Wartość świadczeń opłaconych za pracownika pracodawca ma obowiązek doliczać do wynagrodzenia wypłaconego (...)

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Państwa przedstawione we wniosku z dnia 25.07.2008 r. (data wpływu 04.08.2008 r.) oraz w piśmie z dnia 04.11.2008 r. (data nadania 04.11.2008 r. data wpływu 06.11.2008 r.) uzupełniającym wniosek o pełnomocnictwo na wezwanie IPPB2/415-1159/08-2/AK z dnia 29.10.2008 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie uznania za przychód pracownika wartości spotkań integracyjnych ? jest:

• prawidłowe ? w części dotyczącej określenia przychodu pracownika w sytuacji kiedy Bank jest w stanie określić przychód przypadający na konkretną osobę,

• nieprawidłowe ? w części która dotyczy spotkania integracyjnego organizowanego w formie imprezy rekreacyjnej (zamawiany jest catering), gdzie wg Banku nie ma możliwości określenia przychodu przypadającego na konkretną osobę.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 04.08.2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie uznania za przychód pracownika wartości spotkań integracyjnych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Bank SA organizuje spotkania integracyjne dla pracowników. Organizacja przedmiotowych spotkań wynika z przyjętej polityki Banku w zakresie zarządzania kadrami. Celem przedmiotowych spotkań jest tworzenie zespołu sprawnie realizującego zadania, poprzez lepsze poznanie się pracowników, wspólne podejmowanie wyzwań, realizację zadań, co ma na celu poprawę współpracy przy wykonywaniu zadań wynikających ze stosunku pracy i poprawę atmosfery w firmie, co z kolei wpływa na podwyższenie efektywności pracy i standardu obsługi klientów. Udział w spotkaniach na charakter fakultatywny.

Spotkania takie mają różnorodną formę:

• wyjazdów - połączonych ze zwiedzaniem zabytków, pobytem w teatrze, na koncercie, etc., a więc koniecznością posiadania/zakupu biletu wstępu.

• Innych spotkań integracyjnych.
  
  

W większości przypadków spotkania te są finansowane w całości ze środków Banku (nie pochodzących z ZFŚS), ale są również przypadki (np: wyjazdy) gdzie część kosztów ponoszą uczestnicy ze środków własnych. Ponadto Bank organizuje szkolenia dla pracowników. Celem szkoleń jest podnoszenie kwalifikacji zawodowych pracowników, szkolenia w zakresie budowania zespołu, kreowania liderów, zarządzania czasem itp. Koszt szkoleń obejmuje również koszty zakwaterowania oraz wyżywienia.

Pismem z dnia 29.10.2008 r. Nr IPPB2/415-1159/08-2/AK wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku przez dostarczenie pełnomocnictwa dla Pani Ewy D.

Wnioskodawca uzupełnił wniosek w terminie (data wpływu uzupełnienia 06.11.2008 r.).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy koszty ponoszone przez Bank z tytułu przedmiotowych spotkań oraz szkoleń stanowią dla pracowników biorących w nich udział przychód ze stosunku pracy...

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź w zakresie opodatkowania spotkań integracyjnych organizowanych przez pracodawcę dla pracowników.

Odpowiedź w zakresie zwolnienia z opodatkowania wartości szkoleń przyznanych pracownikom przez pracodawcę rozpatrzona zostanie w odrębnej interpretacji indywidualnej.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 191 r. (t. j. z 2000 r. Nr 14, POZ. 176 ze zm.) - przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-16, art. 17 ust. 1 pkt 6 i 9, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Tym samym ww. zasady odnoszą się również do przychodów ze stosunku pracy. Oznacza to, że przychodem ze stosunku pracy są wypłacone lub postawione do dyspozycji podatnika pieniądze i wartości pieniężne o których nowa w art. 12 ust. 1 ustawy.

Powyższe potwierdza liczne piśmiennictwo organów podatkowych, orzecznictwo jak również doktryna:

?W ocenie organu podatkowego, aby po stronie pracownika powstał przychód w rozumieniu art. 12 ust. 1 ustawy, istnieć musi możliwość wyraźnego zindywidualizowania określonej części wydatku, przypadającego na konkretnego pracownika lub inną osobę - beneficjenta świadczenia.?

?Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie przewiduje możliwości doliczania do dochodu pracownika wartości świadczeń ponoszonych przez pracodawcę przypadających na pracownika, a jedynie faktycznie otrzymanych.?

?Zgodzić się jednak należy, z argumentem Spółki wskazanym dopiero na etapie zażalenia, iż w omawianym stanie faktycznym ewentualny przychód pracownika nie mógłby zostać ustalony, z uwagi na niemożność przypisania konkretnej wartości świadczeń na rzecz konkretnego pracownika.?

W przypadku spotkań integracyjnych bardzo często Bank nie jest w stanie przypisać pracownikowi wartości świadczenia, które ten faktycznie otrzymał. Sytuacja taka na miejsce nawet wówczas, gdy organizując spotkanie Bank dokonuje płatności danej kwoty razy liczba uczestników. Sposób kalkulacji kosztów Banku nie przekłada się na faktycznie otrzymany przez pracownika przychód.

Praktycznie jest bowiem tak, że jeden z pracowników może skorzystać z zakupionych świadczeń ponad ustaloną kwotę na osobę, a inny nie skorzysta z tak ustalonej wartości świadczenie. W takim przypadku, zdaniem Banku, nie nożna dokonywać ustalenia przychodu poprzez proste podzielenie kwoty wydatków poniesionych przez Bank na liczbę uczestników. Oznaczałoby to, bowiem ustalenie przychodu ?wirtualnego? a nie rzeczywiście uzyskanego przez pracownika.

Sytuacja taka ma miejsce np: w przypadku zakupu usług cateringowych, bądź kompleksowej usługi, na którą składają się usługi cateringowe, imprezy rekreacyjne (gry, konkursy, nagrody dla zwycięzców) i inne temu podobne, gdzie pracownik ma możliwość korzystania z tego typu świadczeń. Możliwość skorzystania z tych świadczeń nie jest równoważna z faktyczny skorzystaniem z nich, a tym samym uzyskaniem przychodu. Bez znaczenia w tym przypadku jest również fakt częściowej partycypacji przez pracownika w kosztach imprezy. Kwestia ta oznacza jedynie ograniczanie wydatków Banku na przedmiotowe spotkania do określonej kwoty i wiąże się z zarządzaniem kosztami a nie przekłada się na świadczenia otrzymane przez pracownika.

Reasumując:

W przypadku spotkań integracyjnych, gdzie nie jest możliwe przypisanie faktycznego świadczenia otrzymanego przez pracownika, Bank nie jest obowiązany do poboru zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych, ponieważ nie jest w stanie ustalić wartości przychodu uzyskanego przez pracownika.

W sytuacji spotkań integracyjnych, gdzie Bank jest w stanie ustalić faktyczną wartość otrzymanych przez pracownika świadczeń (wyjazd na wycieczkę integracyjną, gdzie ustalony jest łączny koszt wycieczki na jednego uczestnika), ustala przychód w wysokości kosztu pokrytego ze środków Banku i dokonuje poboru zaliczki na podatek dochodowy od pracownika -uczestnika wycieczki.

Kolejną kwestią są organizowane przez Bank szkolenia, zgodnie z dyspozycją art. 21 ust. 1 pkt 90 ustawy, wolna od podatku dochodowego jest wartość świadczeń przyznanych zgodnie z odrębnymi przepisami przez pracodawcę na podnoszenia kwalifikacji zawodowych i wykształcenia ogólnego pracownika, z wyjątkiem wynagrodzeń otrzymywanych za czas urlopu szkoleniowego oraz za czas zwolnień z części dnia pracy, przysługujących pracownikom podejmującym naukę w szkołach lub podnoszącym kwalifikacje zawodowe w formach pozaszkolnych. Zdaniem Banku, zakres szkoleń, w których uczestniczą pracownicy, nie ma znaczenia dla zastosowania przedmiotowego zwolnienia.

Również bez znaczenia jest rodzaj podmiotu świadczącego usługi szkoleniowe jak też miejsce przeprowadzenia szkolenia. Powyższa potwierdza stanowisko Ministra Finansów wyrażone w interpretacji ogólnej, zgodnie z którym ?(...) należy wskazać na odmienny zakres materii normowanej w obu przywoływanych wyżej rozporządzeniach. Rozporządzenie Ministra Edukacji i Nauki z dnia 3 lutego 2006 r. dotyczy form kształcenia osób dorosłych wyłącznie na poziomie wynikającym z ustawy o systemie oświaty. Regulacja ta nie obejmuje zaś swym zakresem zagadnienia podnoszenia kwalifikacji zawodowych przez osoby dorosłe będące pracownikami, realizowanych w różnorodnych formach o charakterze pozaszkolnym przez szerokie i zróżnicowane grono podmiotów na podstawie innych przepisów.

Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej oraz Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 12 października 1993 r. określa natomiast rodzaj i zakres świadczeń przysługujących pracownikowi podnoszącemu kwalifikacje zawodowe i poziom wykształcenia ogólnego w formach szkolnych i pozaszkolnych, zarówno tych, organizowanych na postawie rozporządzenia Ministra Edukacji i Nauki z dnia 3 lutego 2006 r., jak i tych które mogą być organizowane na podstawie innych, niż ustawa z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572), przepisów (..). Biorąc pod uwagę brzmienie powołanego na wstępie art. 21 ust. 1 pkt 90 ustawy, należy stwierdzić, iż przepis ten nie uzależnia stosowania określonego w nim zwolnienia podatkowego od posiadania akredytacji przez organizatora szkoleń. Stąd też, posiadanie bądź nie akredytacji przez organizatora szkolenia, należy uznać za pozostające bez wpływu na prawo do korzystania ze zwolnienia od podatku świadczeń przyznanych pracownikowi na podstawie odrębnych przepisów w związku z jego dokształcaniem (o czyn również mowa w wyrokach WSA we Wrocławiu z dnia 14 marca 2008 r. sygn. akt I SA/Wr 1505/07 oraz WSA w Warszawie z dnia 31 stycznia 2008 r., sygn. akt III SA/Wa 1915/07.?

Podobne stanowisko wyrażone jest w piśmie Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego: ?Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 90 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolne od podatku jest wartość świadczeń przyznanych zgodnie z odrębnymi przepisani przez pracodawcę na podnoszenie kwalifikacji zawodowych i wykształcenia ogólnego pracownika, z wyjątkiem wynagrodzeń otrzymywanych za czas urlopu szkoleniowego oraz za czas zwolnień z części dnia pracy przysługujących pracownikom podejmującym naukę w szkołach lub podnoszącym kwalifikacje zawodowe w formach pozaszkolnych. Odrębne przepisy o których mowa powyżej to m.in. Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej oraz Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 12 października 1993 r. w sprawie zasad i warunków podnoszenie kwalifikacji zawodowych i wykształcenie ogólnego dorosłych (Dz. U z 1993 r. Nr 103 poz. 472 ze zm. ). Zgodnie z § 2 tego rozporządzenia przez podnoszenie kwalifikacji zawodowych i wykształcenie ogólnego dorosłych rozumie się m.in. doskonalenie w formach pozaszkolnych.

Formy pozaszkolne zostały określone w § 8 ust. 1 ww. rozporządzenia, który stanowi, iż podstawowymi formami kształcenia i dokształcania w formach pozaszkolnych są m in. kursy. W związku z tym wartość szkolenia zorganizowanego dla pracowników przez pracodawcę będzie zwolniona z podatku dochodowego od osób fizycznych, a więc na Spółce jako płatniku nie będą ciążyły obowiązki płatnika z tego tytułu. Stanowisko to zostało również wyrażone w orzecznictwie, m.in. w ww. wyrodku WSA jak również w wyroku WSA z dnia 31 stycznia 2008 r. sygn. akt III Sa/Wa 1915/07 zgodnie którym:

?Nawet przy założeniu ze sfinansowanie pracownikowi szkolenia związanego z wykonywaniem pracy jest przychodem, z czym Sąd się nie zgadza, nieprawidłowe jest twierdzenie organów, iż zwolnienie podatkowe uzależnione jest od posiadania przez organizatora akredytacji Ministerstwa Edukacji Narodowej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w części dotyczącej określenia przychodu pracownika w sytuacji kiedy Bank jest w stanie określić przychód przypadający na konkretną osobę uznaje się za prawidłowe, natomiast w części dotyczącej spotkania integracyjnego organizowanego w formie imprezy rekreacyjnej (zamawiany jest catering), gdzie wg Banku nie ma możliwości określenia przychodu przypadającego na konkretną osobę uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52 i 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy źródłem przychodów jest stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta.

Stosownie do treści art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-16, art. 17 ust. 1 pkt 6 i 9, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartości otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Przy czym art. 11 ust. 2a pkt 2 ww. ustawy stanowi, iż wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się ? jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi zakupione ? według cen zakupu.

Zgodnie z treścią art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za nie wykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Z powyższej definicji przychodów pracownika wynika, iż ustawodawca zaliczył do niej nie tylko otrzymane pieniądze, ale i świadczenia, które przybrały postać rzeczy, wykonywania usługi, bądź udostępnienia rzeczy lub prawa. Tak szerokie zdefiniowanie pojęcia przychodu pracownika wskazuje, iż w każdym przypadku, w którym uzyska on jakąś realną korzyść, będzie to rodzić obowiązek zwiększenia jego przychodu z wyjątkiem świadczeń określonych w katalogu zwolnień, zawartym w art. 21 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego, pracodawca organizuje integracje pracownicze polegające na uczestnictwie pracowników w wyjazdach połączonych ze zwiedzaniem zabytków, pobytem w teatrze, na koncercie, etc., a więc wiąże się to z koniecznością posiadania/zakupu biletu wstępu takie zindywidualizowane świadczenie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych zgodnie z cytowanym wyżej art. 12 ustawy.

W sytuacji, kiedy spotkania organizowane są przez Bank, a koszty zorganizowania imprezy jak pisze Wnioskodawca w części finansowane są ze środków Banku, a w części ze środków uczestników imprez (pracowników) ? w tej sytuacji znana jest pracodawcy liczba osób które wyrażą chęć uczestnictwa w spotkaniu integracyjnym poprzez wcześniejsze zobowiązanie się do pokrycia części kosztów spotkania.

Natomiast jeżeli chodzi o opodatkowanie spotkania integracyjnego organizowanego w formie imprezy rekreacyjnej, zakupu usług cateringowych w którym udział pracownika ma charakter fakultatywny (nie obowiązkowy, dobrowolny), a koszty w całości ponoszone są przez zakład pracy, w związku z uczestnictwem w spotkaniu pracownicy osiągają konkretną korzyść finansową podlegającą opodatkowaniu. Pracodawca nie organizuje imprezy otwartej, tylko imprezę skierowaną do konkretnej grupy osób (pracowników ).W związku z powyższym jest w stanie ustalić faktyczną liczbę osób biorących udział w spotkaniu chociaż by poprzez stworzenie listy osób, które wyrażą chęć uczestnictwa w spotkaniu a następnie poprzez fizyczne potwierdzenie obecności.

W związku z powyższym pracodawca jest w stanie określić, którzy pracownicy brali udział w imprezie. Bez znaczenia pozostaje fakt ile dany pracownik skonsumował posiłków, a także czy skorzysta z organizowanych gier, konkursów i czy otrzyma nagrodę dla zwycięscy, gdyż koszty zakupu tych usług ponoszone są niezależnie od tego czy pracownik skorzystał z nich w pełnym zakresie, czy nie

Wartość świadczenia należy obliczyć dzieląc kwotę (wynikającą z wystawionych faktur i rachunków, które posiada Wnioskodawca) przez liczbę pracowników biorących udział w spotkaniu integracyjnym.

Wartość świadczeń opłaconych za pracownika pracodawca ma obowiązek doliczać do wynagrodzenia wypłaconego w danym miesiącu i od łącznej wartości obliczyć, pobrać i odprowadzić zaliczkę na podatek dochodowy według zasad przewidzianych dla opodatkowania przychodów ze stosunku pracy, zgodnie z art. 31, 32 i 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Reasumując należy stwierdzić, iż powyższe świadczenia podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Referencje

III SA/Wa 1915/07, wyrok zwykłego składu wojewódzkiego sądu administracyjnego