Kiedy można podnosić zarzuty przeciwko uprawnionemu z weksla?
Art. 17 ustawy prawo wekslowe statuuje, iż osoby, przeciw którym dochodzi się praw z weksla, nie mogą wobec posiadacza zasłaniać się zarzutami, opartymi na swych stosunkach osobistych z wystawcą lub z posiadaczami poprzednimi, chyba że posiadacz, nabywając weksel, działał świadomie na szkodę dłużnika. Natomiast art. 513 par 1 i 2 kodeksu cywilnego stanowi, że dłużnikowi przysługują przeciwko nabywcy wierzytelności wszelkie zarzuty, które miał przeciwko zbywcy w chwili powzięcia wiadomości o przelewie. Dłużnik może z przelanej wierzytelności potrącić wierzytelność, która mu przysługuje względem zbywcy, chociażby stała się wymagalna dopiero po otrzymaniu przez dłużnika zawiadomienia o przelewie. Nie dotyczy to jednak wypadku, gdy wierzytelność przysługująca względem zbywcy stała się wymagalna później niż wierzytelność będąca przedmiotem przelewu.
Sąd Najwyższy stwierdził, że wobec posiadacza, który nabył weksel w wyniku indosu dokonanego po proteście z powodu niezapłacenia lub po upływie terminu ustanowionego dla protestu, nie stosuje się przepisu art. 17 prawa wekslowego, lecz art. 513 k.c.
Wynika z tego, że indosowanie (zbycie i nabycie) po dokonaniu protestu wywołuje skutki zwykłej cesji. Nie znajdują tutaj uregulowania wekslowe a zatem zobowiązanie abstrakcyjne jakim jest zobowiązanie wekslowe zostaje ograniczone poprzez możliwość podnoszenia zarzutów przez dłużnika przeciwko zbywającemu wierzycielowi.
Wyrok Sądu Najwyższego Izba Cywilna z dnia 7 maja 2004 r. syg. akt III CK 563/02
Zespół
e-prawnik.pl
Skomentuj artykuł - Twoje zdanie jest ważne
Czy uważasz, że artykuł zawiera wszystkie istotne informacje? Czy jest coś, co powinniśmy uzupełnić? A może masz własne doświadczenia związane z tematem artykułu?