Czy w sytuacji kiedy wnioskodawca otrzymał od angielskiego organu podatkowego dofinansowanie jako uzupełnienie (...)

UZASADNIENIE

W dniu 09 lutego 2009r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku złożenia wniosku abolicyjnego i zeznania rocznego za 2006r. w Polsce w związku z wejściem w życie ustawy o abolicji.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W związku z wejściem w życie ustawy o abolicji podatkowej, wnioskodawca chciał z niej skorzystać i złożyć stosowne dokumenty w urzędzie skarbowym. Zgodnie z ustawą jest zobowiązany do złożenia wniosku abolicyjnego PIT-AZ wraz z rozliczeniem rocznym PIT-36 (jeśli nie było wcześniej złożone). Sprawa dotyczy rozliczenia za rok 2006.

W 2006r. wnioskodawca pracował wyłącznie w Wielkiej Brytanii, ale oprócz wynagrodzenia ze stosunku pracy wypłacanego przez pracodawcę otrzymywał dofinansowanie do niskiego wynagrodzenia ? Working Tax Credit, wypłacany przez HM RevenueCustoms (wg wnioskodawcy ? organ podatkowy w Anglii). W jego przypadku, jako osoby samotnej, warunkiem otrzymania tego dodatku było zatrudnienie w wymiarze pracy minimum 30 godzin tygodniowo (wnioskodawca pracował 40 godzin/tydzień). Wnioskodawca dodał, że organ wypłacający ten dodatek zdefiniował, że nie jest to ani zasiłek ani ulga podatkowa, tylko dofinansowanie (uzupełnienie) niskich zarobków. Dodatek ten nie jest opodatkowany w Anglii i nie uwzględnia się go w całkowitym przychodzie ani P60, ani Final Tax Credit ? w dokumencie wystawianym przez organ podatkowy, gdzie zsumowane są przychody za dany rok podatkowy do ustalenia wysokości kolejnego Working Tax Credit. Wnioskodawca nie wie jak powinien postąpić z powyższym w rozliczeniu rocznym we wniosku abolicyjnym, aby było prawidłowe.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Czy dofinansowanie Working Tax Credit otrzymywane w Wielkiej Brytanii jest zaliczane do przychodu (dochodu) w Polsce...

Jeśli Working Tax Credit jest przychodem czy podlega abolicji...

Zdaniem wnioskodawcy, zgodnie z zasadą równego traktowania wobec prawa art. 32 ust. 1-2 Konstytucji RP oraz Modelowej Konwencji OECD w sprawie podatku od dochodu i majątku wnioskodawca uważa, że dofinansowanie to nie powinno być zaliczane do przychodu (dochodu) w Polsce, ponieważ nie jest zaliczane do przychodów w Anglii ani nie jest pobierany od niego podatek. Gdyby jednak był w Polsce traktowany jako przychód to jest on ściśle związany z wynagrodzeniem (uzupełnieniem) i zdaniem wnioskodawcy powinien podlegać abolicji.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), w brzmieniu obowiązującym od dnia 01.01.2003 r. do dnia 31.12.2006 r., osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Natomiast zgodnie z art. 3 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Przepis art. 4a tej ustawy w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2006r. stanowił, iż wymieniony wyżej przepis stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczypospolita Polska.

Stosownie do art. 4 ust. 1 umowy z dnia 16 grudnia 1976 r. między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Północnej Irlandii w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu w zakresie podatków od dochodów i zysków majątkowych (Dz. U. z 1978 r. Nr 7, poz. 20) obowiązującej do końca 2006 r., określenie ?osoby mającej miejsce zamieszkania w Umawiającym się państwie? oznacza ? z uwzględnieniem ustępów 2 i 3 tego artykułu ? każdą osobę, która według prawa tego Państwa podlega tam obowiązkowi podatkowemu, z uwagi na jej miejsce zamieszkania, jej miejsce pobytu, siedzibę zarządu albo inne podobne znamiona. Określenie to nie obejmuje przy tym osoby fizycznej, która podlega opodatkowaniu w tym Umawiającym się Państwie tylko dlatego, że osiąga ona dochód ze źródeł w nim położonych.

Definicja ?miejsca zamieszkania? odnosi się bezpośrednio do określenia ?miejsca zamieszkania? przyjętego w ustawodawstwach wewnętrznych państw będących Stronami umowy i uwzględnia różne formy więzi osobistej z państwem, które we własnym ustawodawstwie ustala podstawę do nieograniczonego obowiązku podatkowego.

W przepisach polskiego prawa podatkowego obowiązującego do dnia 31 grudnia 2006r. pojęcie ?miejsca zamieszkania? nie zostało zdefiniowane.

Jak stanowi art. 25 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. ? Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz.

93 ze zm.), miejscem zamieszkania osoby fizycznej jest miejscowość, w której osoba ta przebywa z zamiarem stałego pobytu. Warunek przebywania w danym miejscu ma charakter obiektywny i nie ma problemów dowodowych w wykazaniu, że dana osoba przebywa lub nie w danej miejscowości. Zamiar stałego pobytu w danej miejscowości ma natomiast charakter subiektywny, ponieważ odnosi się do woli osoby. Należy jednak zauważyć, iż istnieją kryteria obiektywizujące zamiar stałego pobytu. Uznaje się na przykład, że podatnik wykazuje zamiar stałego pobytu w danej miejscowości, jeżeli miejscowość ta stanowi dla niego centrum jego życiowej działalności, ocenianej w aspekcie jego powiązań osobistych i gospodarczych.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż wnioskodawca przez cały 2006r. pracował wyłącznie w Anglii i z tego też tytułu uzyskiwał przychód. Wnioskodawca podnosi, iż oprócz wynagrodzenia ze stosunku pracy wypłacanego przez pracodawcę, dodatkowo otrzymywał dofinansowanie do niskiego wynagrodzenia ? tzw. Working Tax Credit, wypłacane przez organ podatkowy w Anglii, które według niego nie stanowi ani zasiłku ani ulgi podatkowej i jako takie nie podlega opodatkowaniu w Anglii, a co za tym idzie nie uwzględnia się go w całkowitym przychodzie.

Z przedmiotowego wniosku nie wynika jednak, czy wnioskodawca zamieszkuje na stałe w Wielkiej Brytanii czy też jego ośrodkiem życiowym nadal pozostaje Polska. Zatem trudno stwierdzić czy wnioskodawca podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.

Mając na uwadze powyższe wyjaśnia się, iż abolicja podatkowa została uregulowana w ustawie z dnia 25 lipca 2008r. o szczególnych rozwiązaniach dla podatników uzyskujących niektóre przychody poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 143, poz. 894).

W myśl art. 1 ust. 1 ww. ustawy jej przepisy stosuje się do podatnika, który przynajmniej w jednym roku podatkowym, w okresie od 2002 roku do 2007 roku, podlegał obowiązkowi podatkowemu określonemu w art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i uzyskiwał w tym roku przychody z pracy, do których miał zastosowanie art. 27 ust. 9 albo 9a ustawy o podatku dochodowym.

Abolicja podatkowa ma zastosowanie do podatników, którzy przynajmniej w jednym roku podatkowym w okresie od 2002 do 2007 roku uzyskiwali przychody z pracy za granicą, do których miała zastosowanie metoda proporcjonalnego odliczenia i w roku podatkowym, w którym uzyskali te przychody podlegali nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce, tj. podlegali obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów.

W świetle powyższego należy stwierdzić, że jeśli dana osoba nie była polskim rezydentem podczas któregokolwiek z okresów, do których odnosi się ustawa abolicyjna, to w stosunku do wskazanego okresu nie może skorzystać z jej postanowień. Powodem niemożności skorzystania z ustawy abolicyjnej jest to, że w danym okresie osoba ta nie była objęta nieograniczonym obowiązkiem podatkowym w Polsce, a więc nie miała obowiązku rozliczenia podatkowego w Polsce dochodów uzyskanych poza terytorium Polski. Tym samym, jeżeli ta osoba nie podlegała obowiązkowi podatkowemu w Polsce, to nie może za ten sam okres skorzystać z uregulowań, które jej nie dotyczyły.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że jeśli wnioskodawca za okres 2006r. podlegał w Polsce opodatkowaniu od całości swoich dochodów będzie mógł skorzystać z uregulowań zawartych w tzw. ustawie o abolicji.

Ponadto z wniosku wynika, że oprócz wynagrodzenia ze stosunku pracy wykonywanej na terenie Wielkiej Brytanii, wnioskodawca uzyskał dofinansowanie do niego jako uzupełnienie niskich zarobków.

W związku z czym wnioskodawca ma wątpliwości w jaki sposób rozliczyć to przedmiotowe uzupełnienie, skoro nie jest ono opodatkowane w Wielkiej Brytanii.

W myśl generalnej zasady powszechności opodatkowania wyrażonej w art. 9 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Przepis art. 10 ust. 1 ww. ustawy zawiera katalog przychodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy źródłem przychodów są ?inne źródła?. Do przychodów z innych źródeł należy zaliczyć każdy przychód, który spełnia łącznie dwa warunki: po pierwsze ? nie jest zaliczany do źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1-8 ustawy, a po drugie ? nie jest wyłączony z przedmiotowego zakresu podatku dochodowego od osób fizycznych.

Zgodnie z brzmieniem art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach. Wymieniony powyżej katalog jest katalogiem otwartym i przykładowym na co wskazuje użycie słowa ?w szczególności?. Oznacza to, że nie ma żadnych przeszkód, aby do przychodów z innych źródeł zaliczyć także przychody inne niż wymienione wprost w tym przepisie.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje w szczególny sposób, na użytek ?innych źródeł? pojęcia przychodu. W związku z tym zastosowanie ma definicja wspólna, zawarta w art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z tym przepisem (w brzmieniu obowiązującym w 2006r.), przychodami (z zastrzeżeniem art. 14-16, art. 17 ust. 1 pkt 6 i 9, art. 19 oraz art. 20 ust. 3) są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Tak więc, otrzymane przez wnioskodawcę kwoty jako dofinansowanie niskich zarobków stanowić będą przychód z innych źródeł.

Odnosząc się natomiast do faktu, iż otrzymane dofinansowanie do niskiego zarobku nie stanowi w Wielkiej Brytanii dochodu, na który powołuje się wnioskodawca w opisie stanu faktycznego, nie może stanowić przesłanki do jego zwolnienia Polsce, gdyż polskie przepisy podatkowe nie przewidują takiego zwolnienia w katalogu zwolnień enumeratywnie wymienionym w art. 21, 52, 52a i 52c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tak wiec, sam fakt zwolnienia, czy też w ogóle nie pobierania podatku u źródła jest sprawą wewnętrzną tego kraju i nie może mieć wpływu na obowiązek podatkowy w Polsce wynikający z art. 3 i art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z konstrukcją i systematyką ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wszelkie ulgi i zwolnienia podatkowe stanowią wyjątek od generalnej zasady powszechności opodatkowania wyrażonej w art. 9 ust. 1 tej ustawy. Wszystkie ulgi i zwolnienia stanowią również wyjątek od zasady powszechności opodatkowania wynikającej z art. 84 Konstytucji RP stanowiącego, że każdy jest obowiązany do ponoszenia ciężarów i świadczeń publicznych, w tym podatków, określonych w ustawie. Oznacza to, że wszelkie odstępstwa od tej zasady, muszą bezwzględnie wynikać z przepisów prawa i być interpretowane ściśle z jego literą. Tym samym podkreślenia wymaga fakt, że tylko określone zdarzenia prawne bądź spełnienie określonych przesłanek, od których ustawodawca uzależnia prawo do zwolnienia z opodatkowania - skutkuje zwolnieniem przychodu z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Z kolei twierdzenie wnioskodawcy, że przepis art. 32 Konstytucji RP stanowiący o zasadzie równego traktowania wobec prawa, daje mu możliwość nieopodatkowania przedmiotowego dofinansowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych uznaje się za bezzasadne, gdyż zgodnie z zasadą zarówno równego traktowania wobec prawa jak i powszechności opodatkowania, wnioskodawca nie może uchylać się od zapłacenia podatku tylko dlatego, że w kraju, w którym otrzymał przedmiotowe dofinansowania nie stanowi ono przychodu podlegającego opodatkowaniu. Powołana powyżej zasada równego traktowania wobec prawa to taki stan, w którym zarówno na wnioskodawcy jak i na pozostałych podatnikach w związku z zaistnieniem określonych, konkretnych zdarzeń prawnych będzie ciążył zawsze obowiązek podatkowy. Tak więc zarówno w przypadku wnioskodawcy jak i innych podatników w sytuacji, gdy otrzymają oni dofinansowanie wypłacone prze angielski organ podatkowy zawsze będzie stanowiło przychód z innych źródeł.

Natomiast zapisy zawarte w Modelowej Konwencji OECD, na które wnioskodawca powołuje się w uzasadnieniu własnego stanowiska w przedmiotowej sprawie - nie stanowią źródła powszechnie obowiązującego prawa tylko istotną wskazówkę w jaki sposób należy interpretować zapisy umów międzynarodowych w sprawie unikania podwójnego opodatkowania. Dlatego też powoływanie się na nią przez wnioskodawcę w kontekście braku obowiązku opodatkowania w Polsce dofinansowania otrzymanego od organu podatkowego uzupełnienia do wynagrodzenia uznaje się również za bezzasadne. Uregulowania ww. konwencji dotyczą sposobu opodatkowania przychodów, które są uregulowane w umowach międzynarodowych, a nie w ustawach krajowych tak więc nie będą miały zastosowania w przedmiotowej sprawie.

Mając zatem na uwadze przytoczone powyżej uregulowania prawne oraz przedstawiony we wniosku stan faktyczny należy stwierdzić, że jeżeli wnioskodawca podlegał w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu to otrzymane kwoty jako uzupełnienie do niskiego wynagrodzenia podlegały wykazaniu w zeznaniu rocznym (PIT-36) za 2006r. i opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Natomiast biorąc pod uwagę treść ustawy o abolicji nie można zgodzić się z twierdzeniem wnioskodawcy, że wypłacone przez angielski organ podatkowy uzupełnienie stanowiące dodatek do niskich zarobków podlegają abolicji.

Zgodnie z art. 2 pkt 1 ww. ustawy o szczególnych rozwiązaniach dla podatników uzyskujących niektóre przychody poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej za przychody z pracy rozumie się dochody (przychody):

osiągane poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej ze źródeł, o których mowa w art. 12 ust. 1, art. 13 i 14 ustawy o podatku dochodowym;

1. z praw majątkowych w zakresie praw autorskich i praw pokrewnych w rozumieniu odrębnych przepisów, z wykonywanej poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej działalności artystycznej, literackiej, naukowej, oświatowej i publicystycznej, z wyjątkiem dochodów (przychodów) uzyskanych z tytułu korzystania z tych praw lub rozporządzania nimi.
   
   

Skoro przedmiotowe uzupełnienie w świetle ustawodawstwa kraju otrzymania (Wielkiej Brytanii) nie stanowi przychodu podlegającego tam opodatkowaniu i nie uwzględnia się go ani w całkowitym przychodzie P60, ani w Final Tax Credit (dokumencie, w którym zsumowane są przychody uzyskane w danym roku podatkowym w celu ustalenia wysokości kolejnego Working Tax Credit) to trudno mówić w tej sytuacji, że uregulowania ww. ustawy o abolicji będą miały zastosowanie do tak otrzymanego dodatku.

Nadmienienia wymaga fakt, iż ww. ustawa o szczególnych rozwiązaniach dla podatników uzyskujących niektóre przychody poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej ma zastosowanie do przychodów uzyskiwanych z tytułów określonych w art. 12 ust. 1, art. 13 i 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych tj. dotyczy przychodów ze stosunku służbowego, ze stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy jak i dotyczy przychodów z samodzielnie wykonywanej działalności oraz z działalności gospodarczej prowadzonej przez osoby fizyczne. Tak więc, postawione do dyspozycji wnioskodawcy pieniądze otrzymane z tytułu uzupełnienia do niskiego wynagrodzenia wypłacone przez angielski organ podatkowy nie mieszczą się w dyspozycji ww. przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i jako takie nie podlegają regulacji ustawy o abolicji (art. 4 ust. 1 pkt 1 ustawy o abolicji).

Tak więc mając na uwadze powołane powyżej uregulowania prawne oraz opis zaistniałego stanu faktycznego, stanowisko wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.