Tajemnicy państwowej musi strzec każdy

Dwaj oskarżeni ujawnili tajemnicę państwową. Nie mieli do niej legalnego dostępu. Sąd Rejonowy uznał, że przestępstwo z art. 265 § 1 k.k. może popełnić tylko osoba, która ma takie uprawnienie, dlatego postępowanie umorzył. Rozpoznając sprawę na skutek apelacji prokuratora Sąd Okręgowy powziął następującą wątpliwość: Czy podmiotem stypizowanego w art. 265 § 1 k.k. przestępstwa ujawnienia tajemnicy państwowej jest wyłącznie osoba, która legalnie zapoznała się z tą tajemnicą (dysponent tajemnicy), czy też każdy, kto znając informację stanowiącą tajemnicę państwową ujawnia ją osobie nieupoważnionej, a zatem, czy przestępstwo to ma charakter indywidualny, czy powszechny? Wątpliwość tę przedstawił Sądowi Najwyższemu, który w odpowiedzi powziął uchwałę:

Porady prawne

Przestępstwo określone w art. 265 § 1 k.k. ma charakter powszechny, a zatem może być popełnione przez każdą osobę odpowiadającą ogólnym cechom podmiotu przestępstwa, która ujawnia informacje stanowiące tajemnicę państwową lub wbrew przepisom ustawy informacje takie wykorzystuje.

SN przypomniał, że że ze względu na podmiot (osobę sprawcy), przestępstwa dzieli się na powszechne (które może popełnić każdy) i indywidualne (które może popełnić tylko określona osoba, np. tylko funkcjonariusz publiczny). W przepisie art. 265 § 1 k.k. ustawodawca użył zaimka "kto" bez jakiegokolwiek dalszego określenia, co pozwala przyjąć, że jest to przestępstwo powszechne, a więc takie, które może zostać popełnione przez każdą osobę. Dokonując interpretacji przepisu nie należy jednak zatrzymywać się tylko na wykładni językowej. Dlatego SN porównał przepis art. 265 § 1 k.k. z art. 265 § 3 k.k. Jest występek nieumyślny ujawnienia tajemnicy państwowej. Wyraźnie jednak kodeks zastrzega, że popełniony być może tylko przez osobę, która zapoznała się ze stosowną informacją w związku z pełnieniem funkcji publicznej lub otrzymanym upoważnieniem. W art. 265 § 1 k.k. takiego zastrzeżenia tymczasem brak.

Odnosząc się do wykładni celowościowej SN wskazał zaś, iż ranga dóbr, które są chronione przez przepis art. 265 § 1 k.k., ich znaczenie dla społeczeństwa, a także fakt, że są to wartości, których zabezpieczenie warunkuje również bezpieczeństwo innych prawnie chronionych dóbr obywateli - uzasadnia szeroki zakres penalizacji zachowań, które w nie godzą.

Uchwała Sądu Najwyższego z dnia 26 marca 2009 roku, sygn. akt I KZP 35/08


Zespół
e-prawnik.pl

Skomentuj artykuł - Twoje zdanie jest ważne

Czy uważasz, że artykuł zawiera wszystkie istotne informacje? Czy jest coś, co powinniśmy uzupełnić? A może masz własne doświadczenia związane z tematem artykułu?


Masz inne pytanie do prawnika?

 

Komentarze

    Nie dodano jeszcze żadnego komentarza. Bądź pierwszy!!

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika