Kto może odliczyć ulgę rehabilitacyjną?

Odliczenie będzie możliwe, gdy niepełnosprawny posiada:
1. orzeczenie o zakwalifikowaniu przez organy orzekające do jednego z trzech stopni niepełnosprawności lub
2. decyzję przyznającą rentę z tytułu całkowitej lub częściowej niezdolności do pracy, rentę szkoleniową albo rentę socjalną, albo
3. orzeczenie o niepełnosprawności osoby, która nie ukończyła 16. roku życia, wydane na podstawie odrębnych przepisów.

Skorzystanie z ulgi rehabilitacyjnej będzie też możliwe na podstawie orzeczenia o niepełnosprawności, które zostało wydane na podstawie przepisów obowiązujących do 31 sierpnia 1997 roku.

Niektóre odliczenia uzależnione są od grupy inwalidztwa. W przepisach czytamy o dwóch grupach.
1. Niepełnosprawny z I grupy inwalidzkiej – osoba, w stosunku do której orzeczono całkowitą niezdolność do pracy oraz niezdolność do samodzielnej egzystencji albo znaczny stopień niepełnosprawności.
2. Niepełnosprawny z II grupy inwalidzkiej – to osoba, w stosunku do której orzeczono całkowitą niezdolność do pracy albo umiarkowany stopień niepełnosprawności.

Nie wszystko można odliczyć

Niepełnosprawny lub jego opiekun mogą odliczyć w PIT jedynie te wydatki, które zostały wymienione w przepisach. Niektóre z nich odliczymy w całości, inne – z uwzględnieniem maksymalnych lub minimalnych limitów.

WYDATKI NIELIMITOWANE

Na stronie resortu finansów czytamy, że zaliczono do nich te, które ponieśliśmy na:
1. adaptację  i wyposażenie mieszkań oraz budynków mieszkalnych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności,
2. przystosowanie pojazdów mechanicznych do potrzeb wynikających z niepełnosprawności,
3. zakup i naprawę indywidualnego sprzętu, urządzeń i narzędzi technicznych niezbędnych w rehabilitacji oraz ułatwiających wykonywanie czynności życiowych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności, z wyjątkiem sprzętu gospodarstwa domowego,

4. zakup wydawnictw i materiałów (pomocy) szkoleniowych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności,
5. odpłatny pobyt na turnusie rehabilitacyjnym,
6. odpłatny pobyt na leczeniu w zakładzie lecznictwa uzdrowiskowego, pobyt w zakładzie rehabilitacji leczniczej, zakładach opiekuńczo-leczniczych i pielęgnacyjno-opiekuńczych oraz odpłatność za zabiegi rehabilitacyjne,
7. opiekę pielęgniarską w domu nad osobą niepełnosprawną w okresie przewlekłej choroby uniemożliwiającej poruszanie się oraz usługi opiekuńcze świadczone dla osób niepełnosprawnych zaliczonych do I grupy inwalidztwa,
8. opłacenie tłumacza języka migowego,
9. kolonie i obozy dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnej oraz dzieci osób niepełnosprawnych, które nie ukończyły 25. roku życia,
10. odpłatny, konieczny przewóz na niezbędne zabiegi leczniczo-rehabilitacyjne:
a) osoby niepełnosprawnej – karetką transportu sanitarnego,
b) osoby niepełnosprawnej zaliczonej do I lub II grupy inwalidztwa oraz dzieci niepełnosprawnych do lat 16, również innymi niż karetka środkami transportu sanitarnego,
11. odpłatne przejazdy środkami transportu publicznego związane z pobytem:
a) na turnusie rehabilitacyjnym,
b) w zakładach lecznictwa uzdrowiskowego, zakładach rehabilitacji leczniczej, zakładach opiekuńczo-leczniczych i pielęgnacyjno-opiekuńczych,
c) na koloniach i obozach dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnej oraz dzieci osób niepełnosprawnych, które nie ukończyły 25. roku życia.

WYDATKI LIMITOWANE

 Czyli takie, które ponieśliśmy na:
1. opłacenie przewodników osób niewidomych zaliczonych do I lub II grupy inwalidztwa oraz osób z niepełnosprawnością narządu ruchu zaliczonych do I grupy inwalidztwa – maksymalna kwota odliczenia w roku podatkowym wynosi 2280 zł,
2. utrzymanie przez osoby niewidome i niedowidzące zaliczone do I lub II grupy inwalidztwa oraz osoby z niepełnosprawnością narządu ruchu zaliczone do I grupy inwalidztwa psa przewodnika - maksymalna kwota odliczenia w roku podatkowym wynosi 2280 zł,
3. używanie samochodu osobowego stanowiącego własność (współwłasność) osoby niepełnosprawnej zaliczonej do I lub II grupy inwalidztwa lub podatnika mającego na utrzymaniu osobę niepełnosprawną zaliczoną do I lub II grupy inwalidztwa albo dzieci niepełnosprawne, które nie ukończyły 16. roku życia, na potrzeby związane z koniecznym przewozem na niezbędne zabiegi leczniczo-rehabilitacyjne - maksymalna kwota odliczenia w roku podatkowym wynosi 2280 zł,
4. leki, jeśli lekarz specjalista stwierdzi, że osoba niepełnosprawna powinna stosować określone leki stale lub czasowo. W tym przypadku odliczeniu podlegają wydatki w wysokości stanowiącej różnicę pomiędzy wydatkami faktycznie poniesionymi w danym miesiącu a kwotą 100 zł.

Wymienione wyżej wydatki limitowane i nielimitowane stanowią katalog zamknięty. Oznacza to, że w ramach ulgi rehabilitacyjnej nie możemy odliczyć wydatków, które nie znalazły się na liście. Może się również zdarzyć, że nie odliczymy wydatków z wykazu. Będzie tak wtedy, gdy zostały one nam zwrócone lub zostały pokryte np. z funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych. Natomiast jeśli wydatki zostały sfinansowane ze środków funduszu tylko w części, wówczas odliczeniu będzie podlegała różnica między poniesionymi wydatkami a kwotą dofinansowania z funduszu.

Trzeba udokumentować prawo do ulgi

Jeśli zechcemy skorzystać z odliczenia, to musimy posiadać rachunki, faktury, pokwitowania czy potwierdzenia przelewów bankowych, z których wynika, ile i za co zapłaciliśmy.

Potwierdzeń nie musimy zbierać w przypadku wydatków na:
- utrzymanie psa przewodnika,
- używanie samochodu osobowego na konieczne przejazdy osób niepełnosprawnych,
- opłacenie przewodnika dla osoby niewidomej lub z niepełnosprawnością narządu ruchu.

Faktur czy rachunków nie musimy jednak dołączać do zeznania podatkowego. Należy je przechowywać, by w razie kontroli fiskusa udowodnić, że mieliśmy prawo do odliczeń.

Wypełnij PIT z załącznikiem

Odliczenia wydatków na cele rehabilitacyjne dokonujemy w zeznaniu podatkowym, które trzeba złożyć w urzędzie skarbowym do dnia 30 kwietnia 2014 roku. Musimy wypełnić PIT-36 lub PIT-37 oraz formularz PIT/O.

Podstawa prawna: Ustawa z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307, z późn. zm.)

e-prawnik.pl