Zatrzymanie prawa jazdy dłużnikowi alimentacyjnemu jest niezgodne z konstytucją

Trybunał Konstytucyjny rozpoznał pytanie prawne III Wydziału Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi dotyczące zatrzymania prawa jazdy dłużnikowi alimentacyjnemu. Trybunał Konstytucyjny orzekł, że art. 5 ustawy z dnia 22 kwietnia 2005 r. o postępowaniu wobec dłużników alimentacyjnych oraz zaliczce alimentacyjnej ( dotyczący możliwości zatrzymania prawa jazdy) jest niezgodny z art. 2 i art. 31 ust. 3 konstytucji..Trybunał Konstytucyjny uznał, że podniesiony przez sąd pytający zarzut nieokreśloności sformułowania "ustania przyczyn zatrzymania" jest zasadny i narusza wywodzoną z art. 2 konstytucji, zasadę prawidłowej legislacji. Trybunał przypomniał, że niepewność i niespójność regulacji prawnych stanowiących podstawę kwalifikowania osób w sprawach, mających zasadnicze znaczenie dla realizacji ich praw osobistych, prowadzi do wyraźnej sprzeczności z wielokrotnie wskazywanymi w orzecznictwie Trybunału Konstytucyjnego standardami prawidłowej legislacji. Potwierdził też ugruntowane uprzednio stanowisko, że naruszeniem wymagań konstytucyjnych dotyczących poprawnej legislacji jest w szczególności niejasne i nieprecyzyjne sformułowanie przepisu, które rodzi niepewność jego adresatów co do ich praw i obowiązków oraz istotnie zwiększa ryzyko bezpodstawnego stosowania sankcji. Zasada określoności przepisów prawnych nabiera szczególnego znaczenia w przypadku przepisów prawa przewidujących sankcje penalne lub inne ograniczające prawa lub wolności jednostki.W ocenie Trybunału kwestionowana regulacja narusza również, wywodzoną z art. 2 konstytucji, zasadę sprawiedliwej procedury. Brak stosownego trybu odwoławczego sprawia, że inicjatywy organu właściwego dłużnika (wójta, burmistrza, prezydenta miasta) dotyczące zatrzymania prawa jazdy mogą mieć charakter niedostatecznie zweryfikowany, a nawet arbitralny. Ewentualna kontrola sądowo-administracyjna decyzji starosty o zatrzymaniu prawa jazdy dłużnika  alimentacyjnego nie obejmuje pod względem merytorycznym (zasadności materialnej) stadium postępowania poprzedzającego skierowanie wniosku do starosty i wydanie przez starostę decyzji o zatrzymaniu prawa jazdy. Sprawiedliwa procedura wymaga, aby odpowiedni organ był zobligowany przedstawić motywy swego rozstrzygnięcia, by rozstrzygnięcie to było weryfikowalne, a postępowanie prowadzone w sposób jawny, a ponadto - zapewniający udział stron.

Porady prawne
Trybunał Konstytucyjny stwierdził, że kwestionowany przepis jest niezgodny z art. 31 ust. 3 konstytucji. Zdaniem Trybunału stosowanie zatrzymania prawa jazdy przewidziane w ustawie o dłużnikach alimentacyjnych powinno służyć realizacji podstawowego celu tej ustawy jakim jest zapewnienie skuteczności w egzekwowaniu należności z tytułu obowiązków alimentacyjnych. W ocenie Trybunału takiego celu nie można osiągnąć poprzez zatrzymanie prawa jazdy dłużnikowi alimentacyjnemu, którego aktywność zawodowa łączy się niejednokrotnie z posiadaniem prawa jazdy. O ile bezspornym dla osiągnięcia wskazanego wyżej celu pozostaje stosowanie różnych środków aktywizacji zawodowej wobec dłużników alimentacyjnych (w tym przewidziane w ustawie kierowanie dłużnika alimentacyjnego do prac organizowanych na zasadach robót publicznych), o tyle zatrzymanie prawa jazdy nie służy jednoznacznie i każdorazowo celowi zamierzonemu przez ustawodawcę. W ocenie Trybunału Konstytucyjnego kwestionowana regulacja nie może również zostać uznana za niezbędną w tym znaczeniu, że osiągnięcie celów (przymuszenie do wykonywania obowiązków alimentacyjnych) nie byłoby możliwe przy zastosowaniu innych, mniej uciążliwych dla jednostki środków. Trybunał Konstytucyjny uznał, że kontrola konstytucyjności kwestionowanego przepisu z pozostałymi wskazanymi w pytaniu prawnym wzorcami (tj. art. 32 ust. 1 w zw. z art. 2 konstytucji) jest zbędna. Usunięcie tego przepisu z obrotu prawnego ze względu na jego niezgodność z art. 2 i art. 31 ust. 3 konstytucji jest bowiem wystarczające do uzyskania zamierzonego rezultatu, tj. wyeliminowania z obrotu prawnego art. 5 ustawy o dłużnikach alimentacyjnych w zakresie zakwestionowanym przez sąd pytający i potwierdzonym orzeczeniem Trybunału Konstytucyjnego. Żródło: Komunikat Biura Prasowego Trybunału Konstytucyjnego 


Zespół
e-prawnik.pl

Skomentuj artykuł - Twoje zdanie jest ważne

Czy uważasz, że artykuł zawiera wszystkie istotne informacje? Czy jest coś, co powinniśmy uzupełnić? A może masz własne doświadczenia związane z tematem artykułu?


Masz inne pytanie do prawnika?

 

Komentarze

  • Chiron 2011-10-15 10:48:41

    Polskie prawodastwo jest niesamowite.Zajełem sie konsekwencjami prawnymi tego orzeczenia TK P 46/07 i stwierdziłem, że art 5 ustawy z dn.22.04.2005, która defakto już nie obowiazuje, jest niezgodny z Konstytucja, a art. 5 ust.3 pkt1,2 ustawy z dn.07.09.2007 o takiej samej treści jest zgodny z Konstytucją. W sentencji orzeczenia jest stwierdzenie, że niezgodne z prawem jest podwójne karanie kara w/g kodeksu karnego i karą administracyjną. O tym powinien wiedziec ustawodawca. Czy w takim razie cała ta ustawa nie jest bublem ustawodawczym. Ja to nazywam ustawą "a la rywin". Jeżeli jest to możliwe prose o informację kto z urzędu powinien zająć się tą sprzecznością prawną.

  • Chiron 2011-10-14 22:31:13

    Art.5 ustawy jak równiez cała ustawa słóży wyłącznie do szykanowania i upokarzania mężczyzn którym przytrafiło sie uprawianie seksu z niodpowiedzialnymi kobietami. Podobnie jak wcześniejsze tego typu ustawy obciążały wydatkami Skarb Państwa, utrudniały zycie mężczyzną i pozbawiały dzieci ojców. Osobną sprawa również niekonstytytucyjną jest zatrudnianie z ramienia Burmistrzów, Prezydentów w Działach Świadczeń Alimentacyjnych wyłacznie kobiet. Jest to problem mężczyzn i tylko mężczyźni mogą go rozwiązać. Posiadam dowody w tej sprawie, dotyczy to również sądów, prokuratury i policji. Czyli jest jeden męzczyzna i ma przeciwko sobie ponad 20 kobiet zatrudnionych na urzędniczych stanowiskach.


Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika