Jak należy opodatkować umorzoną pracownikowi pożyczkę?
Jak należy opodatkować umorzoną pracownikowi pożyczkę?
Umorzona pracownikowi kwota pożyczki stanowi przychód tego pracownika w rozumieniu art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) i nie jest objęta zwolnieniem od podatku dochodowego od osób fizycznych przewidzianych w art. 21 i art. 52 tej ustawy. Pracodawca jest obowiązany jako płatnik, obliczyć i pobrać zaliczkę na podatek dochodowy od kwoty umorzonej pożyczki (art. 32 ustawy).
Zgodnie z art. 32 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za dochód, o którym mowa w ust. 1 i 1a tego artykułu, uważa się uzyskane w ciągu miesiąca przychody w rozumieniu art. 12 oraz zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez płatnika, po odliczeniu kosztów uzyskania w wysokości określonej w art. 22 ust. 2 pkt 1 lub 3 oraz po odliczeniu potrąconych przez płatnika w danym miesiącu składek na ubezpieczenie społeczne, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b). Jeżeli świadczenia w naturze, świadczenia ponoszone za podatnika lub inne nieodpłatne świadczenia przysługują podatnikowi za okres dłuższy niż miesiąc, przy obliczaniu zaliczek za poszczególne miesiące przyjmuje się ich wartość w wysokości przypadającej na jeden miesiąc. Jeżeli nie jest możliwe określenie, jaka część tych świadczeń przypada na jeden miesiąc, a doliczenie całej wartości w miesiącu ich uzyskania spowodowałoby niewspółmiernie wysoką zaliczkę w stosunku do wypłaty pieniężnej, zakład pracy, na wniosek podatnika, ograniczy pobór zaliczki za dany miesiąc i pobierze pozostałą część zaliczki w następnych miesiącach roku podatkowego.
Z sytuacji opisanej w piśmie płatnika wynika, że umorzona pożyczka jest świadczeniem ponoszonym za podatnika. W miesiącu, w którym pożyczka zostaje umorzona płatnik powinien potrącić pracownikowi zaliczkę na podatek dochodowy (art. 32 ustawy).
Jeżeli należna zaliczka od przychodu pracownika z tytułu umorzonej pożyczki przekracza kwotę dochodu w danym miesiącu, to pracownik winien uiścić powstałą różnicę pracodawcy.
Na podstawie wyżej przytoczonego przepisu art. 32 ust. 2 ustawy podatkowej, na wniosek podatnika, płatnik może ograniczyć wysokość zaliczki na podatek dochodowy za dany miesiąc i pobrać pozostałą część zaliczki w następnych miesiącach roku podatkowego.Pobór ograniczonej zaliczki musi być jednak dokonany przez pracodawcę do końca tego roku podatkowego, w którym nastąpiło ograniczenie.
Kwoty zaliczek, których pobór został ograniczony na podstawie art. 32 ust. 2 ustawy, pracodawca powinien wykazać w poz. 44 deklaracji PIT-4, a kwoty przypadające do pobrania w związku z ograniczeniem poboru zaliczek w poprzednich miesiącach w poz. 45 deklaracji PIT-4.