Koszty uzyskania przychodu w 2011 roku

- 1.335 zł rocznie (111,25 zł miesięcznie) dla osób zatrudnionych na jednym etacie w miejscu zamieszkania,

- 1.668,72 zł rocznie (139,06 zł miesięcznie) dla osób zatrudnionych na jednym etacie, gdy zakład pracy
znajduje się w miejscowości, do której musimy dojechać,

- 2002,05 zł rocznie dla osób zatrudnionych na wielu etatach w miejscu zamieszkania,

- 2502,56 zł rocznie dla osób zatrudnionych na wielu etatach, gdy zakład pracy znajduje się w miejscowości,
do której musimy dojechać.

W sytuacji osób pracujących poza miejscem zamieszkania szef uwzględni wyższe koszty wtedy, gdy nie wypłaca pracownikowi dodatku za rozłąkę z rodziną lub nie zwraca mu pieniędzy, jakie przeznaczył on na bilety.

Gdy wydamy na dojazd do pracy więcej niż określają powyższe kwoty, będziemy mogli wpisać w rocznym rozliczeniu koszty, jakie rzeczywiście ponieśliśmy. Resort finansów tłumaczy, że chodzi o dojazd środkami transportu autobusowego, kolejowego, promowego lub komunikacji miejskiej, które można udokumentować imiennymi biletami okresowymi.

Pamiętajmy, aby bilety, które są podstawą do wyliczenia powyższych kosztów, przechowywać do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego. W niektórych przypadkach będzie to nawet 5 lat od daty złożenia PIT.

Koszty przychodów przedsiębiorcy

Działalność gospodarcza może być prowadzona zarówno przez osobę fizyczną, jak i przez osobę prawną. Niezależnie od tego biznesmen ma prawo do odliczenia w rocznym zeznaniu kosztów, jakie poniósł w związku z prowadzoną działalnością.

Po każdym zakupie na firmę należy określić, czy wydatek możemy uznać za koszty uzyskania przychodu. Przydatne okażą się tutaj dwie ustawy. Pierwsza - o podatku dochodowym od osób fizycznych (pdof); druga - o podatku dochodowym od osób prawnych (pdop).

W dokumentach tych określono, które wydatki nie są kosztami uzyskania przychodów. W przypadku osób fizycznych wyjątki znajdziemy w art. 23 pdof, gdy działamy jako osoba prawna, to powinniśmy zajrzeć do art. 16 pdop. Gdy nasz zakup nie został wymieniony we wspomnianych artykułach, to możemy zaksięgować go uznając, że jest to koszt uzyskania przychodów.

Tak to wygląda w teorii, jak jest w praktyce?

Kontrolerzy skarbówki przeglądając nasze księgi rachunkowe zwrócą uwagę przede wszystkim na to, czy kwoty, jakie uznaliśmy za koszt, rzeczywiście przyczyniły się do osiągnięcia przez nas przychodów.

Fiskus może nie zaakceptować wszystkich wydatków argumentując, że nie mają one bezpośredniego związku z uzyskaniem przychodów. W takiej sytuacji pozostaje nam pogodzenie się z decyzją urzędników, albo wystąpienie na drogę sadową. Praktyka pokazuje bowiem, że urzędnicy nie zawsze mają rację.

Przykładowo w roku 1996 NSA w Szczecinie uznał, że wydatki poniesione na eksploatację samochodu stanowią koszt uzyskania przychodu. W tym samym wyroku sędziowie stwierdzili, że koszty naprawy rzeczy użyczonej stanowią zwykle koszty utrzymania tej rzeczy, a tym samym stanowią koszt uzyskania przychodu (sygn. SA/Sz 1172/95).

Rok wcześniej NSA w Gdańsku orzekł, że wydatki na szkolenie osób, które sprzedawały towary dostarczone przez firmę, mogą być uznane za koszty uzyskania przychodu, ponieważ są związane z przychodami przez nią uzyskiwanymi (SA/Gd 2905/94).

W tych przypadkach dopiero wyrok sądu przekonał urząd skarbowy, że wydatki były związane z osiągnięciem zarobków.

Jakie dokumenty poświadczą poniesione koszty?

Tego, jakie dokumenty powinniśmy zbierać, aby udokumentować poniesienie wydatku, ustawodawca niestety nie precyzuje. Mogą to być księgi rachunkowe i inne dowody - jak faktury - poświadczające transakcję.

W jednym z wyroków NSA sędziowie stwierdzili, że udokumentowaniem może być nawet źle prowadzona ewidencja.

W orzeczeniu NSA w Rzeszowie czytamy, że wystawienie wadliwego dowodu księgowego nie niweczy samego faktu poniesienia wydatku, jeżeli służył osiągnięciu przychodów, a podatnik wykazuje innymi dowodami zaistnienie zdarzenia gospodarczego uzasadniającego ten wydatek (SA/Rz 130/97).

Paragon z kasy fiskalnej to też dowód

Odpowiednio wystawiony paragon również może poświadczyć poniesione koszty. Wynika tak m.in. z postanowienia Urzędu Skarbowego Kraków-Krowodrza.

W interpretacji nr PBII/423/23/06 stwierdził on, że paragon może być zakwalifikowany jako dowód księgowy będący podstawą do ujęcia go w kosztach uzyskania przychodów. Na takim paragonie powinny się jednak znaleźć dane i podpis sprzedawcy oraz opis transakcji.

Dariusz Madejski, e-prawnik.pl