Kiedy emeryt może zgłosić wniosek o ponowne przeliczenie podstawy wymiaru jego emerytury?

Art. 110 ustawy o emeryturach i rentach z FUS stanowi, że wysokość emerytury lub renty oblicza się ponownie od podstawy jej wymiaru, jeżeli do jej obliczenia wskazano podstawę wymiaru składki na ubezpieczenie społeczne lub ubezpieczenia emerytalne i rentowe na podstawie przepisów prawa polskiego przypadającą w całości lub w części po przyznaniu świadczenia, a wskaźnik wysokości podstawy wymiaru jest wyższy od poprzednio obliczonego. Warunek posiadania wyższego wskaźnika wysokości podstawy wymiaru nie jest wymagany od emeryta lub rencisty, który od dnia ustalenia prawa do świadczenia do dnia zgłoszenia wniosku o ponowne ustalenie świadczenia, nie pobrał świadczenia wskutek zawieszenia prawa do emerytury lub renty lub okres wymagany do ustalenia podstawy przypada w całości po przyznaniu prawa do świadczenia, a wskaźnik wysokości podstawy wynosi co najmniej 130%. 

Sąd Najwyższy stwierdził, że ubezpieczony, który we wniosku o podjęcie wypłaty emerytury zawieszonej nieprzerwanie od dnia ustalenia prawa do niej nie zgłosił wniosku o ponowne obliczenie podstawy tego świadczenia - stosownie do art. 110 ust. 1 w związku z ust. 2 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tekst jednolity: Dz. U. 2004 r., Nr 39, poz. 353 ze zmianami) - zachowuje prawo do ponownego obliczenia podstawy wymiaru emerytury.

Warunek posiadania wyższego wskaźnika wysokości podstawy wymiaru nie jest wymagany od emeryta. Jeśli emeryt go posiada może się domagać ponownego obliczenia podstawy wymiaru emerytury. W razie, gdy tego nie uczynił we wniosku o podjęcie wypłaty a taki okres posiadał może to uczynić w późniejszym czasie. Jego prawo bowiem nie gaśnie, lecz pozostaje zachowane jako nabyte.

Zespół
e-prawnik.pl