Wspólnota Mieszkaniowa jako podmiot zużywający wyroby węglowe celem wytworzenia energii cieplnej (...)

Wspólnota Mieszkaniowa jako podmiot zużywający wyroby węglowe celem wytworzenia energii cieplnej przeznaczonej na ogrzanie gospodarstw domowych, będzie korzystała ze zwolnienia od akcyzy na podstawie art. 31a ust. 2 pkt. 3 ustawy.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wspólnoty Mieszkaniowej, przedstawione we wniosku z dnia 20 marca 2012 r. (data wpływu 26 marca 2012 r.), uzupełnionego pismem z dnia 18 czerwca 2012 r. (data wpływu 20 czerwca 2012 r.) oraz pismem z dnia 21 czerwca 2012 r. (data wpływu 25 czerwca 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zastosowania zwolnienia z akcyzy z tytułu zużycia wyrobów węglowych ? jest prawidłowe.

Porady prawne

UZASADNIENIE

W dniu 26 marca 2012 r. do Biura Krajowej Informacji Podatkowej wpłynął ww. wniosek uzupełniony pismem z dnia 18 czerwca 2012 r. (data wpływu 20 czerwca 2012 r.) oraz pismem z dnia 21 czerwca 2012 r. (data wpływu 25 czerwca 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zastosowania zwolnienia z akcyzy z tytułu zużycia wyrobów węglowych.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wspólnota Mieszkaniowa zużywa węgiel oznaczony kodem CN nomenklatury scalonej CN 2701. Wytworzona energia cieplna wykorzystywana jest i będzie wyłącznie na potrzeby ogrzania budynku należącego do wspólnoty mieszkaniowej. W ogrzewanym budynku znajdują się wyłącznie lokale gospodarstw domowych. W budynku Wspólnoty nie ma lokali użytkowych wykorzystywanych do działalności gospodarczej oraz pomieszczeń administracyjnych. Udział zakupionych wyrobów węglowych w 2011r. wyniósł 48%. Wspólnota mieszkaniowa jest zakładem energochłonnym w rozumieniu ustawy o podatku akcyzowym. W związku z tym, iż wspólnota nie posiada osobowości prawnej (posiada tzw. ułomną osobowość prawną w rozumieniu ustawy z dnia 24 czerwca 1994r. o własności lokali ? Dz. U. nr. 80 z 200r. poz. 903 z późn. zm.) oraz jest zakładem energochłonnym, zarząd Wspólnoty zwraca się z zapytaniem.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie ostatecznie przedstawione w uzupełnieniu:

Czy Wspólnota będzie zwolniona z płacenia podatku akcyzowego od zakupionych wyrobów węglowych?

Zdaniem Wnioskodawcy wobec faktu, iż zakupiony węgiel wykorzystany jest i będzie na ogrzanie lokali gospodarstw domowych. Wspólnota mieszkaniowa uważa, że powinna być zwolniona od płacenia podatku akcyzowego. Wnioskodawca nadmienia, że zgodnie z ustawą, każdy właściciel ma obowiązek, prawo w zarządzie nieruchomością wspólną, a co za tym idzie może indywidualnie zakupić węgiel na ogrzanie swojego gospodarstwa domowego. Wobec takiej sytuacji budynek Wspólnoty należy traktować jako zbiór gospodarstw domowych, które mają wspólną kotłownię. Wspólnota uważa, że stanowisko w sprawie zostało przedstawione w sposób wyczerpujący.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1a ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 108, poz. 626 ze zm.), zwanej dalej ustawą, użyte w ustawie określenia oznaczają: wyroby węglowe - wyroby energetyczne, określone w poz. 19-21 załącznika nr 1 do ustawy.

W poz. 19 załącznika nr 1 do ustawy, zawierającego wykaz wyrobów akcyzowych wskazano na wyroby oznaczone kodem CN ex 2701, tj. węgiel; brykiety, brykietki i podobne paliwa stałe wytwarzane z węgla - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych.

Zgodnie z art. 9a ust. 1 ustawy, w przypadku wyrobów węglowych przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

  1. sprzedaż wyrobów węglowych na terytorium kraju;
  2. nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów węglowych;
  3. dostawa wewnątrzwspólnotowa wyrobów węglowych;
  4. import wyrobów węglowych;
  5. eksport wyrobów węglowych;
  6. użycie wyrobów węglowych do celów innych niż wskazane w art. 31a ust. 2, przy czym za takie użycie uważa się naruszenie warunków zwolnienia, jak i sprzedaż, dostawę wewnątrzwspólnotową albo eksport wyrobów węglowych przez podmiot korzystający ze zwolnienia, o którym mowa w art. 31a ust. 2, niebędący pośredniczącym podmiotem węglowym, zamiast użycia go do celów zwolnionych;
  7. użycie lub sprzedaż wyrobów węglowych uzyskanych w drodze czynu zabronionego pod groźbą kary;
  8. powstanie ubytków wyrobów węglowych.

Zasadą jest, iż obrót wyrobami akcyzowymi objęty jest opodatkowaniem akcyzą (art. 9a ust. 1 ustawy). Tym niemniej prawodawca przewidział liczne wyjątki od tej zasady.

Zgodnie bowiem z art. 31a ust. 1 ustawy, zwalnia się od akcyzy sprzedaż wyrobów węglowych na terytorium kraju przez pośredniczący podmiot węglowy pośredniczącemu podmiotowi węglowemu lub podmiotowi korzystającemu ze zwolnienia, o którym mowa w ust. 2.

W świetle art. 31a ust. 2 pkt 3 ustawy, zwalnia się od akcyzy wyroby węglowe zużywane przez gospodarstwa domowe, organy administracji publicznej, jednostki Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, podmioty systemu oświaty o których mowa w art. 2 ustawy z dnia 7 września 1991r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2004r. Nr 256, poz. 2572, z późn. zm.), żłobki i kluby dziecięce, o których mowa w ustawie z dnia 4 lutego 2011r. o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3 (Dz. U. Nr 45, poz. 235, Nr 131, poz. 764 i Nr 171, poz. 1016), podmioty lecznicze, o których mowa w art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011r. o działalności leczniczej (Dz .U. Nr 112, poz. 654, Nr 149, poz. 887, Nr 174, poz. 1039 i Nr 185, poz. 1092), jednostki organizacyjne pomocy społecznej, o których mowa w art. 6 pkt 5 ustawy z dnia 12 marca 2004r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 2009 r. Nr 175, poz. 1362, z późn. zm.), organizacje, o których mowa w art. 3 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (Dz. U. z 2010r. Nr 234, poz. 1536, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 31a ust. 3 ustawy, warunkiem zwolnienia, o którym mowa w ust. 1, jest:

  1. pisemne powiadomienie właściwego naczelnika urzędu celnego o zamiarze rozpoczęcia działalności gospodarczej jako pośredniczący podmiot węglowy, o którym mowa w art. 16 ust. 3a;
  2. posiadanie, przez pośredniczący podmiot węglowy, pisemnego potwierdzenia powiadomienia o zamiarze rozpoczęcia działalności gospodarczej jako pośredniczący podmiot węglowy, o którym mowa w art. 16 ust. 3b;
  3. dołączenie do przemieszczanych wyrobów węglowych dokumentu dostawy.

Stosownie zaś do zapisu art. 31a ust. 4 ustawy warunkiem zwolnienia, o którym mowa w art. 31a ust. 2, jest prowadzenie ewidencji wyrobów węglowych zużywanych do celów zwolnionych, z wyłączeniem podmiotów, o których mowa w ust. 2 pkt 3 ustawy.

Podmiot zużywający to w świetle art. 2 ust. 1 pkt 22 lit. a ustawy, podmiot mający miejsce zamieszkania, siedzibę lub miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, który wyroby akcyzowe objęte zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie zużywa na cele uprawniające do zwolnienia.

Interpretacja językowa ww. przepisów wskazuje, iż wyroby węglowe muszą być zużywane przez gospodarstwa domowe (podmioty zużywające).

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Wspólnota Mieszkaniowa stanowi zbiór lokali mieszkalnych oraz kotłownię znajdujące się w jednym budynku, w którym nie ma lokali użytkowych, a budynek ten jest ogrzewany węglem o kodzie CN 2701. Wnioskodawca wskazuje, iż Wspólnota spełnia przesłanki do uznania jej za zakład energochłonny.

Wobec powyższego wyjaśnić należy, iż przeznaczenie węgla do celów opałowych - jak wynika z cyt. powyżej poz. 19 załącznika nr 1 do ustawy - pozwala zaliczyć go do wyrobów akcyzowych.

W świetle wyżej zacytowanych przepisów stwierdzić należy, że Wspólnota Mieszkaniowa, działająca w imieniu ogółu właścicieli prowadzonych gospodarstw domowych w danej nieruchomości, wytwarzając ciepło dla tych gospodarstw domowych będzie zużywała wyroby węglowe zgodnie z przeznaczeniem, określonym w art. 31a ust. 2 pkt 2 ustawy.

Tym samym stwierdzić należy, że nabywany przez Wspólnotę Mieszkaniową węgiel zużywany do ogrzania budynku składającego się wyłącznie z gospodarstw domowych, będzie objęty zwolnieniem z podatku akcyzowego na podstawie art. 31a ust. 2 pkt 3 ustawy, jako zużywany przez gospodarstwa domowe, co zarazem oznacza, że Wspólnota Mieszkaniowa (Wnioskodawca), w myśl art. 31a ust. 4 ustawy nie będzie zobligowana, dla zachowania warunków zwolnienia, do prowadzenia ewidencji wyrobów węglowych zużywanych do celów zwolnionych.

Warto wskazać w tym miejscu, iż przepisy dotyczące akcyzy nie będą obligowały podmiotu zużywającego do ?przedłożenia? określonych dokumentów w celu zwolnienia wyrobów węglowych od podatku. Tym samym za wystarczające należy uznać powiadomienie sprzedawcy, że Wnioskodawca jest i będzie podmiotem korzystającym ze zwolnienia na podstawie art. 31a ust. 2 pkt 3 ustawy.

Wyjaśnić przy tym należy, iż jednym z warunków zwolnienia z akcyzy, jest dołączenie do przemieszczanych wyrobów węglowych dokumentu dostawy, o którym mowa w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 30 sierpnia 2010r. w sprawie dokumentu dostawy, ewidencji wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, warunków i sposobu ich zwrotu oraz środków skażających alkohol etylowy (Dz. U. Nr 160, poz. 1075 ze zm.).

W tym miejscu należy wskazać, iż pośredniczący podmiot węglowy w powyższym przypadku określa w dokumencie dostawy (w oparciu o przekazane przez Wnioskodawcę) przeznaczenie wyrobów węglowych uprawniające go do zastosowania zwolnienia od akcyzy. Tym samym potwierdzenie dostarczenia wyrobów węglowych podmiotowi korzystającemu ze zwolnienia (Wnioskodawcy) poprzez złożenie podpisu w dokumencie dostawy przez osobę upoważnioną do reprezentowania Wspólnoty Mieszkaniowej, stanowi potwierdzenie przeznaczenia do celów zwolnionych z akcyzy wyrobów węglowych określonych w dokumencie dostawy.

W opisie przedstawionego zdarzenia przyszłego Wnioskodawca wskazuje, iż Wspólnota jest zakładem energochłonnym, zatem jeżeli Wnioskodawca nie spełni warunków do zastosowania zwolnienia z tytułu zużycia wyrobów węglowych na cele opałowe wynikających z art. 31a ust. 2 pkt 3 ustawy, może rozważyć zastosowanie powyższego zwolnienia na podstawie art. 31a ust. 2 pkt 8 ustawy. Jednakże warunkiem do zastosowania tego zwolnienia będzie prowadzenie ewidencji wyrobów węglowych, o której mowa w art. 31a ust 4-7 ustawy.

Reasumując, Wspólnota Mieszkaniowa jako podmiot zużywający wyroby węglowe celem wytworzenia energii cieplnej przeznaczonej na ogrzanie gospodarstw domowych, będzie korzystała ze zwolnienia od akcyzy na podstawie art. 31a ust. 2 pkt 3 ustawy.

Końcowo, należy zauważyć, iż przedmiotem opodatkowania podatkiem akcyzowym nie będzie czynność zakupu przez Wnioskodawcę wyrobów węglowych, ponieważ czynność ta nie została wymieniona w przepisie art. 9a ust. 1 ustawy.

Niezależnie od powyższego należy zastrzec, iż według art. 9a ust. 1 pkt 6 ustawy, w przypadku wyrobów węglowych przedmiotem opodatkowania akcyzą jest użycie wyrobów węglowych do celów innych niż wskazane w art. 31a ust. 2, przy czym za takie użycie uważa się naruszenie warunków zwolnienia, jak i sprzedaż, dostawę wewnątrzwspólnotową albo eksport wyrobów węglowych przez podmiot korzystający ze zwolnienia, o którym mowa w art. 31a ust. 2, niebędący pośredniczącym podmiotem węglowym, zamiast użycia go do celów zwolnionych.

Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, , które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej ? rozpatrzone.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Należy podkreślić, iż w postępowaniu w przedmiocie wydania interpretacji, Organ dokonał oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego, natomiast nie dokonuje jakichkolwiek własnych ustaleń faktycznych związanych z postępowaniem podatkowym, o którym mowa w Dziale IV Ordynacji podatkowej. Bowiem wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej wyznacza granice rozpoznawania danej sprawy i jest rozpatrywany zgodnie z Rozdziałem 1a Działu II Ordynacji podatkowej, który nie przewiduje w tym trybie prowadzenia postępowania podatkowego zmierzającego do ustalenia stanu faktycznego.

Ponadto należy w tym miejscu dodatkowo wyjaśnić, że zgodnie z art. 14b § 3 ww. ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Natomiast w myśl art. 14c § 1 tej ustawy, interpretacja indywidualna zawiera ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny.

Należy zatem zaznaczyć, że wydając przedmiotową interpretację tut. Organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie przedstawionego zdarzenia przyszłego. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego zdarzenia przyszłego, jak również w przypadku ustalenia w toku prowadzonego postępowania podatkowego odmiennego stanu faktycznego niż przedstawiony we wniosku udzielona interpretacja traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? tj. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa

Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika