Doręczanie pism pełnomocnikowi strony przebywającej za granicą w postępowaniu przed sądami administracyjnymi

Naczelny Sąd Administracyjny orzekł, że w myśl art. 299 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. 2002 r. Nr 153 poz. 1270 ze zm.) obowiązkiem strony zamieszkałej za granicą, która nie ustanowiła pełnomocnika do prowadzenia sprawy, jest ustanowienie pełnomocnika do doręczeń; wskazanie adresu do doręczeń bez ustanowienia pełnomocnika do doręczeń nie stanowi wypełnienia tego obowiązku.

W myśl art. 299 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. 2002 r., Nr 153, poz. 1270 ze zm.), jeżeli strona zamieszkała za granicą nie ustanowiła pełnomocnika do prowadzenia sprawy, obowiązana jest wraz z wniesieniem skargi ustanowić pełnomocnika do doręczeń. W razie niedopełnienia tego obowiązku pisma w postępowaniu sądowym pozostawia się w aktach sprawy ze skutkiem doręczenia (art. 299 § 2 Ppsa). Powinnością sądu, wynikającą z art. 299 § 1 i 3 w związku z art. 6 Ppsa, jest wezwanie strony zamieszkałej za granicą do ustanowienia pełnomocnika do doręczeń oraz pouczenie jej o skutkach zaniechania dokonania tej czynności. Z ustaleń Sądu zawartych w zaskarżonym postanowieniu nie wynika, czy bezpośrednio po wniesieniu skargi lub na późniejszym etapie postępowania Sąd dokonał wspomnianego wezwania i pouczenia. Nie jest bowiem dopuszczalne pozostawianie w aktach sprawy ze skutkiem doręczenia pism przeznaczonych dla skarżącego przed uprzednim wezwaniem go do ustanowienia pełnomocnika do doręczeń i pouczeniem o następstwach zaniechania tej czynności.

Zespół
e-prawnik.pl