Czy można zgubić rozporządzenie?

W związku z publikacją artykułu pt. „Czy można zgubić rozporządzenie”, w „Rzeczpospolitej” z 24 czerwca 2008 r. Ministerstwo Zdrowia domaga się zamieszczenia poniższego wyjaśnienia: 

Chciałbym wyjaśnić, że rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 9 marca 2000 r. w sprawie wymagań, jakim powinny odpowiadać pomieszczenia, urządzenia i sprzęt medyczny, służące wykonywaniu indywidualnej praktyki lekarskiej, indywidualnej specjalistycznej praktyki lekarskiej i grupowej praktyki lekarskiej (Dz. U. Nr 20, poz. 254) jest obowiązującym aktem prawnym

Porady prawne

Zamieszanie mogły wywołać dane zamieszczone w informatycznym prawniczym programie Lex, z którego korzysta wiele instytucji, a w którym pojawiła się informacja, iż rozporządzenie to przestało obowiązywać. Analogiczna informacja znalazła się także w Internetowym Systemie Aktów Prawnych funkcjonującym na internetowych stronach Sejmu RP. 

Jednak zarówno program Lex, jak również system sejmowej informacji, mimo że bardzo pomocne w codziennej pracy, nie stanowią źródła prawa i zamieszczane tam informacje powinny być każdorazowo weryfikowane.

Należy zwrócić uwagę, że od generalnych Zasad techniki prawodawczej, określonych w rozporządzeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 czerwca 2002 r. (Dz. U. Nr 100, poz. 908) są przewidziane odstępstwa.

Z tego względu zmiana dokonana w art. 50b ust. 3 ustawy o zawodach lekarza i lekarza dentysty (stanowiącym podstawę do wydania tego rozporządzenia) art. 20 pkt 6 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o swobodzie działalności gospodarczej nie spełnia wskazanych w § 32 ust. 2 Zasad techniki prawodawczej kryteriów skutkujących obligatoryjną utratą mocy rozporządzenia. Zmiana ta miała bowiem jedynie charakter porządkujący i wynikała ze zmian systematyki wprowadzonych do ustawy. 

Zarówno przed dniem wejściem w życie ustawy - Przepisy wprowadzające ustawę o swobodzie działalności gospodarczej, jak również po jej wejściu w życie zmieniany art. 50b ust. 3 pkt 3 odnosił się do sprzętu medycznego umożliwiającego udzielanie określonych świadczeń zdrowotnych w miejscu wezwania. 

Analogiczna sytuacja miała także miejsce w związku z wejściem w życie ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o zmianie ustawy o zawodach pielęgniarki i położnej oraz ustawy o zawodach lekarza i lekarza dentysty (Dz. U. Nr 175, poz. 1461), która w art. 2 pkt 9 lit. c dokonała zmian w art. 50b ust. 3 pkt 3 ustawy o zawodach lekarza i lekarza dentysty. Przepis ten aktualnie odnosi się do „sprzętu medycznego odpowiedniego do rodzaju i zakresu udzielanych świadczeń zdrowotnych". 

Zaistniałe zmiany w brzmieniu art. 50b ust. 3 ustawy o zawodach lekarza i lekarza dentysty pozostały więc bez wpływu na treść samego upoważnienia.

W związku z tym nie zachodzą przesłanki wskazane w § 32 ust. 2 Zasad techniki prawodawczej powodujące bezwzględną utratę mocy aktu wykonawczego, i należy przyjąć, iż przedmiotowe rozporządzenie w dalszym ciągu obowiązuje. 

Jednocześnie informuję, iż prośba o sprostowanie zamieszczonych danych została już przesłana do firmy Lex.  

Podkreślam też, że rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 10 listopada 2006 r. w sprawie wymagań, jakim powinny odpowiadać pod względem fachowym i sanitarnym pomieszczenia i urządzenia zakładów opieki zdrowotnej (Dz. U. Nr 213, poz. 1568, z późn. zm.) jest obowiązującym aktem prawnym i nie ma zastosowania w przypadku prowadzenia indywidualnych praktyk lekarskich.

Z poważaniem
/-/ Jakub Gołąb

Źródło: www.mz.gov.pl


A.J.
Zespół e-prawnik.pl

Skomentuj artykuł - Twoje zdanie jest ważne

Czy uważasz, że artykuł zawiera wszystkie istotne informacje? Czy jest coś, co powinniśmy uzupełnić? A może masz własne doświadczenia związane z tematem artykułu?


Masz inne pytanie do prawnika?

 

Komentarze

    Nie dodano jeszcze żadnego komentarza. Bądź pierwszy!!

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika