Prawo obce należy wykładać tak samo jak w kraju, w którym obowiązuje
W sprawie o zapłatę przeciwko spółce niemieckiej sąd polski zobowiązany był stosować prawo niemieckie. Sprawa po dwóch instancjach, na skutek skargi kasacyjnej, trafiła do Sądu Najwyższego. Jednym z zarzutów skargi było, że sąd polski wydając wyrok powołał się na praktykę sądów niemieckich. Sąd Najwyższy tego zarzutu nie uwzględnił i stwierdził, że:
Orzekanie przez sąd polski na podstawie materialnego prawa obcego powinno uwzględniać jego interpretację w kraju, w którym obowiązuje.
Sąd Najwyższy zauważył, że prowadzenie sprawy sądowej przed sądem polskim, który obowiązany jest orzekać w oparciu o prawo obce, powoduje dla strony problemy większe niż w wypadku stosowania prawa krajowego (trudniej o znajomość orzeczeń sądów niemieckich niż polskich). Taki stan taki jest jednak dopuszczony i akceptowany przez prawo, wobec czego nie może być uznany za przyczynę nieważności postępowania.
Zdaniem skarżących uwzględnienie praktyki sądów obcego państwa doprowadziło do rażącego ograniczenia ich praw do uzyskania pełnego odszkodowania. Prawo polskie przewiduje bowiem dodatkowe podstawy prawne, które umożliwiały uzyskanie wyższych kwot. Sąd Najwyższy uznał jednak, że prawo do sprawiedliwego, jawnego i bezzwłocznego rozpatrzenia sprawy przez właściwy, niezależny, bezstronny i niezawisły sąd, obsadzony przez sędziów niezawisłych i podlegających tylko Konstytucji i ustawom, mieści w sobie obowiązek rozpatrzenia sprawy zgodnie z obowiązującym prawem. Między systemami prawnymi różnych państw występują różnice, dlatego wprowadzono przepisy kolizyjne. Wskazujące one prawo właściwe w wypadkach, kiedy w sprawie występują elementy międzynarodowe. Określenie prawa właściwego wyznacza z kolei przepisy, według których sprawa powinna być rozstrzygnięta. Przepisy art. 9 i art. 91 Konstytucji zobowiązują do przestrzegania wiążącego Rzeczpospolitą Polską prawa międzynarodowego i ustanawiają pierwszeństwo ratyfikowanych umów międzynarodowych przed prawem wewnętrznym, dlatego sprawa, w której należy stosować prawo obce, musi być rozpoznana według prawa dla niej właściwego. To, że według przepisów innego kraju sprawa mogłaby zakończyć się odmiennym wyrokiem, korzystniejszym dla jednej ze stron i mniej korzystnym dla drugiej, nie może być argumentem podważającym prawidłowość orzeczenia wydanego na podstawie prawa właściwego.
Wyrok Sądu Najwyższego z dnia 8 lutego 2013 roku, sygn. akt IV CSK 309/2012, OSNC 2010, poz. 116
Zespół
e-prawnik.pl
Skomentuj artykuł - Twoje zdanie jest ważne
Czy uważasz, że artykuł zawiera wszystkie istotne informacje? Czy jest coś, co powinniśmy uzupełnić? A może masz własne doświadczenia związane z tematem artykułu?