Państwowy zasób kadrowy

27 października 2006 r. wchodzi w życie ustawa z dnia 24 sierpnia 2006 r. o państwowym zasobie kadrowym i wysokich stanowiskach państwowych. Na jej podstawie, w celu zapewnienia zawodowego, bezstronnego i rzetelnego wykonywania zadań na wysokich stanowiskach państwowych tworzy się państwowy zasób kadrowy.

O jakie "wysokie stanowiska państwowe" chodzi?

UstawÄ™ tÄ™ stosuje siÄ™ do:

  1. kierowników centralnych urzÄ™dów administracji rzÄ…dowej i ich zastÄ™pców; 
  2. prezesów agencji paÅ„stwowych i ich zastÄ™pców: 
    • Agencji NieruchomoÅ›ci Rolnych, 
    • Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa, 
    • Agencji Rynku Rolnego, 
    • Polskiej Agencji Rozwoju PrzedsiÄ™biorczoÅ›ci, 
    • Wojskowej Agencji Mieszkaniowej, 
    • Agencji Mienia Wojskowego, 
    • Agencji Rezerw MateriaÅ‚owych; 
  3. prezesów zarzÄ…dów paÅ„stwowych funduszy i ich zastÄ™pców: 
    • PaÅ„stwowego Funduszu Rehabilitacji Osób NiepeÅ‚nosprawnych, 
    • Narodowego Funduszu Ochrony Åšrodowiska i Gospodarki Wodnej; 
  4. Prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia; 
  5. Sekretarza Rady Ministrów; 
  6. Głównego Inspektora Audytu WewnÄ™trznego; 
  7. wojewódzkich lekarzy weterynarii i ich zastÄ™pców; 
  8. kierowników państwowych jednostek organizacyjnych podległych lub nadzorowanych przez Prezesa Rady Ministrów lub właściwych ministrów i ich zastępców;
  9. dyrektorów generalnych urzÄ™dów lub osób na innych równoważnych stanowiskach utworzonych na podstawie odrÄ™bnych przepisów; 
  10. kierujÄ…cych departamentami lub komórkami równorzÄ™dnymi w ministerstwach i urzÄ™dach centralnych oraz urzÄ™dach obsÅ‚ugujÄ…cych przewodniczÄ…cych komitetów wchodzÄ…cych w skÅ‚ad Rady Ministrów, Kancelarii Prezesa Rady Ministrów, urzÄ™dach wojewódzkich, paÅ„stwowych jednostkach organizacyjnych, o których mowa w pkt 8, a także ich zastÄ™pców; 
  11. stanowisk kierowniczych w sÅ‚użbie zagranicznej: 
    • dyrektora generalnego sÅ‚użby zagranicznej; 
    • dyrektora departamentu (komórki równorzÄ™dnej); 
    • zastÄ™pcy dyrektora departamentu (komórki równorzÄ™dnej); 
    • kierownika placówki zagranicznej; 
    • zastÄ™pcy kierownika placówki zagranicznej; 
    • kierownika wydziaÅ‚u ekonomiczno-handlowego placówki zagranicznej; 
    • kierownika wydziaÅ‚u konsularnego przedstawicielstwa dyplomatycznego; 
    • kierownika administracyjno-finansowego placówki zagranicznej. 

Są to tzw. "wysokie stanowiska państwowe".

Porady prawne

Wysokie stanowiska paÅ„stwowe, o których mowa w ww. pkt 8-11, mogÄ… także zajmować osoby oddelegowane, na podstawie odrÄ™bnych przepisów, do wykonywania zadaÅ„ poza jednostkÄ… organizacyjnÄ…, w której sÄ… zatrudnione. Osoby te jednak nie należą do paÅ„stwowego zasobu kadrowego. 

Co to jest "państwowy zasób kadrowy"?

PaÅ„stwowy zasób kadrowy to zbiór kandydatów na wysokie stanowiska paÅ„stwowe. Zgodnie z nowÄ… ustawÄ…, paÅ„stwowy zasób kadrowy tworzÄ…

  • urzÄ™dnicy sÅ‚użby cywilnej, jeżeli posiadajÄ… co najmniej piÄ™cioletni staż pracy;
  • osoby, które zÅ‚ożą z wynikiem pozytywnym egzamin; 
  • osoby, które wygrajÄ… specjalny konkurs ogÅ‚oszony przez Prezesa Rady Ministrów;
  • osoby mianowane przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej na peÅ‚nomocnych przedstawicieli Rzeczypospolitej Polskiej w innych paÅ„stwach i przy organizacjach miÄ™dzynarodowych

Przynależność do paÅ„stwowego zasobu kadrowego ww. osób trwa przez okres piÄ™ciu lat od dnia wejÅ›cia do paÅ„stwowego zasobu kadrowego. Po upÅ‚ywie tego okresu ponowne wejÅ›cie do paÅ„stwowego zasobu kadrowego wymaga zÅ‚ożenia egzaminu z pozytywnym wynikiem. 

Jak dostać się do państwowego zasobu kadrowego?

Egzamin do paÅ„stwowego zasobu kadrowego stanowi sprawdzian wiedzy, umiejÄ™tnoÅ›ci i predyspozycji kierowniczych, którego zÅ‚ożenie z wynikiem pozytywnym skutkuje uzyskaniem Å›wiadectwa potwierdzajÄ…cego kwalifikacje do pracy na wysokim stanowisku paÅ„stwowym. Egzamin taki przeprowadza Krajowa SzkoÅ‚a Administracji Publicznej co najmniej trzy razy w roku. OgÅ‚oszenie o egzaminie publikuje siÄ™ w Biuletynie Informacji Publicznej Kancelarii Prezesa Rady Ministrów co najmniej na dwa miesiÄ…ce przed jego terminem. Do egzaminu może przystÄ…pić osoba, która: 

  1. ma tytuÅ‚ zawodowy magistra lub równorzÄ™dny; 
  2. jest żoÅ‚nierzem rezerwy lub nie podlega powszechnemu obowiÄ…zkowi obrony; 
  3. jest obywatelem polskim; 
  4. korzysta z peÅ‚ni praw publicznych; 
  5. nie była karana za umyślne przestępstwo lub umyślne przestępstwo skarbowe;
  6. cieszy siÄ™ nieposzlakowanÄ… opiniÄ…; 
  7. posiada co najmniej piÄ™cioletni staż pracy; 
  8. zna co najmniej jeden język obcy spośród języków roboczych Unii Europejskiej.

Osoba przystÄ™pujÄ…ca do egzaminu musi wnieść opÅ‚atÄ™ w wysokoÅ›ci 50 % minimalnego wynagrodzenia przewidzianego w przepisach o minimalnym wynagrodzeniu za pracÄ™. OpÅ‚ata stanowi przychód Krajowej SzkoÅ‚y Administracji Publicznej. 

Osoba, która zÅ‚ożyÅ‚a egzamin z wynikiem pozytywnym, otrzymuje Å›wiadectwo potwierdzajÄ…ce kwalifikacje do pracy na wysokim stanowisku paÅ„stwowym. 

Jeżeli ze wzglÄ™du na szczególne doÅ›wiadczenie lub umiejÄ™tnoÅ›ci zawodowe, które sÄ… wymagane do pracy na stanowisku obsadzanym z paÅ„stwowego zasobu kadrowego, nie jest możliwe powoÅ‚anie osoby z paÅ„stwowego zasobu kadrowego, Prezes Rady Ministrów ogÅ‚asza konkurs na wysokie stanowisko paÅ„stwowe. Konkurs na wysokie stanowisko paÅ„stwowe to sprawdzian wiedzy, umiejÄ™tnoÅ›ci i predyspozycji kierowniczych, w wyniku którego może zostać wybrany najlepszy kandydat na wysokie stanowisko paÅ„stwowe. Do takiego konkursu może przystÄ…pić każdy, kto speÅ‚nia ww. wymagania dla przystÄ…pienia do egzaminu oraz warunki podane w ogÅ‚oszeniu o konkursie, a także wniesie opÅ‚atÄ™ w wysokoÅ›ci 50 % minimalnego wynagrodzenia przewidzianego w przepisach o minimalnym wynagrodzeniu za pracÄ™. OpÅ‚ata ta stanowi przychód Krajowej SzkoÅ‚y Administracji Publicznej. OgÅ‚oszenie o konkursie zamieszcza siÄ™ w Biuletynie Informacji Publicznej Kancelarii Prezesa Rady Ministrów. 

Konkurs przeprowadza Krajowa SzkoÅ‚a Administracji Publicznej. Dyrektor Krajowej SzkoÅ‚y Administracji Publicznej powoÅ‚uje komisjÄ™ konkursowÄ… skÅ‚adajÄ…cÄ… siÄ™ z osób wyróżniajÄ…cych siÄ™ wiedzÄ… i doÅ›wiadczeniem z zakresu administracji publicznej i zarzÄ…dzania oraz nienagannÄ… postawÄ… etycznÄ…. 

EwidencjÄ™ osób należących do paÅ„stwowego zasobu kadrowego prowadzi Szef Kancelarii Prezesa Rady Ministrów. Dane objÄ™te ewidencjÄ… Szef Kancelarii Prezesa Rady Ministrów udostÄ™pnia osobie upoważnionej do powoÅ‚ania na wysokie stanowisko paÅ„stwowe, na jej wniosek. 

Kto może zajmować wysokie stanowiska państwowe?

Osoba powołana na wysokie stanowisko państwowe powinna cieszyć się nieposzlakowaną opinią.

Zgodnie z nowÄ… ustawÄ…, osoby na stanowiska:

  • kierowników centralnych urzÄ™dów administracji rzÄ…dowej i ich zastÄ™pców; 
  • prezesów agencji paÅ„stwowych i ich zastÄ™pców: 
    • Agencji NieruchomoÅ›ci Rolnych, 
    • Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa, 
    • Agencji Rynku Rolnego, 
    • Polskiej Agencji Rozwoju PrzedsiÄ™biorczoÅ›ci, 
    • Wojskowej Agencji Mieszkaniowej, 
    • Agencji Mienia Wojskowego, 
    • Agencji Rezerw MateriaÅ‚owych; 
  • prezesów zarzÄ…dów paÅ„stwowych funduszy i ich zastÄ™pców: 
    • PaÅ„stwowego Funduszu Rehabilitacji Osób NiepeÅ‚nosprawnych, 
    • Narodowego Funduszu Ochrony Åšrodowiska i Gospodarki Wodnej; 
  • Prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia
  • kierowników paÅ„stwowych jednostek organizacyjnych podlegÅ‚ych lub nadzorowanych przez Prezesa Rady Ministrów lub wÅ‚aÅ›ciwych ministrów i ich zastÄ™pców;

- sÄ… powoÅ‚ywane z paÅ„stwowego zasobu kadrowego przez uprawnione organy, o których mowa w przepisach o ich utworzeniu oraz w sposób w nich wskazany. 

OsobÄ™ na stanowisko Sekretarza Rady Ministrów powoÅ‚uje z paÅ„stwowego zasobu kadrowego Prezes Rady Ministrów. 

OsobÄ™ na stanowisko Głównego Inspektora Audytu WewnÄ™trznego powoÅ‚uje z paÅ„stwowego zasobu kadrowego minister wÅ‚aÅ›ciwy do spraw finansów publicznych. 

Osoby na stanowiska wojewódzkich lekarzy weterynarii i ich zastÄ™pców powoÅ‚uje z paÅ„stwowego zasobu kadrowego Główny Lekarz Weterynarii, w porozumieniu z wÅ‚aÅ›ciwym wojewodÄ…. 

Osoby na stanowiska dyrektorów generalnych urzÄ™dów lub osób na innych równoważnych stanowiskach utworzonych na podstawie odrÄ™bnych przepisów powoÅ‚uje zaÅ› z paÅ„stwowego zasobu kadrowego Prezes Rady Ministrów na wniosek wÅ‚aÅ›ciwego ministra, kierownika urzÄ™du centralnego, Szefa Kancelarii Prezesa Rady Ministrów lub wojewody. 

Osoby na stanowiska kierujÄ…cych departamentami lub komórkami równorzÄ™dnymi w ministerstwach i urzÄ™dach centralnych oraz urzÄ™dach obsÅ‚ugujÄ…cych przewodniczÄ…cych komitetów wchodzÄ…cych w skÅ‚ad Rady Ministrów, Kancelarii Prezesa Rady Ministrów, Kancelarii Prezesa Rady Ministrów, urzÄ™dach wojewódzkich, paÅ„stwowych jednostkach organizacyjnych podlegÅ‚ych lub nadzorowanych przez Prezesa Rady Ministrów lub wÅ‚aÅ›ciwych ministrów powoÅ‚uje natomiast z paÅ„stwowego zasobu kadrowego dyrektor generalny urzÄ™du, a w przypadku paÅ„stwowych jednostek organizacyjnych ich kierownik. 

OdwoÅ‚anie ww. osób z zajmowanych stanowisk może nastÄ…pić w każdym czasie, w takim samym trybie, w jakim nastÄ…piÅ‚o powoÅ‚anie na te stanowiska, chyba że przepisy szczególne przewidujÄ… inny tryb postÄ™powania. 

Osoby stanowiska kierowniczych w sÅ‚użbie zagranicznej powoÅ‚uje natomiast - z wyÅ‚Ä…czeniem peÅ‚nomocnych przedstawicieli Rzeczypospolitej Polskiej w innych paÅ„stwach i przy organizacjach miÄ™dzynarodowych - z paÅ„stwowego zasobu kadrowego podmiot wskazany w ustawie z dnia 27 lipca 2001 r. o sÅ‚użbie zagranicznej. 

OdwoÅ‚anie ze stanowiska bÄ™dzie obligatoryjne w przypadkach: 

  1. rażącego naruszenia przepisów prawa;
  2. prowadzenia dziaÅ‚alnoÅ›ci, która pozostaje w sprzecznoÅ›ci z wykonywanymi obowiÄ…zkami; 
  3. utraty zdolnoÅ›ci do peÅ‚nienia obowiÄ…zków sÅ‚użbowych z powodu choroby lub innej przeszkody trwale uniemożliwiajÄ…cej peÅ‚nienie obowiÄ…zków sÅ‚użbowych; 
  4. rezygnacji ze stanowiska; 
  5. skazania prawomocnym wyrokiem za umyślne przestępstwo lub umyślne przestępstwo skarbowe;
  6. zrzeczenia siÄ™ obywatelstwa polskiego; 
  7. utraty ważnoÅ›ci Å›wiadectwa potwierdzajÄ…cego kwalifikacje do pracy na wysokim stanowisku paÅ„stwowym lub upÅ‚ywu okresu 5-letniego przynależnoÅ›ci do paÅ„stwowego zasobu kadrowego. 

CzÅ‚onkowi korpusu sÅ‚użby cywilnej powoÅ‚anemu na wysokie stanowisko paÅ„stwowe dyrektor generalny urzÄ™du, w którym czÅ‚onek korpusu jest zatrudniony, udziela urlopu bezpÅ‚atnego na czas powoÅ‚ania. Po zakoÅ„czeniu urlopu bezpÅ‚atnego dyrektor generalny urzÄ™du wyznacza czÅ‚onkowi korpusu sÅ‚użby cywilnej stanowisko pracy zgodne z jego kwalifikacjami i umiejÄ™tnoÅ›ciami zawodowymi. 

Czego nowa ustawa zabrania osobom powołanym na wysokie stanowiska państwowe?

Zgodnie z nowÄ… ustawÄ…, osobom powoÅ‚anym na wysokie stanowiska paÅ„stwowe nie wolno: 

  • publicznie manifestować swoich poglÄ…dów politycznych; 
  • przy wykonywaniu swoich obowiÄ…zków kierować siÄ™ interesem jednostkowym lub grupowym; 
  • uczestniczyć w strajku lub akcji protestacyjnej zakłócajÄ…cej normalne funkcjonowanie urzÄ™du; 
  • Å‚Ä…czyć pracy z mandatem radnego. 

Na wysokich stanowiskach paÅ„stwowych nie może powstać stosunek podlegÅ‚oÅ›ci sÅ‚użbowej miÄ™dzy małżonkami oraz osobami pozostajÄ…cymi ze sobÄ… w stosunku pokrewieÅ„stwa do drugiego stopnia wÅ‚Ä…cznie lub powinowactwa pierwszego stopnia oraz w stosunku przysposobienia, opieki lub kurateli.

Jakie wynagrodzenia mają przysługiwać osobom zajmującym wysokie stanowiska państwowe?

Nowa ustawa stanowi, iż wynagrodzenie osób zajmujÄ…cych kierownicze stanowiska paÅ„stwowe oraz stanowiska kierownicze w sÅ‚użbie zagranicznej okreÅ›lajÄ… przepisy odrÄ™bne. Natomiast wynagrodzenie osób zajmujÄ…cych wysokie stanowiska paÅ„stwowe niebÄ™dÄ…ce kierowniczymi stanowiskami paÅ„stwowymi w rozumieniu przepisów o wynagrodzeniu osób zajmujÄ…cych kierownicze stanowiska paÅ„stwowe ani stanowiskami kierowniczymi w sÅ‚użbie zagranicznej skÅ‚ada siÄ™ z wynagrodzenia zasadniczego i dodatku funkcyjnego. Prezes Rady Ministrów okreÅ›li, w drodze rozporzÄ…dzenia, sposób ustalania wynagrodzenia, uwzglÄ™dniajÄ…c zakres obowiÄ…zków i odpowiedzialność osoby zajmujÄ…cej wysokie stanowisko paÅ„stwowe. 

Osobie zatrudnionej na wysokim stanowisku paÅ„stwowym przysÅ‚uguje dodatek za wieloletniÄ… pracÄ™ na tym stanowisku w wysokoÅ›ci wynoszÄ…cej po piÄ™ciu latach pracy 5 % miesiÄ™cznego wynagrodzenia zasadniczego. Dodatek ten wzrasta o 1 % za każdy dalszy rok pracy aż do osiÄ…gniÄ™cia 20 % miesiÄ™cznego wynagrodzenia zasadniczego. Do okresów pracy uprawniajÄ…cych do dodatku za wieloletniÄ… pracÄ™ na wysokim stanowisku paÅ„stwowym wlicza siÄ™ wszystkie poprzednie zakoÅ„czone okresy zatrudnienia oraz inne udowodnione okresy, jeżeli z mocy odrÄ™bnych przepisów podlegajÄ… one wliczeniu do okresu pracy, od którego zależą uprawnienia pracownicze. Do tych okresów pracy nie wlicza siÄ™ natomiast okresów zatrudnienia w partii komunistycznej (Polskiej Partii Robotniczej i Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej), jak również w organach bezpieczeÅ„stwa paÅ„stwa w okresie od dnia 22 lipca 1944 r. do dnia 1 lipca 1989 r. 

Za wieloletniÄ… pracÄ™ osoba zatrudniona na wysokim stanowisku paÅ„stwowym ma otrzymywać nagrodÄ™ jubileuszowÄ… w wysokoÅ›ci: 

  • po 20 latach pracy - 75 % wynagrodzenia miesiÄ™cznego;

  • po 25 latach pracy - 100 % wynagrodzenia miesiÄ™cznego; 

  • po 30 latach pracy - 150 % wynagrodzenia miesiÄ™cznego; 

  • po 35 latach pracy - 200 % wynagrodzenia miesiÄ™cznego;

  • po 40 latach pracy - 300 % wynagrodzenia miesiÄ™cznego; 

  • po 45 latach pracy - 400 % wynagrodzenia miesiÄ™cznego. 

Do ww. okresów pracy wlicza siÄ™ wszystkie poprzednie zakoÅ„czone okresy zatrudnienia oraz inne udowodnione okresy, jeżeli z mocy odrÄ™bnych przepisów podlegajÄ… one wliczeniu do okresu pracy, od którego zależą uprawnienia pracownicze. Do tych okresów pracy nie wlicza siÄ™ natomiast okresów zatrudnienia w partii komunistycznej (Polskiej Partii Robotniczej i Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej), jak również w organach bezpieczeÅ„stwa paÅ„stwa w okresie od dnia 22 lipca 1944 r. do dnia 1 lipca 1989 r. 

Osobie zatrudnionej na wysokim stanowisku paÅ„stwowym za szczególne osiÄ…gniÄ™cia w pracy zawodowej można przyznać nagrodÄ™ ze specjalnie utworzonego w tym celu funduszu nagród w sÅ‚użbie cywilnej. 

Osobie zatrudnionej na wysokim stanowisku paÅ„stwowym, której stosunek pracy ustaÅ‚ w zwiÄ…zku z przejÅ›ciem na rentÄ™ z tytuÅ‚u niezdolnoÅ›ci do pracy lub emeryturÄ™, przysÅ‚uguje jednorazowa odprawa w wysokoÅ›ci trzymiesiÄ™cznego wynagrodzenia, a jeżeli czÅ‚onek korpusu sÅ‚użby cywilnej przepracowaÅ‚ co najmniej 20 lat w sÅ‚użbie cywilnej, jednorazowa odprawa przysÅ‚uguje w wysokoÅ›ci szeÅ›ciomiesiÄ™cznego wynagrodzenia. Do tego okresu pracy wlicza siÄ™ wszystkie poprzednie zakoÅ„czone okresy zatrudnienia oraz inne udowodnione okresy, jeżeli z mocy odrÄ™bnych przepisów podlegajÄ… one wliczeniu do okresu pracy, od którego zależą uprawnienia pracownicze. Do takich okresów pracy nie wlicza siÄ™ jednak okresów zatrudnienia w partii komunistycznej (Polskiej Partii Robotniczej i Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej), jak również w organach bezpieczeÅ„stwa paÅ„stwa w okresie od dnia 22 lipca 1944 r. do dnia 1 lipca 1989 r. OdprawÄ™ oblicza siÄ™ jak ekwiwalent pieniężny za urlop wypoczynkowy. 

Osobie zatrudnionej na wysokim stanowisku paÅ„stwowym delegowanej sÅ‚użbowo do zajęć poza siedzibÄ… urzÄ™du, w którym wykonuje pracÄ™, przysÅ‚ugujÄ… należnoÅ›ci na zasadach okreÅ›lonych w przepisach w sprawie zasad ustalania oraz wysokoÅ›ci należnoÅ›ci przysÅ‚ugujÄ…cych pracownikom z tytuÅ‚u podróży sÅ‚użbowej, wydanych na podstawie Kodeksu pracy. 

Osobie zatrudnionej na wysokim stanowisku paÅ„stwowym przeniesionej, oprócz udostÄ™pnienia mieszkania odpowiedniego do jego sytuacji rodzinnej, przysÅ‚uguje zwrot kosztów przeniesienia, zwrot opÅ‚at za udostÄ™pnione czasowo mieszkanie oraz jednorazowe Å›wiadczenie w wysokoÅ›ci trzymiesiÄ™cznego wynagrodzenia. Do kosztów przeniesienia zalicza siÄ™ koszty przejazdu urzÄ™dnika i czÅ‚onków jego rodziny oraz przewozu mienia. Åšwiadczenia te pokrywane sÄ… z rezerwy budżetowej przeznaczonej na funkcjonowanie sÅ‚użby cywilnej. 

Zgodnie z nowÄ… ustawÄ…, w przypadku odwoÅ‚ania z wysokiego stanowiska paÅ„stwowego pracownikowi przysÅ‚uguje odprawa pieniężna w wysokoÅ›ci trzymiesiÄ™cznego wynagrodzenia, jeżeli pozostawaÅ‚ na tym stanowisku przez okres dÅ‚uższy niż sześć miesiÄ™cy. Odprawa nie przysÅ‚uguje jednak: 

  • pracownikowi odwoÅ‚anemu z kierowniczego stanowiska paÅ„stwowego w rozumieniu przepisów o wynagrodzeniu osób zajmujÄ…cych kierownicze stanowiska paÅ„stwowe;
  • pracownikowi bÄ™dÄ…cemu czÅ‚onkiem korpusu sÅ‚użby cywilnej;
  • w przypadku odwoÅ‚ania z przyczyn uzasadniajÄ…cych obligatoryjne odwoÅ‚anie ze stanowiska, chyba że odwoÅ‚anie nastÄ…piÅ‚o w przypadku utraty zdolnoÅ›ci do peÅ‚nienia obowiÄ…zków sÅ‚użbowych z powodu choroby. 

W zakresie nieuregulowanym w ustawie w sprawach wynikajÄ…cych ze stosunku pracy osób zatrudnionych na wysokich stanowiskach paÅ„stwowych stosuje siÄ™ przepisy Kodeksu pracy oraz inne przepisy prawa pracy.

Dyrektor generalny urzędu oraz kierujący departamentami lub komórkami równorzędnymi

Na podstawie nowej ustawy w urzÄ™dach obsÅ‚ugujÄ…cych ministrów, czÅ‚onków komitetów wchodzÄ…cych w skÅ‚ad Rady Ministrów, w Kancelarii Prezesa Rady Ministrów, w urzÄ™dach obsÅ‚ugujÄ…cych kierowników urzÄ™dów centralnych oraz w urzÄ™dach wojewódzkich  tworzy siÄ™ stanowisko dyrektora generalnego urzÄ™du (dyrektora generalnego sÅ‚użby zagranicznej). Prezes Rady Ministrów może przy tym okreÅ›lić, w drodze rozporzÄ…dzenia, centralne urzÄ™dy administracji rzÄ…dowej, w których ze wzglÄ™du na specjalistyczny charakter zadaÅ„ nie tworzy siÄ™ stanowiska dyrektora generalnego urzÄ™du. Zadania przewidziane dla dyrektora generalnego urzÄ™du wykonujÄ… w tych urzÄ™dach ich kierownicy. 

Dyrektor generalny urzÄ™du (dyrektor generalny sÅ‚użby zagranicznej) ma podlegać kierownikowi urzÄ™du. Dyrektor generalny urzÄ™du (dyrektor generalny sÅ‚użby zagranicznej) ma: 

  1. zapewniać funkcjonowanie i ciÄ…gÅ‚ość pracy urzÄ™du, warunki jego dziaÅ‚ania, a także organizacjÄ™ pracy, w szczególnoÅ›ci poprzez: 
    • sprawowanie bezpoÅ›redniego nadzoru nad komórkami organizacyjnymi urzÄ™du w zakresie prawidÅ‚owego wykonywania przez nie zadaÅ„ okreÅ›lonych przez organ administracji rzÄ…dowej, z wyjÄ…tkiem komórek bezpoÅ›rednio nadzorowanych przez ten organ na podstawie ustaw, 
    • nadzorowanie organizacyjne przebiegu prac nad terminowym przygotowaniem projektu budżetu i ukÅ‚adu wykonawczego do budżetu w części dotyczÄ…cej urzÄ™du, 
    • wystÄ™powanie z wnioskiem do wÅ‚aÅ›ciwego organu administracji rzÄ…dowej o nadanie regulaminu organizacyjnego urzÄ™du lub jego komórek organizacyjnych, a nastÄ™pnie ustalanie regulaminu pracy, 
    • gospodarowanie mieniem urzÄ™du, w tym zlecanie usÅ‚ug i dokonywanie zakupów dla urzÄ™du oraz zapewnienie prowadzenia ewidencji majÄ…tku urzÄ™du,
    • reprezentowanie Skarbu PaÅ„stwa w odniesieniu do mienia urzÄ™du (z tym że w odniesieniu do mienia powierzonego mu w celu wykonywania jego zadaÅ„ to wojewoda reprezentuje Skarb PaÅ„stwa na zasadach okreÅ›lonych w ustawach),
    • prowadzenie kontroli i audytu wewnÄ™trznego w urzÄ™dzie,
    • sprawowanie nadzoru nad gospodarstwami pomocniczymi urzÄ™du, 
    • zapewnianie przestrzegania przepisów o tajemnicy ustawowo chronionej,
    • zapewnianie przestrzegania zasad techniki prawodawczej; 
  2. dokonywać czynnoÅ›ci z zakresu prawa pracy wobec osób zatrudnionych w urzÄ™dzie oraz realizuje politykÄ™ personalnÄ…, m.in. poprzez: 
    • dokonywanie czynnoÅ›ci wynikajÄ…cych z nawiÄ…zania i trwania stosunku pracy z czÅ‚onkami korpusu sÅ‚użby cywilnej oraz czynnoÅ›ci zwiÄ…zanych z ustaniem stosunku pracy, 
    • dysponowanie funduszem nagród, chyba że odrÄ™bne przepisy stanowiÄ… inaczej, 
    • administrowanie Å›rodkami zakÅ‚adowego funduszu Å›wiadczeÅ„ socjalnych w urzÄ™dzie. 

W celu realizacji ww. zadaÅ„ dyrektor generalny może wydawać zarzÄ…dzenia. 

Dyrektor generalny urzÄ™du niezwÅ‚ocznie powinien wyznaczyć, w uzgodnieniu z wÅ‚aÅ›ciwym ministrem, kierownikiem urzÄ™du centralnego lub wojewodÄ…, zastÄ™pujÄ…cÄ… go osobÄ™ kierujÄ…cÄ… departamentem (komórkÄ… równorzÄ™dnÄ…), a w urzÄ™dach wojewódzkich - wydziaÅ‚em (komórkÄ… równorzÄ™dnÄ…). O ustanowieniu zastÄ™pstwa dyrektor generalny urzÄ™du niezwÅ‚ocznie zawiadamia Szefa Kancelarii Prezesa Rady Ministrów. 

KierujÄ…cy departamentami lub równorzÄ™dnymi komórkami organizacyjnymi w sÅ‚użbie zagranicznej lub w ministerstwach i urzÄ™dach centralnych oraz urzÄ™dach obsÅ‚ugujÄ…cych przewodniczÄ…cych komitetów wchodzÄ…cych w skÅ‚ad Rady Ministrów, Kancelarii Prezesa Rady Ministrów, urzÄ™dach wojewódzkich, paÅ„stwowych jednostkach organizacyjnych podlegÅ‚ych lub nadzorowanych przez Prezesa Rady Ministrów lub wÅ‚aÅ›ciwych ministrów podlegajÄ… wÅ‚aÅ›ciwemu ministrowi, kierownikowi urzÄ™du centralnego lub wojewodzie, a w zakresie ww. spraw należących do wÅ‚aÅ›ciwoÅ›ci dyrektora generalnego urzÄ™du - dyrektorowi generalnemu urzÄ™du.

Po co ma powstać Rada Służby Publicznej?

Jak stanowi nowa ustawa, przy Prezesie Rady Ministrów ma dziaÅ‚ać Rada SÅ‚użby Publicznej jako organ opiniodawczo-doradczy oceniajÄ…cy przebieg postÄ™powaÅ„ kwalifikacyjnych, konkursowych i egzaminacyjnych w sÅ‚użbie publicznej. Rada SÅ‚użby Publicznej w szczególnoÅ›ci ma: 

  1. wyraża opinie w sprawach sÅ‚użby publicznej przedstawianych jej przez Prezesa Rady Ministrów oraz z wÅ‚asnej inicjatywy;
  2. opiniować projekt ustawy budżetowej w części dotyczÄ…cej sÅ‚użby publicznej oraz wyraża opiniÄ™ o corocznym wykonaniu budżetu w tym zakresie; 
  3. opiniować projekty aktów normatywnych dotyczÄ…cych sÅ‚użby publicznej; 
  4. opiniować kryteria ocen urzÄ™dników sÅ‚użby cywilnej i sposób przeprowadzania tych ocen; 
  5. opiniować zasady awansowania urzÄ™dników sÅ‚użby publicznej; 
  6. opiniować plan szkoleÅ„ w sÅ‚użbie publicznej; 
  7. wyrażać opiniÄ™ w sprawach etyki zawodowej pracowników i urzÄ™dników sÅ‚użby publicznej; 
  8. oceniać sposób przeprowadzania egzaminu i konkursów na wysokie stanowiska paÅ„stwowe oraz postÄ™powania kwalifikacyjnego dla pracowników sÅ‚użby cywilnej ubiegajÄ…cych siÄ™ o mianowanie.

Użyte tu okreÅ›lenie sÅ‚użba publiczna oznacza sÅ‚użbÄ™ cywilnÄ… oraz paÅ„stwowy zasób kadrowy.

Rada ma liczyć od 15 do 24 czÅ‚onków. Zgodnie z nowÄ… ustawÄ…, Prezes Rady Ministrów powoÅ‚uje 2/3 czÅ‚onków Rady spoÅ›ród osób, których wiedza, doÅ›wiadczenie i autorytet dajÄ… rÄ™kojmiÄ™ prawidÅ‚owej realizacji zadaÅ„ Rady. Kadencja tak powoÅ‚anych czÅ‚onków Rady trwa 6 lat, przy czym co trzy lata koÅ„czy siÄ™ kadencja poÅ‚owy liczby czÅ‚onków. Kolejne 1/3 czÅ‚onków Rady Prezes Rady Ministrów powoÅ‚uje spoÅ›ród osób reprezentujÄ…cych wszystkie kluby parlamentarne, których wiedza, doÅ›wiadczenie i autorytet dajÄ… rÄ™kojmiÄ™ prawidÅ‚owej realizacji zadaÅ„ Rady. Z kolei kadencja tak powoÅ‚anych czÅ‚onków Rady trwa odpowiednio do kadencji Sejmu i Senatu. Prezes Rady Ministrów powoÅ‚uje i odwoÅ‚uje również przewodniczÄ…cego Rady. Rada wybiera wiceprzewodniczÄ…cego Rady ze swojego grona na wniosek przewodniczÄ…cego Rady. CzÅ‚onkowie Rady peÅ‚niÄ… swoje funkcje do czasu powoÅ‚ania ich nastÄ™pców. 

CzÅ‚onkostwo w Radzie ma wygasać w razie Å›mierci czÅ‚onka Rady. Prezes Rady Ministrów odwoÅ‚a zaÅ› czÅ‚onka Rady, na wniosek Rady, w razie: 

  • niewykonywania obowiÄ…zków czÅ‚onka Rady; 
  • choroby uniemożliwiajÄ…cej sprawowanie funkcji czÅ‚onka Rady. 

Prezes Rady Ministrów odwoÅ‚a czÅ‚onka Rady również w razie zÅ‚ożenia przez czÅ‚onka Rady rezygnacji. Prezes Rady Ministrów, za zgodÄ… co najmniej 2/3 skÅ‚adu Rady, odwoÅ‚a czÅ‚onka Rady w przypadku, gdy przestaÅ‚ on odpowiadać warunkowi nieposzlakowanej opinii. W przypadku wygaÅ›niÄ™cia czÅ‚onkostwa w Radzie lub odwoÅ‚ania czÅ‚onka Rady przed upÅ‚ywem kadencji Prezes Rady Ministrów powoÅ‚a nowego czÅ‚onka Rady na okres do koÅ„ca tej kadencji. 

Tryb pracy Rady okreÅ›lać ma regulamin ustalany przez RadÄ™.

 ObsÅ‚ugÄ™ prac Rady zapewni Kancelaria Prezesa Rady Ministrów. Prezes Rady Ministrów okreÅ›li, w drodze rozporzÄ…dzenia, wysokość wynagrodzenia przewodniczÄ…cego, wiceprzewodniczÄ…cego i pozostaÅ‚ych czÅ‚onków Rady, ustalanego jako wielokrotność minimalnego wynagrodzenia przewidzianego w przepisach o minimalnym wynagrodzeniu za pracÄ™. PosÅ‚om i senatorom powoÅ‚anym w skÅ‚ad Rady wynagrodzenie nie przysÅ‚uguje.

Podstawa prawna:

  • Ustawa z dnia 24 sierpnia 2006 r. o paÅ„stwowym zasobie kadrowym i wysokich stanowiskach paÅ„stwowych (Dz. U. 2006 r., Nr 170, poz. 1217);
  • Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o sÅ‚użbie zagranicznej (Dz. U. 2001 r., Nr 128, poz. 1403, ze zm.);
  • Ustawa z dnia 24 sierpnia 2006 r. o sÅ‚użbie cywilnej (Dz. U. 2006 r., Nr 170, poz. 1218);
  • Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o administracji rzÄ…dowej w województwie (Dz. U. 2001 r., Nr 80, poz. 872, ze zm.) 

A.J.
Zespół e-prawnik.pl

Skomentuj artykuł - Twoje zdanie jest ważne

Czy uważasz, że artykuł zawiera wszystkie istotne informacje? Czy jest coś, co powinniśmy uzupełnić? A może masz własne doświadczenia związane z tematem artykułu?


Masz inne pytanie do prawnika?

 

Komentarze

    Nie dodano jeszcze żadnego komentarza. Bądź pierwszy!!

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika