Zmiana minimalnego wynagrodzenia nie pozbawi prawa do zasiłku

Wzrost minimalnej płacy, przypadający w okresie niezdolności do pracy, nie może skutkować pozbawieniem zaliczenia okresów zasiłkowych do wymaganych 365 dni zatrudnienia.

Zgodnie z wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie (syg. II SA/Rz 1007/09) podwyższenie minimalnego wynagrodzenia - na co obywatel nie ma żadnego wpływu - nie może pozbawić zaliczenia okresów zasiłkowych (zasiłku chorobowego i świadczenia rehabilitacyjnego) do wymaganych 365 dni zatrudnienia.

Sprawa rozpoczęła się w roku 2009, gdy starosta odmówił T.B. prawa przyznania zasiłku dla bezrobotnych. Decyzję Starosty Powiatu poparł wojewoda.

W uzasadnieniu decyzji stwierdzono, że T. B. co prawda spełniła warunki niezbędne do uznania jej za bezrobotną, jednak nie wypełniła warunków do przyznania zasiłku dla bezrobotnych.

Jak wynika z art. 71 ust. 1 ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy prawo do zasiłku dla bezrobotnych przysługuje wtedy, gdy w okresie 18 miesięcy poprzedzających dzień zarejestrowania w powiatowym urzędzie pracy byliśmy zatrudnieni łącznie przez co najmniej 365 dni lub osiągaliśmy wynagrodzenie w kwocie co najmniej minimalnego wynagrodzenia za pracę.

Do okresu 365 dni można również zaliczyć przypadający po ustaniu zatrudnienia okres pobierania zasiłku chorobowego lub świadczenia rehabilitacyjnego. Podstawę wymiaru świadczeń musi stanowić w tym przypadku kwota wynosząca co najmniej minimalne wynagrodzenie za pracę.

Przy ustalaniu prawa do zasiłku T.B. nie uwzględniono jednak czasu pobierania zasiłku chorobowego w okresie 1 stycznia 2009 r. - 11 marca 2009 r. oraz czasu pobierania świadczenia rehabilitacyjnego za okres 12 marca 2009 r. - 7 października 2009 r., ponieważ podstawa wymiaru tych świadczeń była niższa od kwoty minimalnego wynagrodzenia.

Kobieta złożyła skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, który stwierdził, że zasiłek dla bezrobotnych jej przysługuje.

W uzasadnieniu sąd stwierdził, że skarżąca przed pójściem na zasiłek posiadała zagwarantowane prawo do minimalnego wynagrodzenia i korzystała z ochrony pracowniczej przewidzianej w art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 10 października 2002 r. o minimalnym wynagrodzeniu za pracę.

- Wobec tego podstawa wymiaru jej potencjalnego zasiłku chorobowego odpowiadała wysokości minimalnego wynagrodzenia, zarówno w trakcie zatrudnienia, jak i po jego ustaniu - czytamy w wyroku.

Wraz z początkiem roku 2009 zaczęła obowiązywać nowa, wyższa stawka minimalnego wynagrodzenia. Podstawa wymiaru świadczeń pobieranych przez T. B. nie odpowiadała od tego czasu minimalnemu wynagrodzeniu i była od niego niższa.

Kobieta nie miała jednak żadnego wpływu na zmieniony stan prawny.

- Co więcej, zmiana minimalnego wynagrodzenia nie objęła już skarżącej, jako pracownika i nie mogła spowodować podwyższenia wynagrodzenia, gdyż przypadła po ustaniu zatrudnienia, w okresie trwającej nieprzerwanie niezdolności do pracy - podkreśla rzeszowski sąd.

Jednak przez cały okres wcześniejszego zatrudnienia w pełnym wymiarze czasu pracy skarżąca pobierała wynagrodzenie, którego wysokość odpowiadała minimalnemu wynagrodzeniu, co gwarantowało dostęp do zabezpieczenia społecznego, w tym ubezpieczenia chorobowego i zabezpieczenia przeciwko bezrobociu.

Dlatego T.B. ma prawo do zasiłku dla bezrobotnych, co urząd powinien uwzględnić przy ponownym rozpatrywaniu wniosku o świadczenie.

Dariusz Madejski, e-prawnik.pl


Zespół
e-prawnik.pl

Skomentuj artykuł - Twoje zdanie jest ważne

Czy uważasz, że artykuł zawiera wszystkie istotne informacje? Czy jest coś, co powinniśmy uzupełnić? A może masz własne doświadczenia związane z tematem artykułu?


Masz inne pytanie do prawnika?

 

Komentarze

    Nie dodano jeszcze żadnego komentarza. Bądź pierwszy!!

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika