Czy mąż może wydzierżawić od żony działkę i czynsz zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 15 grudnia 2009 r. (data wpływu 18 grudnia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów ? jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 grudnia 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Żona Zainteresowanego otrzymała jako darowiznę działkę wraz z budynkiem do remontu nadającym się do prowadzenia działalności gospodarczej, stanowią jej majątek odrębny. Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą. Firma powstała przed zawarciem związku małżeńskiego. Mąż zamierza wydzierżawić od żony działkę wraz z budynkiem do remontu i prowadzić na terenie tej nieruchomości działalność gospodarczą. Wnioskodawca prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów i płaci podatek liniowy 19%.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

Czy mąż może wydzierżawić od żony działkę i czynsz zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów...

Zdaniem Wnioskodawcy, dopuszczalnym jest, aby małżonkowie zawarli odpłatną umowę o używanie, by wydatek był kosztem męża i by żona opodatkowała przychód ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych.

Na płaszczyźnie prawa podatkowego (nie tylko w VAT ale i w podatkach dochodowych), obserwuje się w praktyce że czynności cywilnoprawne pomiędzy małżonkami mogą być dokonywane. Stanowisko takie zostało potwierdzone m.in. w piśmie Naczelnika Urzędu Skarbowego w Suwałkach z dnia 14 grudnia 2005 r., US. III-415/36/192/05, www.mf.gov.pl, w którym stwierdzone zostało:

?Wobec tego należy uznać, iż w przypadku małżonków, którzy są odrębnymi podmiotami gospodarczymi nie ma przeszkód by świadczyli sobie wzajemnie usługi, a wartość faktycznie wykonanej usługi dla firmy jednego z małżonków przez firmę drugiego małżonka będzie stanowiła koszt uzyskania przychodu z działalności gospodarczej.?

Biorąc pod uwagę fakt, iż w opisanym przypadku dzierżawiona działka i posadowiony na niej dom do remontu stanowi odrębną własność żony, nie powinno budzić wątpliwości to, iż dopuszczalnym jest zawiązanie przez małżonków umowy dzierżawy.

Jeżeli umowa została skutecznie zawarta a nieruchomość wykorzystywana jest do prowadzonej przez męża działalności gospodarczej, to czynsz dzierżawny oraz inne wydatki związane z używaniem gruntu mogą być ujęte przez męża w rachunku podatkowym po stronie kosztów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Zatem kosztem uzyskania przychodów nie są wszystkie wydatki, ale tylko takie, które nie są wymienione w art. 23 i których poniesienie pozostaje w związku przyczynowo-skutkowym z uzyskaniem przychodu z danego źródła, bądź też zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów. Jednakże ciężar wskazania owego związku spoczywa na podatniku, który wywodzi z tego określone skutki prawne.

Kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Z oceny związku z prowadzoną działalnością winno wynikać, iż poniesiony wydatek obiektywnie może się przyczynić do osiągnięcia przychodów z danego źródła. Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodów winien, w myśl powołanego przepisu spełniać łącznie następujące warunki:

• pozostawać w związku przyczynowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,

• nie znajdować się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

• być właściwie udokumentowany.
  
  

Czynsz za dzierżawę działki nie został wymieniony w katalogu zawartym w przepisach art. 23 ust. 1 cytowanej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jako wydatek wyłączony z możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów.

Opłaty za ww. czynsz trudno jest przypisać konkretnym przychodom z działalności gospodarczej, ponieważ wpływają na całokształt działalności przedsiębiorcy. Niemniej jednak są one kosztem poniesionym racjonalnie i pozostają w związku z funkcjonowaniem prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawca zamierza wydzierżawić od żony działkę wraz z budynkiem i prowadzić na terenie tej nieruchomości działalność gospodarczą.

Należy podkreślić, że o zakwalifikowaniu poszczególnych wydatków do kosztów uzyskania przychodów decyduje podmiot prowadzący działalność gospodarczą, który w swoim własnym interesie winien wykazać istnienie związku przyczynowo-skutkowego poniesionych wydatków z uzyskiwanymi przychodami.

Należy również zwrócić uwagę, że poniesione wydatki można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów pod warunkiem prawidłowego ich udokumentowania.

Reasumując, Wnioskodawca będzie mógł zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów czynsz za przedmiotową dzierżawę prowadzonej działalności gospodarczej.

Wyjaśnić należy, że ocenie w niniejszej interpretacji podlega wyłącznie kwestia możliwości zaliczenia wydatków za dzierżawę do kosztów uzyskania przychodów, natomiast ocena możliwości zawarcia umowy użyczenia pomiędzy Wnioskodawcą a Jego małżonką nie podlegała analizie ani weryfikacji, gdyż nie stanowi zagadnienia z zakresu prawa podatkowego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Odnosząc się do powołanego przez Wnioskodawcę postanowienia co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, tut. Organ informuje, że zostało ono wydane w indywidualnej sprawie i nie ma zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Informuje się, że wniosek w przedmiocie zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie wyboru przez żonę Wnioskodawcy formy opodatkowania przychodów uzyskanych z dzierżawy działki został rozstrzygnięty w dniu 11 marca 2010 r. odrębnym pismem nr ILPB1/415-1368/09-3/TW.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.