p.a. możliwość załatwienia sprawy przez organ administracji publicznej w postępowaniu uproszczonym, jeżeli przepis szczególny tak stanowi.

W postępowaniu uproszczonym strona może wnieść podanie z wykorzystaniem urzędowego formularza, w którym wskazuje okoliczności mające znaczenie dla sprawy oraz przedstawia dowody wraz z żądaniem wszczęcia postępowania. W sprawie wszczętej na skutek podania złożonego z wykorzystaniem urzędowego formularza nie jest dopuszczalne późniejsze zgłaszanie przez stronę nowych żądań.  Jeżeli uwzględnienie nowych okoliczności powołanych przez stronę w toku postępowania jest istotne dla wyniku tego postępowania, a ich uwzględnienie doprowadzi do jego przedłużenia, organ administracji publicznej w dalszym ciągu prowadzi postępowanie z pominięciem regulacji dotyczących postępowania uproszczonego, o czym niezwłocznie informuje stronę. Postępowanie dowodowe jest ograniczone do dowodów zgłoszonych przez stronę, łącznie z żądaniem wszczęcia postępowania, oraz dowodów możliwych do ustalenia na podstawie danych, którymi dysponuje organ prowadzący postępowanie. Uzasadnienie decyzji wydanej w postępowaniu uproszczonym może ograniczać się do wskazania faktów, które organ administracji publicznej uznał za udowodnione oraz przytoczenia przepisów prawa stanowiących podstawę prawną decyzji.

Nowe regulacje dotyczące administracyjnych kar pieniężnych

Nowelizacja wprowadzi do K.p.a. reguły ogólne określające zasady nakładania i wymierzania administracyjnych kar pieniężnych.

Zgodnie z nową definicją "administracyjnej kary pieniężnej", należy rozumieć określoną w ustawie sankcję o charakterze pieniężnym, nakładaną przez organ administracji publicznej, w drodze decyzji, w następstwie naruszenia prawa polegającego na niedopełnieniu obowiązku albo naruszeniu zakazu ciążącego na osobie fizycznej, osobie prawnej albo jednostce organizacyjnej nieposiadającej osobowości prawnej.

Ustawa przyjmuje, iż jeżeli w czasie wydawania decyzji w sprawie administracyjnej kary pieniężnej obowiązuje ustawa inna niż w czasie naruszenia prawa, w następstwie którego ma być nałożona kara, to stosuje się ustawę nową, jednakże należy stosować ustawę obowiązującą poprzednio, jeżeli jest ona względniejsza dla strony,

W K.p.a. pojawią się zasady wymierzania administracyjnych kar pieniężnych, zgodnie z którymi organ administracji publicznej powinien wziąść pod uwagę: 

  1. wagę i okoliczności naruszenia prawa, w szczególności potrzebę ochrony życia lub zdrowia, ochrony mienia w znacznych rozmiarach lub ochrony ważnego interesu publicznego lub wyjątkowo ważnego interesu strony oraz czas trwania tego naruszenia;
  2. częstotliwość niedopełniania w przeszłości obowiązku albo naruszania zakazu tego samego rodzaju co niedopełnienie obowiązku albo naruszenie zakazu, w następstwie którego ma być nałożona kara;
  3. uprzednie ukaranie za to samo zachowanie za przestępstwo, przestępstwo skarbowe, wykroczenie lub wykroczenie skarbowe;
  4. stopień przyczynienia się strony, na którą jest nakładana administracyjna kara pieniężna, do powstania naruszenia prawa;
  5. działania podjęte przez stronę dobrowolnie w celu uniknięcia skutków naruszenia prawa;
  6. wysokość korzyści, którą strona osiągnęła, lub straty, której uniknęła;
  7. w przypadku osoby fizycznej – warunki osobiste strony, na którą administracyjna kara pieniężna jest nakładana.

Jeśli do naruszenia prawa doszło wskutek działania siły wyższej, strona nie podlega ukaraniu.

Nowelizacja zakłada też wprowadzenie do K.p.a. regulacji dotyczących możliwości odstąpienia przez organ administracji publicznej, w drodze decyzji, od nałożenia administracyjnej kary pieniężnej i poprzestania na pouczeniu, jeżeli:

  1. waga naruszenia prawa jest znikoma, a strona zaprzestała naruszania prawa lub
  2. za to samo zachowanie prawomocną decyzją na stronę została uprzednio nałożona administracyjna kara pieniężna przez inny uprawniony organ administracji publicznej lub strona została prawomocnie ukarana za wykroczenie lub wykroczenie skarbowe, lub prawomocnie skazana za przestępstwo lub przestępstwo skarbowe  i uprzednia kara spełnia cele, dla których miałaby być nałożona administracyjna kara pieniężna.

Ponadto, w przypadkach innych niż wymienione powyżej, jeżeli pozwoli to na spełnienie celów, dla których miałaby być nałożona administracyjna kara pieniężna, organ administracji publicznej, w drodze postanowienia, może wyznaczyć stronie termin do przedstawienia dowodów potwierdzających:

  1. usunięcie naruszenia prawa lub
  2. powiadomienie właściwych podmiotów o stwierdzonym naruszeniu prawa, określając termin i sposób powiadomienia.

W przypadkach, o których mowa powyżej, organ administracji publicznej odstępuje od nałożenia administracyjnej kary pieniężnej i poprzestaje na pouczeniu, jeżeli strona przedstawiła dowody, potwierdzające wykonanie postanowienia.

Przewidziano także wprowadzenie zasady, że administracyjna kara pieniężna nie może zostać nałożona, jeżeli upłynęło pięć lat od dnia naruszenia prawa albo wystąpienia skutków naruszenia prawa. Termin ten nie ma zastosowania do spraw, w przypadku których przepisy odrębne przewidują termin, po upływie którego nie można wszcząć postępowania w sprawie nałożenia administracyjnej kary pieniężnej lub stwierdzenia naruszenia prawa, w następstwie którego może być nałożona administracyjna kara pieniężna.

Nowelizacja zakłada też wprowadzenie zasady, że administracyjna kara pieniężna nie podlega egzekucji, jeżeli upłynęło pięć lat od dnia, w którym kara powinna być wykonana.

Przewidziano także wprowadzenie regulacji, iż zaległą administracyjną karą pieniężną jest kara niezapłacona w terminie. Od zaległej administracyjnej kary pieniężnej nalicza się odsetki za zwłokę w wysokości określonej jak dla zaległości podatkowych, chyba że przepisy odrębne stanowią inaczej.

Nowelizacja zakłada też wprowadzenie do K.p.a. regulacji, że organ administracji publicznej, który nałożył administracyjną karę pieniężną, na wniosek strony, w przypadkach uzasadnionych ważnym interesem publicznym lub ważnym interesem strony, może udzielić ulg w wykonaniu administracyjnej kary pieniężnej - przez:

  1. odroczenie terminu wykonania administracyjnej kary pieniężnej lub rozłożenie jej na raty;
  2. odroczenie terminu wykonania zaległej administracyjnej kary pieniężnej lub rozłożenie jej na raty;
  3. umorzenie administracyjnej kary pieniężnej w całości lub części;
  4. umorzenie odsetek za zwłokę w całości lub części.

Nowe regulacje dotyczące europejskiej współpracy administracyjnej

Nowelizacja zakłada też wprowadzenie do K.p.a. zasady, że organy administracji publicznej udzielają pomocy organom innych państw członkowskich Unii Europejskiej oraz organom administracji Unii Europejskiej, jeżeli przepisy prawa Unii Europejskiej tak stanowią i na zasadach określonych w tych przepisach. Organ administracji publicznej udziela pomocy z urzędu albo na wniosek. Pomoc ta obejmuje w szczególności udostępnianie informacji o okolicznościach faktycznych i prawnych oraz wykonywanie czynności procesowych w ramach pomocy prawnej.

Przewidziano także wprowadzenie zasady, że organy administracji publicznej zwracają się o pomoc do organów innych państw członkowskich Unii Europejskiej oraz organów administracji Unii Europejskiej, jeżeli przepisy prawa Unii Europejskiej tak stanowią i na zasadach określonych w tych przepisach. Wniosek o udzielenie pomocy zawiera uzasadnienie.

Zmiany w ustawie - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi

Polegają one na wprowadzeniu:

1)   zmian dotyczących zasad wnoszenia skarg do sądów administracyjnych - chodzi o:

  • przyjęcie reguły, że jeżeli stronie przysługuje prawo do zwrócenia się do organu, który wydał decyzję z wnioskiem o ponowne rozpatrzenie sprawy, strona może wnieść skargę na tę decyzję bez skorzystania z tego prawa;
  • usunięcie instytucji wezwania do usunięcia naruszenia prawa;
  • przyjęcie zasady, iż termin na wniesienie skargi do sądu administracyjnego uważa się za zachowany także wtedy, gdy przed jego upływem strona wniosła skargę wprost do sądu administracyjnego; w takim przypadku sąd ten niezwłocznie przesyła skargę odpowiednio do organu, który wydał zaskarżone rozstrzygnięcie, wydał akt lub podjął inną czynność, będącą przedmiotem skargi;
  • wprowadzenie regulacji dotyczących zasad postępowania w sytuacji, gdy w sprawie zostanie złożona skarga do sądu administracyjnego oraz równocześnie wpłynie do organu wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy. W takich sytuacjach ustawa przyjmuje, iż organ rozpatruje wniesioną skargę jako wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy, natomiast gdy sprawa już została przekazana do sądu, wówczas sąd przekazuje sprawę wraz z aktami organowi w celu rozpatrzenia przez organ wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy;

2)   nowych regulacji dotyczących wnoszenia i rozpatrywania sprzeciwu od decyzji - chodzi o wprowadzenie zasady, że od decyzji uchylającej zaskarżoną decyzję w całości i przekazującej sprawę do ponownego rozpatrzenia organowi pierwszej instancji, skarga nie przysługuje, jednakże strona niezadowolona z treści decyzji może wnieść od niej sprzeciw, zwany dalej „sprzeciwem od decyzji”. Do sprzeciwu od decyzji stosuje się odpowiednio przepisy o skardze, jeżeli ustawa nie stanowi inaczej. Sprzeciw od decyzji wnosi się w terminie czternastu dni od dnia doręczenia skarżącemu decyzji. Sprzeciw od decyzji wnosi się za pośrednictwem organu, którego decyzja jest przedmiotem sprzeciwu od decyzji, przy czym termin do wniesienia sprzeciwu uważa się za zachowany także wtedy, gdy przed jego upływem strona wniosła sprzeciw od decyzji wprost do sądu administracyjnego. W takim przypadku sąd niezwłocznie wzywa organ, który wydał zaskarżoną decyzję, do przekazania sądowi kompletnych i uporządkowanych akt sprawy. Organ przekazuje sprzeciw od decyzji sądowi wraz z kompletnymi i uporządkowanymi aktami sprawy w terminie czternastu dni od dnia jego otrzymania. Organ może w zakresie swojej właściwości uwzględnić sprzeciw od decyzji w całości w terminie 14 dni od dnia jego otrzymania, uchylając zaskarżoną decyzję i wydając nową decyzję na podstawie art. 138 § 1 albo 4 ustawy – Kodeks postępowania administracyjnego. W razie niezastosowania się do obowiązków dotyczących przekazania sądowi akt sprawy, sąd na wniosek skarżącego może orzec o wymierzeniu organowi grzywny. Jeżeli organ nie przekazał sądowi sprzeciwu od decyzji, mimo wymierzenia grzywny, sąd rozpoznaje sprawę na podstawie nadesłanego przez skarżącego odpisu sprzeciwu od decyzji. Sąd rozpoznaje sprzeciw od decyzji na posiedzeniu niejawnym w terminie trzydziestu dni od dnia wpływu sprzeciwu od decyzji. Rozpoznając sprzeciw od decyzji, sąd ocenia jedynie istnienie przesłanek do wydania decyzji, o której mowa w art. 138 § 2 K.p.a. Sąd, uwzględniając sprzeciw od decyzji uchyla decyzję w całości, jeżeli stwierdzi naruszenie art. 138 § 2 K.p.a. Sąd może ponadto orzec z urzędu albo na wniosek strony o wymierzeniu organowi grzywny. Naczelny Sąd Administracyjny rozpoznaje skargę kasacyjną od wyroku wojewódzkiego sądu administracyjnego oddalającego sprzeciw od decyzji na posiedzeniu niejawnym, w terminie trzydziestu dni od dnia wpływu skargi;

3)   zmian dotyczących zasad postępowania mediacyjnego w ramach postępowania przed sądami administracyjnymi - chodzi o:

  • przyjęcie reguły, że postępowanie mediacyjne prowadzi mediator wybrany przez strony;
  • rozbudowanie i doprecyzowanie zasad prowadzenia postępowania mediacyjnego.

4)   zmiany dotyczącej postępowania uproszczonego w ramach postępowania przed sądami administracyjnymi polegającej na przyjęciu, iż sprawa może być rozpoznana w trybie uproszczonym, jeżeli decyzja została wydana w postępowaniu uproszczonym określonym w ustawie – Kodeks postępowania administracyjnego.

Od kiedy nowe regulacje będą obowiązywały?

Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 czerwca 2017 r. 

W zakresie przepisów przejściowych ustawa generalnie stanowi, że do postępowań administracyjnych, wszczętych i niezakończonych do dnia wejścia w życie obecnie przyjętej ustawy, stosuje się przepisy dotychczasowe. Do postępowań już toczących się mają natomiast zastosowanie regulacje obecnie przyjętej ustawy dotyczące mediacji. Analogicznie do postępowań przed sądami administracyjnymi, wszczętych i niezakończonych do dnia wejścia w życie obecnie przyjętej ustawy, również stosuje się przepisy dotychczasowe. Do postępowań już toczących się mają natomiast zastosowanie regulacje obecnie przyjętej ustawy dotyczące postępowania mediacyjnego.

Przeczytaj też: Szybciej załatwisz sprawę w urzędzie...


A.J.
Zespół e-prawnik.pl

Skomentuj artykuł - Twoje zdanie jest ważne

Czy uważasz, że artykuł zawiera wszystkie istotne informacje? Czy jest coś, co powinniśmy uzupełnić? A może masz własne doświadczenia związane z tematem artykułu?


Masz inne pytanie do prawnika?

 

Komentarze

    Nie dodano jeszcze żadnego komentarza. Bądź pierwszy!!

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika