Język zawarcia umowy w Polsce z obcokrajowcem

Odpowiedź prawnika: Język zawarcia umowy w Polsce z obcokrajowcem

Język polski jest językiem urzędowym:

1. konstytucyjnych organów państwa,  

2. organów jednostek samorządu terytorialnego i podległych im instytucji w zakresie, w jakim wykonują zadania publiczne,  

3. terenowych organów administracji publicznej,  

4. instytucji powołanych do realizacji określonych zadań publicznych,  

5. organów, instytucji i urzędów podległych organom wymienionym w pkt 1 i pkt 3, powołanych w celu realizacji zadań tych organów, a także organów państwowych osób prawnych w zakresie, w jakim wykonują zadania publiczne,  

6. organów samorządu innego niż samorząd terytorialny oraz organów organizacji społecznych, zawodowych, spółdzielczych i innych podmiotów wykonujących zadania publiczne.

Na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w obrocie bez udziału konsumentów używa się języka polskiego, jeżeli obrót ten jest wykonywany przez podmioty wyżej wymienione. Przepisy ustawy stosuje się do dokumentów i informacji, których obowiązek sporządzenia lub podania wynika z odrębnych przepisów. Język polski jest językiem urzędowym w Polsce a zatem oświadczenia woli, podania i inne pisma składane organom wymienionym w pkt 1 – 6 muszą być wyrażone w języku polskim.

Co do zasady nie ma przeszkód by zawarcie umowy między profesjonalistami było dokonane w języku obcym, chyba że przepisy szczególne stanowią inaczej (np. art. 5 Prawo o Ustroju Sądów Powszechnych) albo jednym z podmiotów jest organ wymieniony w pkt 1 – 6.

Pamiętać należy również, że na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w obrocie z udziałem konsumentów oraz przy wykonywaniu przepisów z zakresu prawa pracy używa się języka polskiego, jeżeli:

• konsument lub osoba świadcząca pracę ma miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w chwili zawarcia umowy oraz 

• umowa ma być wykonana lub wykonywana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. 

Jeżeli zostanie wszczęte postępowanie przed sądem polskim, to nie może ono być zawieszone z tego tylko powodu, że podobne postępowanie toczy się już przed sądem obcym. Dopiero orzeczenie Sądu państwa obcego ma wpływ na możliwość wytoczenia sprawy przed Sądem polski. Dzieje się tak dlatego, aby nie pozbawiać drogi sądowej przed sądem polskim, w razie zawarcia umowy z kontrahentem zagranicznym.

Konwencja lugańska wprowadziła zasadę, że już samo wniesienie sprawy do sądu jednego z państw kontrahentów powoduje powstanie obowiązku dla sądu, który później wszczął sprawę do zawieszenia sprawy jeśli ten pierwszy może być właściwy.

Do wyłącznej jurysdykcji krajowej należą między innymi sprawy o prawa rzeczowe i o posiadanie nieruchomości położonej w Polsce. W zakresie zobowiązań z umów podmioty prowadzące działalność gospodarczą mogą umówić się na piśmie o wyłączenie jurysdykcji sądów polskich na rzecz sądów państwa obcego, jeżeli zmiana taka jest skuteczna według prawa tego państwa (tzn. prawo państwa obcego dopuszcza taką możliwość). Nie dotyczy to spraw należących do wyłącznej jurysdykcji sądów polskich (np. sprawy o posiadanie nieruchomości czy o prawa rzeczowe).