Orzeczenie zakazu prowadzenia działalności gospodarczej na podstawie Prawa upadłościowego i naprawczego

Zgodnie z art. 377 Pr. up. i .n., nie orzeka się zakazu prowadzenia działalności, jeżeli postępowanie w tej sprawie nie zostało wszczęte w terminie roku od umorzenia lub zakończenia postępowania upadłościowego albo oddalenia wniosku o ogłoszenie upadłości na podstawie art. 13 Pr. up. i. n., a gdy nie złożono wniosku o ogłoszenie upadłości - od dnia, w którym dłużnik obowiązany był taki wniosek złożyć. Tak wiec jedynie prawidłowe, we właściwej formie i w odpowiednim terminie złożenie wniosku o ogłoszenie upadłości może uchronić osobę zobowiązaną z ramienia zadłużonej firmy przed orzeczeniem zakazu prowadzenia działalności gospodarczej. W judykaturze podkreśla się, że roczny termin do wystąpienia z żądaniem orzeczenia zakazu działalności gospodarczej biegnie od dnia, w którym dłużnik był obowiązany złożyć wniosek o ogłoszenie upadłości tylko wtedy, gdy nie został on złożony. Po jego złożeniu, roczny termin wynikający z art. 377 Pr. up. i n. biegnie od daty zakończenia postępowania upadłościowego.

Informacja o orzeczeniu zakazu prowadzenia działalności gospodarczej jest jawna. W rejestrze dłużników niewypłacalnych prowadzonym przez Krajowy Rejestr Sądowy, umieszcza się z urzędu dane osoby, które przez sąd upadłościowy zostały pozbawione prawa prowadzenia działalności gospodarczej na własny rachunek oraz pełnienia funkcji członka rady nadzorczej, reprezentanta lub pełnomocnika w spółce handlowej, przedsiębiorstwie państwowym lub spółdzielni albo fundacji lub stowarzyszeniu.

Konsekwencją orzeczenia zakazu prowadzenia działalności gospodarczej jest więc fakt, że osoba, w stosunku do której zakaz niniejszy orzeczono, została pozbawiona możliwości prowadzenia działalności gospodarczej, a działanie wbrew orzeczonemu zakazowi będzie działaniem nielegalnym i sprzecznym z prawem. Co więcej, gdyby osoba, wobec której orzeczono zakaz, chciała rozpocząć prowadzenie działalności gospodarczej lub zawiązać spółkę albo też zostać pełnomocnikiem czy członkiem zarządu, sąd lub organ ewidencyjny zobowiązany jest do odmowy dokonania odpowiedniego wpisu do rejestru lub ewidencji.

Warto pamiętać, że postępowanie o orzeczenie zakazu prowadzenia działalności gospodarczej wszczyna się wyłącznie na wniosek wierzyciela, tymczasowego nadzorcy sądowego, zarządcy przymusowego, syndyka, nadzorcy sądowego albo zarządcy, a także Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów oraz Przewodniczącego Komisji Nadzoru Finansowego. Sąd wydaje postanowienie po przeprowadzeniu rozprawy i nie jest związany wnioskiem, o którym mowa w art. 373 pr. up. i n. (tak wyrok Sądu Najwyższego z dnia 22 sierpnia 2007 r., sygn. akt III CSK 45/07). Prawomocne oddalenie wniosku wierzyciela o orzeczenie zakazu prowadzenia działalności gospodarczej nie pozbawia innego wierzyciela, który nie brał jednak udziału w tym postępowaniu, możliwości wystąpienia z takim wnioskiem (postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 31 stycznia 2007 r., sygn. akt II CSK 314/06).

Autor: Agnieszka Kitler, Prawnik EGB Investments SA

www.egb.pl