Zakaz wprowadzania ceł oraz opłat o równoważnym skutku
Poniżej przedstawiamy jeden z fundamentalnych wyroków ETS dotyczący swobody przepływu towarów w ramach Unii Europejskiej. Sprawa dotyczyła tego, że belgijski Fundusz Socjalny Pracowników w Przemyśle Diamentowym pobierał na rzecz swoich członków obowiązkową opłatę od przywozu do Belgii diamentów z innych państw członkowskich.
Trybunał orzekł mianowicie, co następuje:
Przepisy Traktatu nakładające zakaz wprowadzania ceł oraz opłat o równoważnym skutku formułują precyzyjnie oraz jasno zdefiniowane obowiązki Państw Członkowskich, które nie wymagają implementacji poprzez jakąkolwiek późniejszą interwencję organów wspólnotowych lub krajowych. Przepisy te przyznają zatem określone uprawnienia indywidualnym podmiotom.
Zakaz wprowadzania ceł i opłat o równoważnym skutku znajduje jednakowe zastosowanie niezależnie od tego, którego Państwa Członkowskiego obywatelem jest osoba podlegająca cłu. Z tej przyczyny dla realizacji zakazu wprowadzania ceł bez znaczenia jest to, czy wpływają one niekorzystnie na sytuację niektórych Państw Członkowskich i ich obywateli lub wszystkich obywateli Wspólnoty lub tylko obywatela Państwa Członkowskiego, które wprowadziło kwestionowane środki.
ETS stwierdził, że opłata od przywozu do Belgii diamentów z innych państw członkowskich jest to opłata o skutku równoważnym do ceł, stanowiąca przeszkodę w swobodnym przepływie towarów, i w konsekwencji uznał ją za zakazaną.
Każde więc jednostronnie nałożone obciążenie pieniężne, jaka by nie była jego nazwa lub metoda, dotyczące towarów ze względu na fakt przekroczenia granicy, które nie jest jednocześnie cłem w ścisłym tego słowa znaczeniu stanowi opłatę o skutku równoważnym do cła w rozumieniu art. 23 TWE i art. 25 TWE, nawet jeśli to obciążenie pieniężne nie zostało pobrane na rzecz Państwa.
Opłaty celne zostały zdefiniowane przez ETS w sprawie 2/69 - Sociaal Fonds v. Chougal Diament - jako jakiekolwiek obciążenie finansowe nałożone na towar z powodu faktu przekroczenia granicy. To, w jakim celu opłata została nałożona, jest problemem drugorzędnym.
Typowym przykładem zakazanych w Unii opłat o skutku równoważnym do ceł są opłaty pobierane od sprowadzanych towarów w związku z ich kontrolą podyktowaną względami ochrony zdrowia (np. weterynaryjne i fitosanitarne). Kwalifikuje się je jako opłaty o skutku równoważnym do ceł, ponieważ te kontrole służą interesowi ogólnemu. Nie wolno nakładać opłat związanych z przeprowadzeniem kontroli jakościowej towarów ani obciążać tych podmiotów kosztami innych czynności administracyjnych, wykonywanych w zwykłych godzinach pracy urzędów celnych. Byłoby to bowiem nielegalne nakładanie opłat o skutku równoważnym do cła. Zakaz stosowania ceł ma charakter bezwzględny i nie ma od niego żadnych wyjątków.
Wyrok Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości z dnia 1 lipca 1969 r. w sprawach połączonych 2/69 i 3/69 - Sociaal Fonds voor de Diamantarbeiders przeciwko S.A. Ch. Brachfeld & Sons and Chougol Diamond Co.; ECR [1969], 211
A.J.
Zespół e-prawnik.pl
Skomentuj artykuł - Twoje zdanie jest ważne
Czy uważasz, że artykuł zawiera wszystkie istotne informacje? Czy jest coś, co powinniśmy uzupełnić? A może masz własne doświadczenia związane z tematem artykułu?