W orzecznictwie Sądu Najwyzszego często zdarzają się orzeczenia wyraźnie ze soba sprzeczne. Przykładem tej sytuacji są dwa orzeczenia wydane w 2002r. a dotyczące kwalifikacji pistoletu gazowego jako broni palnej, w rozumieniu konkretnych przepisów kodeksu karnego.
W postanowieniu SN z dnia 4 listopada 2002 r. stwierdzono, że pistolet gazowy nie jest bronią palną w rozumieniu art. 280 § 2 k.k. Zupełnie odmienne stanowisko przyjął SN w postanowieniu z dnia 22 stycznia 2003 r., w którym przyznał, iż broń gazowa i amunicja do niej są bronią palną i amunicją w rozumieniu art. 263 § 2 k.k.
Zarówno w art. 263 § 2 k.k. jak i w art. 280 § 2 k.k. znajduje sie pojęcie broń palna. Zgodnie z zasadami wykładni, te same pojęcia w tym samym akcie prawnym powinny być tłumaczone tak samo.
Przedstawione orzeczenia przeczą tej zasadzie. Nalezy spodziewać sie w zwiazku z tym kolejnej wykładni, która jednoznacznie określi pojecie pistoletu gazowego.