Strona 3 z 3
Jednakże organ wnioskujący nie może domagać się od obcego państwa wszczęcia egzekucji, jeżeli egzekucja należności pieniężnych, z powodu sytuacji zobowiązanego, stworzyłaby poważne trudności ekonomiczne lub społeczne w tym państwie, a prawo tego państwa pozwala na nieprowadzenie egzekucji w takim przypadku. To samo dotyczy tego rodzaju pomocy świadczonej przez polskie organy.
Należności pieniężne obcego państwa, na które został wystawiony zagraniczny tytuł wykonawczy, traktuje się jak należności powstałe na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Z tym, że o ile odrębne przepisy nie stanowią inaczej, do należności pieniężnych dochodzonych na wniosek obcego państwa można nie stosować uprzywilejowanej kolejności zaspokojenia, z której korzystają analogiczne należności pieniężne polskich wierzycieli administracyjnych. Oznacza to, że urząd Skarbowy innego Państwa UE nie będzie korzystał z pierwszeństwa, jakie przysługuje polskiemu US.
Odroczenie terminu i raty
Organ egzekucyjny realizujący wniosek obcego państwa o egzekucję należności, może za zgodą ministra po uzgodnieniu z tym państwem, odroczyć termin płatności należności pieniężnych lub rozłożyć na raty spłatę takich należności, o ile prawo Rzeczypospolitej Polskiej dopuszcza stosowanie takich ulg w spłacie w odniesieniu do analogicznych należności pieniężnych polskich wierzycieli. Stosuje się tu odpowiednio przepisy polskiego prawa regulujące udzielanie ulg w spłacie analogicznych należności pieniężnych polskich wierzycieli.
Odsetki
Od należności pieniężnych obcych państw objętych tytułem wykonawczym wystawionym przez organ wykonujący nalicza się odsetki z tytułu nieterminowego regulowania należności pieniężnych w wysokości i na zasadach określonych w polskich przepisach. Odsetki nalicza się od dnia wystawienia tytułu wykonawczego.
Zarzuty ze strony dłużnika
W trakcie postępowania egzekucyjnego wszczętego na wniosek obcego państwa zobowiązany może zgłaszać zastrzeżenia dotyczące zagranicznego tytułu wykonawczego lub należności pieniężnych objętych tym tytułem wyłącznie do właściwych organów tego państwa obcego i zgodnie z jego przepisami. Polski organ tych kwestii nie bada, a jedynie wykonuje wniosek; wstrzymuje jednak egzekucję z dniem powiadomienia go o wniesionych zarzutach do dnia powiadomienia go o rozstrzygnięciu obcego państwa.
Jeżeli w wyniku postępowania prowadzonego przez obce państwo w sprawie wniesionych zarzutów uznano je za zasadne, organ egzekucyjny jest zobowiązany do wypłaty zobowiązanemu roszczeń z tytułu nienależnie wyegzekwowanych kwot oraz przyznanego odszkodowania. Kwoty te są następnie zwracane przez obce państwo, na którego wniosek toczyła się egzekucja.
Jeżeli wniosek o dochodzenie należności pieniężnych stanie się bezprzedmiotowy ze względu na ich zapłatę, umorzenie lub z innego powodu, organ wnioskujący informuje o tym niezwłocznie na piśmie obce państwo.
Zabezpieczenie należności
Należności pieniężne mogą być zabezpieczone na uzasadniony wniosek obcego państwa lub organu wnioskującego. Stosuje się tu odpowiednio w/w przepisy dotyczące dochodzenia należności pieniężnych.
Podstawa prawna:
- Ustawa z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. 2005 r., Nr 229, poz. 1954, ze zmianami)
Artykuł przygotowany przez redakcję
e-prawnik.pl