Kiedy może zostać orzeczona niezdolność do pracy?
Kiedy może zostać orzeczona niezdolność do pracy?
Określenie niezdolności do pracy jest niezbędne dla uzyskania niektórych świadczeń z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, toteż nie pozostaje obojętne dla nikogo z nas. Oczywiście w głównej mierze będzie to dotyczyć renty z tytułu niezdolności do pracy, a zatem osób, które się o nią ubiegają.
Kto jest osobą niezdolną do pracy w rozumieniu przepisów?
Jak zdecydował sam ustawodawca, niezdolną do pracy jest osoba, która całkowicie lub częściowo utraciła zdolność do pracy zarobkowej z powodu naruszenia sprawności organizmu i nie rokuje odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu.
Rozróżnia się przy tym całkowitą i częściową niezdolność do pracy. Całkowicie niezdolną do pracy jest osoba, która utraciła zdolność do wykonywania jakiejkolwiek pracy. Natomiast częściowo niezdolną do pracy jest osoba, która w znacznym stopniu utraciła zdolność do pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji.
Jakie czynniki brane są pod uwagę przy ocenie stopnia i trwałości niezdolności do pracy?
Przy ocenie stopnia i trwałości niezdolności do pracy oraz rokowania co do odzyskania zdolności do pracy uwzględnia się:
-
stopień naruszenia sprawności organizmu oraz możliwości przywrócenia niezbędnej sprawności w drodze leczenia i rehabilitacji,
-
możliwość wykonywania dotychczasowej pracy lub podjęcia innej pracy oraz celowość przekwalifikowania zawodowego, biorąc pod uwagę rodzaj i charakter dotychczas wykonywanej pracy, poziom wykształcenia, wiek i predyspozycje psychofizyczne.
W jakich okolicznościach zostanie orzeczona trwałą niezdolność do pracy?
Trwałą niezdolność do pracy orzeka się, jeżeli według wiedzy medycznej nie ma rokowań odzyskania zdolności do pracy, natomiast okresową niezdolność do pracy orzeka się, jeżeli według wiedzy medycznej istnieją rokowania odzyskania zdolności do pracy.
Co ważne dla osób niepełnosprawnych, zachowanie zdolności do pracy w warunkach określonych w przepisach o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych nie stanowi przeszkody do orzeczenia całkowitej niezdolności do pracy.
Czy całkowita niezdolność do pracy jest równoznaczna z niezdolnością do samodzielnej egzystencji?
Nie. Sama ustawa od 1 lipca 2004 r. wprowadziÅ‚a możliwość (i obowiÄ…zek organów orzekajÄ…cych zarazem), iż w przypadku stwierdzenia naruszenia sprawnoÅ›ci organizmu w stopniu powodujÄ…cym konieczność staÅ‚ej lub dÅ‚ugotrwaÅ‚ej opieki i pomocy innej osoby w zaspokajaniu podstawowych potrzeb życiowych orzeka siÄ™ niezdolność do samodzielnej egzystencji. Przepisy nie okreÅ›lajÄ…, kiedy należaÅ‚oby przyjąć, iż taka wÅ‚aÅ›nie niezdolność ma miejsce, to jednak z caÅ‚Ä… pewnoÅ›ciÄ… należy odróżnić w tym wypadku opiekÄ™, oznaczajÄ…cÄ… pielÄ™gnacjÄ™, czyli zapewnienie ubezpieczonemu możliwoÅ›ci poruszania siÄ™, odżywiania, zaspokajania potrzeb fizjologicznych, utrzymywania higieny osobistej itp. od pomocy w zaÅ‚atwianiu elementarnych spraw życia codziennego, takich jak robienie zakupów, uiszczanie opÅ‚at, skÅ‚adanie wizyt u lekarza. Wszystkie powyższe czynniki Å‚Ä…cznie wyczerpujÄ… treść terminu „niezdolność do samodzielnej egzystencji”.
Kto ustala niezdolność do pracy?
Zarówno ustalenia niezdolnoÅ›ci, jak i oceny jej stopnia dokonuje lekarz orzecznik ZakÅ‚adu UbezpieczeÅ„ SpoÅ‚ecznych. Czyni to w formie orzeczenia. W orzeczeniu tym musi okreÅ›lić datÄ™ powstania niezdolnoÅ›ci do pracy, trwaÅ‚ość i ewentualnie jej przewidywany okres. Poza tym lekarz orzecznik musi także okreÅ›lić zwiÄ…zek przyczynowy niezdolnoÅ›ci do pracy lub Å›mierci z okreÅ›lonymi okolicznoÅ›ciami, w przypadku koniecznoÅ›ci orzeczenia niezdolnoÅ›ci do samodzielnej egzystencji – jej trwaÅ‚ość lub przewidywany okres, no i oczywiÅ›cie postanawia tam o celowoÅ›ci przekwalifikowania zawodowego.
Jak ustalana jest data powstania niezdolności do pracy?
Jeżeli można określić zdarzenie, które niezdolność do pracy spowodowało, to oczywiście nie ma większego problemu. Jeżeli jednak nie ma możliwości ustalenia daty powstania niezdolności do pracy, natomiast ustalono okres, w którym niezdolność do pracy powstała, za datę powstania niezdolności przyjmuje się datę końcową tego okresu. Jeżeli nie ma możliwości ustalenia ani daty, ani okresu powstania niezdolności do pracy, za datę powstania niezdolności przyjmuje się datę zgłoszenia wniosku o świadczenie.
Czy orzeczenie orzecznika ZUS ma charakter ostateczny?
Oczywiście, że nie. Od orzeczenia lekarza orzecznika osobie zainteresowanej przysługuje sprzeciw do komisji lekarskiej Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w ciągu 14 dni od dnia doręczenia tego orzeczenia. Taki sprzeciw wnosi się za pośrednictwem jednostki organizacyjnej Zakładu właściwej ze względu na miejsce zamieszkania osoby zainteresowanej.
Gdyby sprzeciw został wniesiony po upływie powyższego terminu, co do zasady Komisja lekarska ZUS nie rozpatruje go. Możliwe jest jednak przywrócenie terminu na wniesienie sprzeciwu. Takie przywrócenie będzie miało miejsce w przypadkach uzasadnionych i tylko na wniosek zainteresowanego.
Jak wynika z powyższego, takie postępowanie orzecznicze dotyczące niezdolności do pracy jest dwuinstancyjne. Ta dwuinstancyjność została wprowadzona od 1 stycznia 2005 r. Organem orzekającym w I instancji jest lekarz orzecznik ZUS, natomiast w II instancji komisje lekarskie Zakładu.
Czy to jedyny sposób na zmianę decyzji lekarza orzecznika?
Nie, ponieważ Prezes Zakładu, w terminie 14 dni od dnia wydania orzeczenia przez lekarza orzecznika, może zgłosić zarzut wadliwości orzeczenia i przekazać sprawę do rozpatrzenia komisji lekarskiej. O zgłoszeniu zarzutu wadliwości orzeczenia jednostka organizacyjna Zakładu niezwłocznie zawiadamia osobę zainteresowaną. De facto taki zarzut wadliwości może mieć miejsce niejako i na niekorzyść samego zainteresowanego.
Jakie kompetencje ma Komisja lekarska?
Z dotychczasowych informacji wynika, iż komisja lekarska może mieć do rozpatrzenia sprzeciw lub zarzut wadliwości. Rozpatrując je komisja lekarska dokonuje oceny niezdolności do pracy i jej stopnia, a także, tak jak wcześniej czynił to lekarz orzecznik, tak ona teraz ustala datę powstania niezdolności do pracy, trwałość lub przewidywany okres niezdolności, związek przyczynowy niezdolności z określonymi okolicznościami oraz celowość przekwalifikowania zawodowego. Wszystkie te kwestie komisja rozstrzyga w formie orzeczenia.
Pamiętaj, że:
-
Jeżeli niezdolność do pracy została orzeczona na czas określony, organ rentowy nie później niż na trzy miesiące przed ustaniem prawa do renty okresowej z tego tytułu zawiadamia osobę uprawnioną o terminie wstrzymania wypłaty oraz o warunkach przywrócenia prawa do tego świadczenia.
Podstawa prawna:
-
Ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tekst jednolity: Dz. U. 2004 r., Nr 39, poz. 353 ze zmianami).
Skomentuj artykuł - Twoje zdanie jest ważne
Czy uważasz, że artykuł zawiera wszystkie istotne informacje? Czy jest coś, co powinniśmy uzupełnić? A może masz własne doświadczenia związane z tematem artykułu?