Dot. 1. sposobu ustalenia wartości początkowej maszyny złożonej przez Podatnika z zakupionych części,2. (...)

W dniu 15.05.2007 r. do tut. organu podatkowego wpłynął wniosek pana T. o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, w której nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym.

Stan faktyczny przedstawiony we wniosku: Pan T. zamierza rozpocząć działalność gospodarczą, w której będzie wykorzystywał maszynę złożoną we własnym zakresie tj. frezarko-grawerkę sterowaną i obsługiwaną z komputera PC. Maszynie tej wg Klasyfikacji Środków Trwałych odpowiada nr 417. Urządzenie zostało wykonane na potrzeby osobiste Podatnika ? służyła głównie do celów naukowych. Urządzenie wykonywane było przez ok. cztery lata, a jego budowa polegała na nabyciu gotowych części (frezarko-grawerka, szafa sterownicza, komputer, okablowanie itp.) i połączeniu je w kompletny zestaw. Usługi obce polegały na transporcie niektórych nabytych części. Na nabycie poszczególnych części zestawu podatnik nie posiada dowodów nabycia. Obecnie pan T. zamierza frezarko-grawerkę samodzielnie wycenić - zgodnie z art. 22g ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i wprowadzić do ewidencji środków trwałych.

Stanowisko podatnika:

1. Podatnik uważa, iż wprowadzając po raz pierwszy przedmiotowy środek trwały do ewidencji środków trwałych może go sam wycenić wg cen rynkowych obowiązujących w miesiącu grudniu roku podatkowego poprzedzającego rok podatkowy, w którym wprowadzi ten środek do ewidencji.
2. Podatnik wskazuje na to, że może skorzystać z przyśpieszonej amortyzacji w/w środka trwałego tj. przy użyciu stawki amortyzacyjnej podwyższonej o współczynnik 2,0, ponieważ maszyna jest poddana szybkiemu postępowi technicznemu ze względu na to, że wykorzystuje systemy komputerowe z najnowszymi zdobyczami techniki (mikroprocesory sygnałowe, układy FPGA, systemy operacyjne czasu rzeczywistego RTLinux, technologia sieciowa).

Dokonując oceny prawnej przedstawionego stanowiska Podatnika Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego w Rzeszowie po przeanalizowaniu stanu faktycznego przedstawionego w piśmie wyjaśnia, co następuje:

Ad. 1. Kosztem uzyskania przychodów zgodnie z art. 22 ust.

8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ? zwanej dalej ustawą - są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23. W świetle art. 22a ust. 1 ustawy amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

1. budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
2. maszyny, urządzenia i środki transportu,
3. inne przedmioty

- o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Mając na uwadze cytowany wyżej przepis należy stwierdzić, iż składnik majątku staje się środkiem trwałym dopiero wówczas, gdy spełnia warunki określone w art. 22a ust. 1 ustawy. Stosownie do zapisu art. 22f ust. 1 ustawy podatkowej podatnicy, z wyjątkiem tych, którzy ze względu na ogłoszoną upadłość obejmującą likwidację majątku nie prowadzą działalności gospodarczej, dokonują odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w art. 22a ust. 1 i ust. 2 pkt 1-3 oraz w art. 22b.

Zasady ustalania wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych, która stanowi podstawę obliczenia odpisów amortyzacyjnych, określa art. 22g ustawy podatkowej. Prawidłowe ustalenie wartości początkowej jest, więc bardzo istotne, ponieważ jej wysokość kształtować będzie wartość odpisów amortyzacyjnych. Stosownie do przepisów art. 22g ust. 1 pkt 1 ustawy podatkowej za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-18, uważa się w razie nabycia w drodze kupna - cenę ich nabycia.

W myśl przepisu art. 22g ust. 8 ustawy podatkowej, jeżeli nie można ustalić ceny nabycia środków trwałych lub ich części nabytych przez podatników przed dniem założenia ewidencji lub sporządzenia wykazu, o których mowa w art. 22n, wartość początkową tych środków przyjmuje się w wysokości wynikającej z wyceny dokonanej przez podatnika, z uwzględnieniem cen rynkowych środków trwałych tego samego rodzaju z grudnia roku poprzedzającego rok założenia ewidencji lub sporządzenia wykazu oraz stanu i stopnia ich zużycia.

W przedstawionym stanie faktycznym, zdaniem tut. organu podatkowego, zastosowanie będzie miał cytowany wyżej przepis art. 22g ust. 8 ustawy podatkowej. Powyższe oznacza, że wprowadzając środek trwały, tj. zestaw frezarko-grawerkę, do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wartość początkową tego środka trwałego należy przyjąć w wysokości wynikającej z wyceny dokonanej przez Podatnika, z uwzględnieniem cen rynkowych środków trwałych tego samego rodzaju z grudnia roku poprzedzającego rok założenia ewidencji oraz stanu i stopnia ich zużycia.

Art. 22g ust.

16 ustawy stanowi, że przy ustalaniu wartości początkowej poszczególnych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, zgodnie z ust. 1 pkt 3-5 oraz ust. 2, 8, 9, 14 i 15, przepis art. 19 stosuje się odpowiednio. Zatem wartość rynkową należy ustalić na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia.

Ad. 2. Zgodnie z art. 22i ust. 1 ustawy odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych, z zastrzeżeniem art. 22j-22ł, dokonuje się przy zastosowaniu stawek amortyzacyjnych określonych w Wykazie stawek amortyzacyjnych i zasad, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1. Z kolei art. 22i ust. 2 pkt 3 ustawy stanowi, że Podatnicy mogą podane w Wykazie stawek amortyzacyjnych stawki podwyższać dla maszyn i urządzeń zaliczonych do grupy 4-6 i 8 Klasyfikacji Środków Trwałych (KŚT) wydanej na podstawie odrębnych przepisów, zwanej dalej ?Klasyfikacją', poddanych szybkiemu postępowi technicznemu - przy zastosowaniu współczynników nie wyższych niż 2,0.

Podwyższenie rocznych stawek amortyzacyjnych uzasadnia wykorzystywanie maszyn i urządzeń, które są poddane szybkiemu postępowi technicznemu. Są to maszyny, urządzenia i aparatura, w których zastosowano układy mikroprocesorowe lub systemy komputerowe spełniające założone funkcje dzięki temu, że wykorzystano w nich najnowsze zdobycze techniki. W grupie maszyn i urządzeń poddanych szybkiemu postępowi technicznemu mieści się także pozostała aparatura naukowo-badawcza i doświadczalno-produkcyjna. KŚT w grupie 4-6 i 8 wskazuje składniki majątku (maszyny, urządzenia, aparaturę) mające cechę ?poddanych szybkiemu postępowi technicznemu?. Ze złożonego przez Podatnika wniosku wynika, że zestaw frezarko-grawerka posiada w/w cechy, zatem do jego amortyzacji można zastosować stawkę amortyzacyjną podwyższoną o współczynnik 2,0.

W związku z powyższym uwzględniając okoliczności przedstawione w zapytaniu oraz przytoczone przepisy prawa podatkowego, Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego w Rzeszowie postanowił orzec jak w sentencji.