Odmowa dostępu do akt śledztwa nie narusza równości stron

Ujawnienie dowodów dla stosowania aresztowania - czytamy dalej w orzeczeniu SA - obezwładniałoby śledztwo, które wszak dopiero dowody gromadzi, by udowodnić czyny podejrzanego. Obrona nie polega jedynie na wykazywaniu niekompletności dowodów czy zapobieganiu ujawnienia innych. Informacje o stanie faktycznym sprawy, czynnościach z udziałem podejrzanego, o treści wyjaśnień itd. obrońca może mieć od podejrzanego, a nawet sam może uczestniczyć w niektórych czynnościach procesowych.

SA pokreślił, że inną rzeczą jest odmówienie obrońcy dostępu nie tylko do materiałów śledztwa, ale nawet do informacji o przebiegu śledztwa i jego zamiarach, o szczególnych okolicznościach, powodujących że śledztwa nie można było ukończyć w zwykłym terminie. Pozbawia to obrońcę możliwości jakiejkolwiek polemiki z odnośnymi argumentami, nie daje mu nawet szansy na takową, skoro nawet nie uświadamia mu powodów takiego stanu. Co więcej - utajnienie uzasadnienia wniosku o przedłużenie aresztowania pozbawia sądy orzekające możliwości przytoczenia powodów dokonywanej oceny, skoro wszelkie informacje o śledztwie są objęte zakazem ujawnienia bez zgody prokuratora (art. 156 § 5 kpk). Sąd Apelacyjny również nie może podać żadnych faktów z uzasadnienia wniosku, nawet powodów przeciągania się śledztwa, nawet dokonanych czynności, bo ujawniając to Sąd naruszyłby prawo.

Z rzetelnością procesu - orzekł SA - nie licuje sytuacja, w której podejrzany nie wie, dlaczego spotyka go dolegliwość dalszego aresztowania. Wiedza o treści podejrzenia jest wystarczająca we wstępnej fazie procesu in personam, ale nie po kilku miesiącach aresztowania.

Postanowienie Sądu Apelacyjnego w Krakowie z dnia 4 września 2007 r., sygn. akt II AKz 384/2007 (Krakowskie Zeszyty Sądowe 2007/9 poz. 45)