Czym jest faktoring? Porównanie usługi faktoringu i kredytu obrotowego

(fot. Money.pl/Tomasz Brankiewicz)

Usługi faktoringowe dostępne są polskim rynku od 15 lat jednak dopiero od 2000 roku możemy mówić o rozwoju faktoringu. Faktoring to forma finansowania bieżącej działalności przedsiębiorstwa, pozwalająca na poprawę płynności finansowej firmy dostarczającej towary lub usługi; może być uzupełnieniem bądź alternatywą dla kredytu bankowego. Istotą tej usługi jest wykup przez firmę udzielającą finansowania należności (faktur) z odroczonym terminem płatności wystawionych przez dostawcę odbiorcom jego towarów.

Jest to szczególnie przydatne narzędzie dla firm, które prowadzą sprzedaż z odroczonym terminem płatnością lub mają sezonowość sprzedaży, a nie są w stanie sprostać wymogom stawianym przez banki - w konsekwencji nie mają zapewnionego wystarczającego finansowania zewnętrznego bieżącej działalności.

W ramach faktoringu klient otrzymuje szereg dodatkowych usług, takich jak: weryfikacja kontrahentów, kontrola płatności od kontrahentów, księgowanie płatności na kontach rozliczeniowych, raportowanie, monitorowanie dłużników po upływie terminu płatności, usługi windykacji miękkiej. Kredyt wydaje się być najprostszą formą finansowania np. zakupów towarów lub usług - po złożeniu wniosku w banku firma otrzymuje środki, które będzie spłacać w ratach kredytowych łącznie z odsetkami i prowizją dla banku oraz ewentualnymi opłatami manipulacyjnymi. Uzyskanie kredytu w praktyce może jednak okazać się trudne z powodu wymaganych przez banki zabezpieczeń, gwarantujących spłatę kredytu. Kredyt nie obejmuje żadnych dodatkowych usług. Faktoring pomaga w skróceniu cyklu należności i pozwala poprawić i utrzymać płynność finansową, korzystanie z faktoringu wywołuje zmiany jedynie po stronie aktywów, w przypadku kredytu po stronie pasywów pojawia się kredyt, a po stronie aktywów zwiększa się stan środków pieniężnych, co wpływa na pogorszenie wskaźnika rentowności majątku.

Strony faktoringu

Z pojęciem faktoringu wiążą się trzy podmioty. Każdy z nich w różnych opracowaniach dotyczących usługi faktoringu może występować pod różnymi nazwami, ale wszędzie posiadają one jednakowe znaczenie:

• faktorant (przedsiębiorca, dostawca)

• faktor (instytucja faktoringowa)

• dłużnik (odbiorca)

Dostawca (faktorant, przedsiębiorca) to podmiot zajmujący się sprzedażą, dostawą lub świadczeniem usług, a w stosunku faktoringowym (czyli na skutek zawarcia umowy faktoringu) staje się on klientem faktora z tytułu świadczenia na jego rzecz przez faktora usług.

Faktor (instytucja faktoringowa) to podmiot zajmujący się skupem wierzytelności handlowych.

Odbiorca (dłużnik faktoringowy) w sferze obrotu gospodarczego dłużnikiem jest podmiot występujący względem przedsiębiorcy (faktoranta) w charakterze odbiorcy towarów (nabywcy, kupującego czy usługobiorcy), powiązany z nim umową sprzedaży, dostawy lub inną umową o świadczeniu usług.

Umowa fakoringowa zawierana jest bez udziału nabywcy towarów lub usług (tj. bez udziału odbiorcy), jednakże na skutek przelewu wierzytelności z faktoranta na faktora staje się on dłużnikiem faktora.

Transakcja faktoringu:

FAKTORANT (dostawca) przekazuje ODBIORCY towar

FAKTORANT przesyła FAKTOROWI fakturę za towary przekazane odbiorcy.

FAKTOR wypłaca FAKTORANTOWI zaliczkę.

ODBIORCA płaci FAKTOROWI.

FAKTOR płaci FAKTORANTOWI pozostałą należność.

Więcej na temat faktoringu:

Polfactor: www.polfactor.pl