Tytuł: | Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 6 kwietnia 2004 r. w sprawie bezpieczeństwa i znakowania produktów włókienniczych |
---|---|
Status aktu prawnego: | Obowiązujący |
Data ogłoszenia: | 2004-04-26 |
Data wydania: | 2004-04-06 |
Data wejscia w życie: | 2004-05-01 |
Data obowiązywania: | 2004-04-26 |
ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 6 kwietnia 2004 r. w sprawie bezpieczeństwa i znakowania produktów włókienniczych1)
Na podstawie art. 8 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 12 grudnia 2003 r. o ogólnym bezpieczeństwie produktów (Dz. U. Nr 229, poz. 2275) zarządza się, co następuje: Rozdział 1 Przepisy ogólne §
1. Rozporządzenie określa szczegółowe wymagania dotyczące bezpieczeństwa i znakowania produktów włókienniczych. ————————
1)
§
2. Użyte w ustawie określenia oznaczają:
1) produkt włókienniczy — surowiec, półprodukt na każdym etapie przetworzenia lub produkt składający się wyłącznie z włókien tekstylnych, niezależnie od zastosowanego sposobu ich mieszania i łączenia;
2) włókno tekstylne: a) jednostkę strukturalną mającą właściwą dla siebie elastyczność, delikatność i wysoki wskaźnik długości w stosunku do maksymalnego wymiaru poprzecznego, która dzięki tym cechom jest odpowiednia do stosowania we włókiennictwie,
Niniejsze rozporządzenie dokonuje transpozycji następujących dyrektyw Wspólnot Europejskich: — dyrektywy 96/74 z 16 grudnia 1996 r., Dz. Urz. WE L 032 z 3 lutego 1997 r. w sprawie nazewnictwa produktów włókienniczych, — dyrektywy 97/37 z 19 czerwca 1997 r., Dz. Urz. WE L 169 z 27 czerwca 1997 r. w sprawie dostosowania do postępu technicznego załączników nr 1 i nr 2 do dyrektywy 96/74, — dyrektywy 96/73 z 16 grudnia 1996 r., Dz. Urz. WE L 032 z 3 lutego 1997 r. w sprawie szczegółowych metod ilościowej analizy dwuskładnikowych mieszanek włókien tekstylnych, — dyrektywy 73/44 z 26 lutego 1973 r., Dz. Urz. WE L 083 z 30 marca 1973 r. w sprawie metod ilościowej analizy trójskładnikowych mieszanek włókien tekstylnych.
Dziennik Ustaw Nr 81 — 5118 — Poz. 743
b) elastyczne taśmy lub rurki, których widoczna szerokość nie przekracza 5 mm, w tym tasiemki cięte z szerszych taśm lub folii, wytworzone z substancji używanych do produkcji włókien wymienionych pod lp. 19—44 załącznika nr 1 do rozporządzenia i odpowiednich do zastosowania we włókiennictwie; widoczna szerokość oznacza szerokość tasiemki lub rurki po złożeniu, spłaszczeniu lub skręceniu albo średnią szerokość, jeżeli nie jest jednakowa;
3) ustawa — ustawę z dnia 12 grudnia 2003 r. o ogólnym bezpieczeństwie produktów. §
3. Przepisy rozporządzenia stosuje się również do:
1) produktów, których co najmniej 80 % masy stanowią włókna tekstylne;
2) pokryć mebli, parasoli i osłon przeciwsłonecznych, których co najmniej 80 % masy stanowią włókna tekstylne;
3) składników włókienniczych wielowarstwowych pokryć podłogowych, materacy, sprzętu kempingowego, wkładek ocieplających do obuwia, rękawic, rękawiczek, mitenek, jeżeli takie składniki stanowią co najmniej 80 % masy całego produktu;
4) materiałów włókienniczych zawartych w innych produktach i stanowiących nieodłączną część tych produktów, pod warunkiem że ich skład surowcowy został określony. §
4. Przepisów rozporządzenia nie stosuje się do produktów włókienniczych:
1) przeznaczonych do wywozu poza obszar celny Wspólnoty Europejskiej;
2) przewożonych przez terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w ramach procedury tranzytu;
3) obejmowanych procedurą uszlachetniania czynnego w rozumieniu przepisów prawa celnego;
4) powierzonych osobom wykonującym pracę nakładczą lub przedsiębiorcom w celu przetworzenia, pod warunkiem że osoby wykonujące pracę nakładczą ani przedsiębiorcy nie są właścicielami przetwarzanych produktów. Rozdział 2 Znakowanie produktów włókienniczych § 5.
1. Produkty włókiennicze znakuje się w sposób określony w rozporządzeniu, stosując nazwy włókien tekstylnych, określone w załączniku nr 1 do rozporządzenia.
2. Nazwy włókien tekstylnych, o których mowa w ust. 1, mogą być stosowane wyłącznie dla włókien,
których cechy zostały opisane, odpowiednio dla każdego włókna, zgodnie z kolumną 3 załącznika nr 1 do rozporządzenia.
3. Nazwy włókien tekstylnych w formie określonej w załączniku nr 1 do rozporządzenia, a także w formie przymiotnika lub jako rdzeń wyrazu stanowiącego taką nazwę, nie mogą być stosowane w odniesieniu do innych włókien, bez względu na język używany do opisu włókna tekstylnego.
4. Nazwy „jedwab” nie wolno używać dla określenia kształtu lub szczególnej postaci włókna tekstylnego jako włókna ciągłego. §
6. Oznakowanie produktu włókienniczego zawiera określenie:
1) składu surowcowego produktu;
2) sposobu konserwacji produktu. § 7.
1. Produkt włókienniczy nie może być określany jako „100 %” lub „czysty” albo „cały z” ani żadnym podobnym określeniem, jeżeli nie składa się wyłącznie z jednego rodzaju włókna tekstylnego, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3.
2. Produkt włókienniczy uważa się za składający się z jednego rodzaju włókna tekstylnego, także w przypadku gdy zawartość innych włókien tekstylnych nie jest większa niż 2 % masy, pod warunkiem że jest to usprawiedliwione przyczynami technicznymi i te inne włókna nie są rutynowo dodawane.
3. Procentowy udział innych włókien tekstylnych, o którym mowa w ust. 2, może być zwiększony do 5 % w przypadku produktów włókienniczych, które były poddane procesowi zgrzeblenia. § 8.
1. Produkt wełniany może być określany jako „żywa wełna” lub inną nazwą wełny dopuszczalną w Unii Europejskiej, tylko w przypadku gdy składa się wyłącznie z włókna uzyskanego ze strzyży żywego zwierzęcia, o ile włókno to nigdy nie wchodziło w skład produktu gotowego i nie było poddane innym procesom przędzenia lub spilśniania poza tymi, które były niezbędne w procesie wytwarzania tego produktu, ani nie było poddane obróbce lub użytkowaniu powodującemu uszkodzenie włókna.
2. Nazwy, o których mowa w ust. 1, mogą być także używane do określenia wełny zawartej w mieszance włókien, jeżeli:
1) cała ilość wełny zawarta w mieszance odpowiada cechom określonym w ust. 1;
2) wełna ta stanowi nie mniej niż 25 % całkowitej masy mieszanki;
Dziennik Ustaw Nr 81 — 5119 — Poz. 743
3) w przypadku mieszanki czesanej — wełna jest zmieszana tylko z jednym rodzajem innego włókna.
3. W przypadkach określonych w ust. 2 należy podać w składzie surowcowym pełny skład procentowy mieszanki.
4. Tolerancja uzasadniona przyczynami technicznymi związanymi z produkcją powinna być ograniczona do 0,3 % włóknistych zanieczyszczeń w przypadku produktów, o których mowa w ust. 2 pkt 1 i 2, łącznie z produktami wełnianymi, które zostały poddane procesowi zgrzeblenia. § 9.
1. Skład surowcowy produktu włókienniczego składającego się z dwu lub więcej rodzajów włókien, z których jeden stanowi co najmniej 85 % całkowitej masy produktu, jest określany:
1) nazwą tego włókna i jego procentową zawartością w całkowitej masie lub
2) nazwą tego włókna ze wskazaniem „co najmniej 85 %”, lub
3) przez podanie pełnego składu procentowego produktu.
2. Skład surowcowy produktu włókienniczego składającego się z dwu lub więcej rodzajów włókien, z których żaden nie stanowi 85 % masy całkowitej, określa się nazwą i procentowym udziałem w masie co najmniej dwu głównych rodzajów włókien, następnie umieszcza się nazwy pozostałych włókien składowych w kolejności według malejącego udziału w masie, z podaniem lub bez podania ich udziału procentowego, z zastrzeżeniem ust.
3. 3. W odniesieniu do składu surowcowego, o którym mowa w ust. 2, włókna, z których każde stanowi mniej niż 10 % całkowitej masy produktu, mogą być określane łącznie terminem „inne włókna”, po którym podaje się ich całkowitą zawartość procentową, lub w przypadku, jeżeli wymieniona jest nazwa włókna, które stanowi mniej niż 10 % całkowitej masy produktu, podaje się pełen skład procentowy danego produktu. §
10. Produkty zawierające osnowę z czystej bawełny i wątek z czystego lnu, w których zawartość procentowa lnu nie przekracza 40 % całkowitej masy niezagruntowanego produktu, mogą nosić nazwę „mieszanka bawełny i lnu”, której musi towarzyszyć specyfikacja składu „osnowa — czysta bawełna, wątek — czysty len”, z zastrzeżeniem § 14 ust.
2. § 11.
1. W przypadku produktów włókienniczych przeznaczonych do użytku konsumentów, w składach procentowych wymienionych w § 9, 10 i 13 dopuszcza się ilość innych włókien do 2 % ogólnej masy produktu włókienniczego, pod warunkiem że ilość ta jest uzasadniona przyczynami technicznymi i nie jest dodawa-
na rutynowo; udział ten może być zwiększony do 5 % w przypadku produktów, które zostały poddane procesowi zgrzeblenia, jednakże z uwzględnieniem tolerancji, o której mowa w § 8 ust. 4.
2. W przypadkach określonych w ust. 1 oraz w § 8 ust. 2 pkt 2, dopuszcza się tolerancję produkcyjną w wysokości 3 % między deklarowanym udziałem procentowym włókien a wynikami przeprowadzonych badań, w stosunku do ogólnej masy włókien wymienionych na etykiecie; taką tolerancję stosuje się także do włókien, które zgodnie z § 9 ust. 2 są wymienione w kolejności według malejącego ich udziału w masie bez wskazywania ich udziału procentowego.
3. Podczas przeprowadzania badań tolerancje, o których mowa w ust. 1 i 2, oblicza się oddzielnie; masa, którą należy przyjąć przy obliczaniu tolerancji, o której mowa w ust. 2, jest masą włókien gotowego produktu pomniejszoną o masę wszystkich innych włókien, z uwzględnieniem tolerancji, o której mowa w ust.
1.
4. Dodawanie tolerancji wymienionych w ust. 1 i 2 jest dopuszczalne tylko wtedy, gdy inne włókna ujawnione podczas przeprowadzania badań, z uwzględnieniem tolerancji, o której mowa w ust. 1, należą do tego samego typu chemicznego co jeden lub więcej rodzajów włókien wymienionych na etykiecie. §
12. W przypadku produktów, których proces wytwarzania wymaga wyższych tolerancji niż podane w § 11, zastosowanie wyższych tolerancji jest możliwe, pod warunkiem że została sprawdzona zgodność składu surowcowego produktu z jego oznakowaniem i tylko w wyjątkowych przypadkach, kiedy producent produktu przedstawi odpowiednie uzasadnienie. §
13. Terminy „różne włókna” lub „nieokreślony skład surowcowy” mogą być stosowane tylko w przypadku takiego produktu włókienniczego, którego składu nie można jednoznacznie ustalić w trakcie wytwarzania, bez względu na procentowy udział jego składników. § 14.
1. Niezależnie od tolerancji ustalonych w § 7 ust. 2 i 3, § 8 ust. 4 oraz w § 11, włókna widoczne i dające się łatwo oddzielić, mające znaczenie tylko dekoracyjne, w ilości nieprzekraczającej 7 % masy gotowego produktu, nie muszą być wymieniane w składach surowcowych włókien, o których mowa w § 7 i 9—13. Dotyczy to również włókien zastosowanych w celu uzyskania efektu antystatycznego, w szczególności włókien metalowych, i w ilości nieprzekraczającej 2 % masy gotowego produktu.
2. W przypadku produktów włókienniczych wymienionych w § 10, udział procentowy, o którym mowa w ust. 1, oblicza się nie w stosunku do masy produk-
Dziennik Ustaw Nr 81 — 5120 — Poz. 743
tu, ale oddzielnie w stosunku do masy osnowy i oddzielnie do masy wątku. § 15.
1. Produkty włókiennicze znakuje się w sposób określony w rozporządzeniu w każdym przypadku wprowadzania ich na rynek w celach produkcyjnych lub handlowych.
2. Jeżeli produkt włókienniczy nie jest oferowany konsumentom lub jest dostarczany w ramach zamówień publicznych, wymóg oznakowania uważa się za spełniony w przypadku dołączenia do produktu dokumentów handlowych zawierających informacje określone w §
6. § 16.
1. Dane dotyczące produktu włókienniczego, odnoszące się do zawartości włókien tekstylnych, o których mowa w § 5, 7—13 oraz w załączniku nr 1 do rozporządzenia, powinny być umieszczone w dokumentach handlowych dotyczących produktu włókienniczego. Niedopuszczalne jest w szczególności stosowanie skrótów w umowach sprzedaży, rachunkach i fakturach, z wyjątkiem kodów kreskowych, pod warunkiem że w tym samym dokumencie znajdzie się ich objaśnienie.
2. Jeżeli produkt włókienniczy jest wprowadzany na rynek, dane dotyczące tego produktu, odnoszące się do zawartości włókien tekstylnych, o których mowa w § 5, 7—13 oraz w załączniku nr 1 do rozporządzenia, podaje się jednolitym, czytelnym i wyraźnie widocznym drukiem. Dotyczy to w szczególności informacji podawanych w katalogach lub prospektach albo na opakowaniach, etykietach i innych oznakowaniach produktu włókienniczego. § 17.
1. Informacje o produkcie włókienniczym, wykraczające poza zakres ustalony w rozporządzeniu, z wyjątkiem znaków towarowych i nazw przedsiębiorstw, powinny być odpowiednio oddzielone od oznakowania zawierającego określenie składu surowcowego produktu włókienniczego, z zastrzeżeniem ust.
2. 2. Jeżeli na wprowadzonym na rynek produkcie włókienniczym umieszczono znak towarowy lub nazwę przedsiębiorstwa, zawierające jedną z nazw włókien tekstylnych, o których mowa w załączniku nr 1 do rozporządzenia, użytą w formie rzeczownika, przymiotnika lub rdzenia wyrazu stanowiącego tę nazwę lub inny wyraz, który można pomylić z taką nazwą włókna tekstylnego, oznakowanie zawierające określenie składu surowcowego produktu włókienniczego powinno zostać umieszczone wyraźnym i czytelnym drukiem bezpośrednio obok tego znaku lub nazwy przedsiębiorstwa. § 18.
1. Oznakowanie produktów włókienniczych wprowadzanych na rynek polski powinno być podane także w języku polskim.
2. W przypadku szpulek, cewek, motków, pasm, kłębków lub innych małych ilości nici do szycia, cerowania i wyszywania oznakowanie w języku polskim jest wymagane tylko w odniesieniu do etykiety zbiorczej, umieszczonej na opakowaniu produktu lub wywieszce dotyczącej produktu, umieszczonej w miejscu jego ekspozycji handlowej.
3. Z zastrzeżeniem przypadków wymienionych pod lp. 18 załącznika nr 3 do rozporządzenia, pojedyncze produkty, o których mowa w ust. 2, mogą być oznakowane w dowolnym języku państwa członkowskiego Unii Europejskiej. §
19. Dopuszczalne jest również stosowanie oznakowania dotyczącego innych cech produktów włókienniczych niż skład surowcowy, gdy jest ono zgodne z dobrą praktyką handlową dotyczącą tych produktów. § 20.
1. Jeżeli produkt włókienniczy składa się z dwu lub więcej części składowych, mających różne zawartości włókien tekstylnych, w oznakowaniu należy podać skład surowcowy dla każdej części składowej.
2. Wymóg, o którym mowa w ust. 1, nie dotyczy części składowych stanowiących mniej niż 30 % całkowitej masy produktu włókienniczego, z wyjątkiem podszewek.
3. Do dwóch lub więcej produktów włókienniczych o tej samej zawartości włókien tekstylnych, tworzących zwyczajowo nierozdzielną całość (komplet), można dołączyć jedno oznakowanie. § 21.
1. Skład surowcowy następujących produktów gorseciarskich określa się przez podanie składu surowcowego całego produktu lub składu surowcowego jego części, traktując je łącznie lub oddzielnie:
1) dla biustonoszy: zewnętrzny i wewnętrzny materiał miseczek i tyłu;
2) dla gorsetów: przód, tył i boczne usztywnienia;
3) dla półgorsetów: zewnętrzny i wewnętrzny materiał miseczek, przednie i tylne usztywnienia i boczne części.
2. Skład surowcowy produktów gorseciarskich innych, niż określone w ust. 1, określa się przez podanie składu surowcowego całego produktu lub przez łączne albo oddzielne podanie składu surowcowego jego części.
3. Jeżeli części składowe produktu gorseciarskiego stanowią mniej niż 10 % ogólnej masy produktu, w przypadku, o którym mowa w ust. 2, podaje się skład surowcowy całego produktu.
Dziennik Ustaw Nr 81 — 5121 — Poz. 743
4. Oddzielne oznakowanie części produktów gorseciarskich podaje się w taki sposób, aby konsument mógł łatwo zrozumieć, do jakiej części produktu odnoszą się informacje zawarte w oznakowaniu. § 22.
1. Skład surowcowy produktów drukowanych metodą wytrawiania podaje się dla całego produktu.
2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, skład surowcowy może być określony również przez podanie oddzielnie nazwy składników wchodzących w skład materiału podstawowego i nazwy składników wchodzących w skład części po wytrawieniu. § 23.
1. Skład surowcowy haftowanych produktów włókienniczych podaje się dla całego produktu.
2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, skład surowcowy może być określony również przez podanie oddzielnie nazwy składników wchodzących w skład materiału podstawowego i nazwy składników wchodzących w skład nici do haftowania.
3. Jeżeli części haftowane stanowią mniej niż 10 % powierzchni wyrobu, wystarczy podać skład materiału podstawowego. § 24.
1. Skład surowcowy przędz złożonych z rdzenia i oplotu, wykonanych z różnych włókien i wprowadzanych na rynek jako takie, podaje się dla całego produktu.
2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, skład surowcowy może być określony przez podanie oddzielnie nazwy składników wchodzących w skład rdzenia i nazwy składników wchodzących w skład oplotu. § 25.
1. Skład surowcowy aksamitnych i pluszowych produktów włókienniczych lub produktów podobnych do aksamitu lub pluszu podaje się dla całego produktu.
2. W przypadku gdy spód i powierzchnia użytkowa produktów, o których mowa w ust. 1, odróżniają się i są złożone z różnych włókien, skład surowcowy może być określony przez podanie oddzielnie nazwy włókien wchodzących w skład spodu i nazwy włókien wchodzących w skład powierzchni użytkowej. §
26. Skład wykładzin podłogowych i dywanów, w których warstwa spodnia i warstwa użytkowa złożone są z różnych włókien, może być określony tylko przez podanie nazwy włókien wchodzących w skład warstwy użytkowej. § 27.
1. Produkty włókiennicze, które nie podlegają obowiązkowemu znakowaniu, określa załącznik nr 2 do rozporządzenia.
2. W przypadku gdy produkt włókienniczy, wymieniony w załączniku nr 2 do rozporządzenia, jest oznakowany znakiem handlowym lub nazwą producenta, które zawierają jedną z nazw włókien tekstylnych, o których mowa w załączniku nr 1 do rozporządzenia, użytą w formie rzeczownika, przymiotnika lub rdzenia wyrazu stanowiącego tę nazwę lub inny wyraz, który można pomylić z taką nazwą włókna tekstylnego, podlega znakowaniu na zasadach określonych w rozporządzeniu. §
28. Produkty włókiennicze, określone w załączniku nr 3 do rozporządzenia, oferowane do sprzedaży razem mogą być oznakowane etykietą zbiorczą, pod warunkiem że są tego samego typu i mają ten sam skład surowcowy. §
29. W przypadku produktów włókienniczych sprzedawanych na metry wymóg oznakowania dotyczy kuponu lub beli (rolki) oferowanej do sprzedaży. §
30. Informacje umieszczone na produktach włókienniczych, o których mowa w § 28 i 29, powinny być prezentowane tak, aby konsument mógł w pełni zapoznać się ze składem surowcowym tych produktów. §
31. Przy określaniu składu surowcowego wszystkich produktów włókienniczych, udziały procentowe włókien, o których mowa w § 7—13, określa się, nie uwzględniając części niewłóknistych, krajek, etykiet i oznaczeń, lamówek i ozdób niestanowiących integralnej części produktu włókienniczego, guzików i klamerek pokrytych materiałem włókienniczym, dodatków, dekoracji, nieelastycznych wstążek, nici i taśm elastycznych dodanych w określonych i ograniczonych miejscach produktu włókienniczego oraz podlegających warunkom określonym w § 14, widocznych i łatwo dających się oddzielić włókien mających charakter wyłącznie dekoracyjny lub włókien antystatycznych. §
32. Przy określaniu składu surowcowego wykładzin podłogowych i dywanów, udziały procentowe włókien, o których mowa w § 7—13, określa się, uwzględniając tylko składniki warstwy użytkowej. §
33. Przy określaniu składu surowcowego materiałów tapicerskich, udziały procentowe włókien, o których mowa w § 7—13, określa się, uwzględniając osnowy i wątki łączące i wypełniające, które stanowią część składową warstwy użytkowej. §
34. Przy określaniu składu surowcowego firan i zasłon, udziały procentowe włókien, o których mowa w § 7—13, określa się, nie uwzględniając osnów i wątków łączących i wypełniających, które nie wchodzą w skład prawej strony materiału. § 35.
1. Przy określaniu składu surowcowego produktów włókienniczych, innych niż produkty, o których
Dziennik Ustaw Nr 81 — 5122 — Poz. 743
mowa w § 32—34, udziały procentowe włókien, określonych w § 7—13, podaje się, nie uwzględniając materiałów podkładu i podłoża, usztywnień i wzmocnień, wyłożeń i podkładów brezentowych, nici przeszywających i łączących, chyba że zastępują osnowę lub wątek materiału, wypełnień niepełniących funkcji izolującej oraz podszewek, o których mowa w § 20 ust.
2. 2. W przypadkach, o których mowa w ust. 1, materiał podkładu lub podłoża produktu włókienniczego stanowiący podłoże warstwy użytkowej, zwłaszcza koców i materiałów podwójnych, oraz podłoża materiałów aksamitnych i pluszowych i produktów podobnych nie uznaje się za podłoże do usunięcia.
3. Usztywnienia i wzmocnienia, o których mowa w ust. 1, oznaczają przędze lub materiały dodane w określonych i ograniczonych miejscach produktu włókienniczego w celu wzmocnienia go lub nadania mu sztywności lub grubości. § 36.
1. Przy określaniu składu surowcowego wszystkich produktów włókienniczych, udziały procentowe włókien, określonych w § 7—13, podaje się nie uwzględniając substancji tłuszczowych, środków wiążących i obciążających, klejonek i preparacji, środków impregnacyjnych, dodatkowych środków barwiących i drukarskich oraz innych produktów stosowanych w obróbce włókienniczej.
2. Substancje, o których mowa w ust. 1, nie mogą występować w ilościach mogących wprowadzić w błąd konsumenta. Rozdział 3 Wyznaczanie składu surowcowego § 37.
1. Skład surowcowy produktu włókienniczego wyznacza się, stosując:
1) metody przygotowania i pobierania próbek, określone w załączniku nr 4 do rozporządzenia,
2) metody przeprowadzania analizy ilościowej dwuskładnikowych mieszanek włókien tekstylnych, określone w załączniku nr 5 do rozporządzenia,
3) metody przeprowadzania analizy ilościowej trójskładnikowych mieszanek włókien tekstylnych, określone w załączniku nr 6 do rozporządzenia,
4) metody analityczne, dotyczące metod pobierania próbek i przeprowadzania analiz, opisane w odpowiednich Polskich Normach, normach europejskich lub normach międzynarodowych — z zastrzeżeniem ust. 2 i 3.
2. Udziały procentowe włókien tekstylnych, o których mowa w § 7—13, określa się i podaje, doliczając do suchej masy każdego włókna tekstylnego dopuszczalnych dodatków, określonych w załączniku nr 7 do
rozporządzenia, po usunięciu elementów określonych w § 31—36.
3. W każdym przypadku, gdy jest to możliwe, analizę ilościową dwuskładnikowych i trójskładnikowych mieszanek włókien tekstylnych przeprowadza się metodą rozdzielania ręcznego poszczególnych włókien. §
38. W sposób określony w § 37 przeprowadza się także badania kontrolne dotyczące zgodności składu surowcowego produktu włókienniczego z jego oznakowaniem. §
39. Jeżeli wyznaczenie udziału procentowego włókien nie jest możliwe przy zastosowaniu metod i norm określonych w rozporządzeniu, skład taki należy ustalać oraz podawać z uwzględnieniem innych dostępnych krajowych lub międzynarodowych metod analitycznych. Rozdział 4 Bezpieczeństwo produktów włókienniczych § 40.
1. Wytwarzanie produktów włókienniczych powinno zapewniać zachowanie przez produkt składu związków chemicznych i dopuszczalnego poziomu ich emisji, bezpiecznego dla konsumentów. Bezpieczeństwo produktów włókienniczych ocenia się w szczególności z uwzględnieniem warunków technicznych, takich jak:
1) dopuszczalna zawartość amin, które w warunkach redukcyjnych nie mogą być odszczepiane z barwników azowych, określona w załączniku nr 8 do rozporządzenia;
2) dopuszczalne zawartości wolnego lub uwalniającego się formaldehydu w produktach włókienniczych, określone w załączniku nr 9 do rozporządzenia;
3) dopuszczalna wartość emisji związków lotnych z włókienniczych elementów wyposażenia wnętrz, w tym materiałów tapicerskich, określona w załączniku nr 10 do rozporządzenia;
4) wykaz substancji i preparatów, których stosowanie jest zabronione, określony w załączniku nr 11 do rozporządzenia.
2. Produkt włókienniczy nie spełnia wymagań bezpieczeństwa, jeżeli do jego wytworzenia zastosowano przynajmniej jedną substancję wymienioną w załączniku nr 11 do rozporządzenia lub przekroczony został dopuszczalny poziom stężeń substancji wymienionych w załącznikach nr 8—10 do rozporządzenia. § 41.
1. W celu potwierdzenia zgodności produktu włókienniczego z wymaganiami bezpieczeństwa należy stosować metody badań określone w odpowiednich Polskich Normach lub normach europejskich albo normach międzynarodowych.
Dziennik Ustaw Nr 81 — 5123 — Poz. 743
2. W przypadku braku metod, o których mowa w ust. 1, dopuszcza się stosowanie innych metod w pełni udokumentowanych i sprawdzonych w praktyce laboratoryjnej. §
42. Producent, który wprowadził na rynek produkt włókienniczy, jest obowiązany do posiadania dokumentów potwierdzających spełnienie przez ten produkt wymagań bezpieczeństwa. Dokumentami takimi mogą być w szczególności deklaracje własne, deklaracje dostawców produktu, wyniki badań lub certyfikaty. § 43.
1. Odzież używana przed wprowadzeniem na rynek powinna być poddana procesom prania oraz
wolna od zanieczyszczeń drobnoustrojami chorobotwórczymi i insektami.
2. Odzież, o której mowa w ust. 1, nie podlega obowiązkowi znakowania określonemu w rozporządzeniu. Rozdział 5 Przepis końcowy §
44. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem uzyskania przez Rzeczpospolitą Polską członkostwa w Unii Europejskiej. Prezes Rady Ministrów: L. Miller
Załączniki do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 6 kwietnia 2004 r. (poz. 743)
Załącznik nr 1
TABELA WŁÓKIEN TEKSTYLNYCH
Dziennik Ustaw Nr 81 — 5124 — Poz. 743
PODGLĄD CZEŚCI STRONY NIEDOSTĘPNY! ABY ZAPOZNAĆ SIĘ Z TREŚCIĄ STRONY POBIERZ PDF.
Dziennik Ustaw Nr 81 — 5125 — Poz. 743
PODGLĄD CZEŚCI STRONY NIEDOSTĘPNY! ABY ZAPOZNAĆ SIĘ Z TREŚCIĄ STRONY POBIERZ PDF.
Dziennik Ustaw Nr 81 — 5126 — Poz. 743
PODGLĄD CZEŚCI STRONY NIEDOSTĘPNY! ABY ZAPOZNAĆ SIĘ Z TREŚCIĄ STRONY POBIERZ PDF.
Dziennik Ustaw Nr 81 — 5127 — Poz. 743
PODGLĄD CZEŚCI STRONY NIEDOSTĘPNY! ABY ZAPOZNAĆ SIĘ Z TREŚCIĄ STRONY POBIERZ PDF.
Dziennik Ustaw Nr 81 — 5128 — Poz. 743
Załącznik nr 2
WYKAZ PRODUKTÓW WŁÓKIENNICZYCH NIEPODLEGAJĄCYCH OBOWIĄZKOWEMU ZNAKOWANIU
PODGLĄD CZEŚCI STRONY NIEDOSTĘPNY! ABY ZAPOZNAĆ SIĘ Z TREŚCIĄ STRONY POBIERZ PDF.
Dziennik Ustaw Nr 81 — 5129 — Poz. 743
PODGLĄD CZEŚCI STRONY NIEDOSTĘPNY! ABY ZAPOZNAĆ SIĘ Z TREŚCIĄ STRONY POBIERZ PDF.
Dziennik Ustaw Nr 81 — 5130 — Poz. 743
PODGLĄD CZEŚCI STRONY NIEDOSTĘPNY! ABY ZAPOZNAĆ SIĘ Z TREŚCIĄ STRONY POBIERZ PDF.
Dziennik Ustaw Nr 81 — 5131 — Poz. 743
Załącznik nr 3
PRODUKTY, DLA KTÓRYCH WYMAGANA JEST JEDYNIE ETYKIETA ZBIORCZA
PODGLĄD CZEŚCI STRONY NIEDOSTĘPNY! ABY ZAPOZNAĆ SIĘ Z TREŚCIĄ STRONY POBIERZ PDF.
Dziennik Ustaw Nr 81 — 5132 — Poz. 743
Załącznik nr 4
METODY PRZYGOTOWANIA I POBIERANIA PRÓBEK W CELU WYZNACZENIA SKŁADU SUROWCOWEGO PRODUKTU WŁÓKIENNICZEGO
PODGLĄD CZEŚCI STRONY NIEDOSTĘPNY! ABY ZAPOZNAĆ SIĘ Z TREŚCIĄ STRONY POBIERZ PDF.
Dziennik Ustaw Nr 81 — 5133 — Poz. 743
PODGLĄD CZEŚCI STRONY NIEDOSTĘPNY! ABY ZAPOZNAĆ SIĘ Z TREŚCIĄ STRONY POBIERZ PDF.
Dziennik Ustaw Nr 81 — 5134 — Poz. 743
Załącznik nr 5
METODY PRZEPROWADZANIA ANALIZY ILOÂCIOWEJ DWUSKŁADNIKOWYCH MIESZANEK WŁÓKIEN TEKSTYLNYCH
PODGLĄD CZEŚCI STRONY NIEDOSTĘPNY! ABY ZAPOZNAĆ SIĘ Z TREŚCIĄ STRONY POBIERZ PDF.
Dziennik Ustaw Nr 81 — 5135 — Poz. 743
PODGLĄD CZEŚCI STRONY NIEDOSTĘPNY! ABY ZAPOZNAĆ SIĘ Z TREŚCIĄ STRONY POBIERZ PDF.
Dziennik Ustaw Nr 81 — 5136 — Poz. 743
PODGLĄD CZEŚCI STRONY NIEDOSTĘPNY! ABY ZAPOZNAĆ SIĘ Z TREŚCIĄ STRONY POBIERZ PDF.
Dziennik Ustaw Nr 81 — 5137 — Poz. 743
PODGLĄD CZEŚCI STRONY NIEDOSTĘPNY! ABY ZAPOZNAĆ SIĘ Z TREŚCIĄ STRONY POBIERZ PDF.
Dziennik Ustaw Nr 81 — 5138 — Poz. 743
PODGLĄD CZEŚCI STRONY NIEDOSTĘPNY! ABY ZAPOZNAĆ SIĘ Z TREŚCIĄ STRONY POBIERZ PDF.
Dziennik Ustaw Nr 81 — 5139 — Poz. 743
PODGLĄD CZEŚCI STRONY NIEDOSTĘPNY! ABY ZAPOZNAĆ SIĘ Z TREŚCIĄ STRONY POBIERZ PDF.
Dziennik Ustaw Nr 81 — 5140 — Poz. 743
PODGLĄD CZEŚCI STRONY NIEDOSTĘPNY! ABY ZAPOZNAĆ SIĘ Z TREŚCIĄ STRONY POBIERZ PDF.
Dziennik Ustaw Nr 81 — 5141 — Poz. 743
PODGLĄD CZEŚCI STRONY NIEDOSTĘPNY! ABY ZAPOZNAĆ SIĘ Z TREŚCIĄ STRONY POBIERZ PDF.
Dziennik Ustaw Nr 81 — 5142 — Poz. 743
PODGLĄD CZEŚCI STRONY NIEDOSTĘPNY! ABY ZAPOZNAĆ SIĘ Z TREŚCIĄ STRONY POBIERZ PDF.
Dziennik Ustaw Nr 81 — 5143 — Poz. 743
PODGLĄD CZEŚCI STRONY NIEDOSTĘPNY! ABY ZAPOZNAĆ SIĘ Z TREŚCIĄ STRONY POBIERZ PDF.
Dziennik Ustaw Nr 81 — 5144 — Poz. 743
PODGLĄD CZEŚCI STRONY NIEDOSTĘPNY! ABY ZAPOZNAĆ SIĘ Z TREŚCIĄ STRONY POBIERZ PDF.
Dziennik Ustaw Nr 81 — 5145 — Poz. 743
PODGLĄD CZEŚCI STRONY NIEDOSTĘPNY! ABY ZAPOZNAĆ SIĘ Z TREŚCIĄ STRONY POBIERZ PDF.
Dziennik Ustaw Nr 81 — 5146 — Poz. 743
PODGLĄD CZEŚCI STRONY NIEDOSTĘPNY! ABY ZAPOZNAĆ SIĘ Z TREŚCIĄ STRONY POBIERZ PDF.
Dziennik Ustaw Nr 81 — 5147 — Poz. 743
PODGLĄD CZEŚCI STRONY NIEDOSTĘPNY! ABY ZAPOZNAĆ SIĘ Z TREŚCIĄ STRONY POBIERZ PDF.
Dziennik Ustaw Nr 81 — 5148 — Poz. 743
PODGLĄD CZEŚCI STRONY NIEDOSTĘPNY! ABY ZAPOZNAĆ SIĘ Z TREŚCIĄ STRONY POBIERZ PDF.
Dziennik Ustaw Nr 81 — 5149 — Poz. 743
PODGLĄD CZEŚCI STRONY NIEDOSTĘPNY! ABY ZAPOZNAĆ SIĘ Z TREŚCIĄ STRONY POBIERZ PDF.
Dziennik Ustaw Nr 81 — 5150 — Poz. 743
PODGLĄD CZEŚCI STRONY NIEDOSTĘPNY! ABY ZAPOZNAĆ SIĘ Z TREŚCIĄ STRONY POBIERZ PDF.
Dziennik Ustaw Nr 81 — 5151 — Poz. 743
PODGLĄD CZEŚCI STRONY NIEDOSTĘPNY! ABY ZAPOZNAĆ SIĘ Z TREŚCIĄ STRONY POBIERZ PDF.
Dziennik Ustaw Nr 81 — 5152 — Poz. 743
PODGLĄD CZEŚCI STRONY NIEDOSTĘPNY! ABY ZAPOZNAĆ SIĘ Z TREŚCIĄ STRONY POBIERZ PDF.
Dziennik Ustaw Nr 81 — 5153 — Poz. 743
PODGLĄD CZEŚCI STRONY NIEDOSTĘPNY! ABY ZAPOZNAĆ SIĘ Z TREŚCIĄ STRONY POBIERZ PDF.
Dziennik Ustaw Nr 81 — 5154 — Poz. 743
PODGLĄD CZEŚCI STRONY NIEDOSTĘPNY! ABY ZAPOZNAĆ SIĘ Z TREŚCIĄ STRONY POBIERZ PDF.
Dziennik Ustaw Nr 81 — 5155 — Poz. 743
PODGLĄD CZEŚCI STRONY NIEDOSTĘPNY! ABY ZAPOZNAĆ SIĘ Z TREŚCIĄ STRONY POBIERZ PDF.
Dziennik Ustaw Nr 81 — 5156 — Poz. 743
Załącznik nr 6
METODY PRZEPROWADZANIA ANALIZY ILOÂCIOWEJ TRÓJSKŁADNIKOWYCH MIESZANEK WŁÓKIEN TEKSTYLNYCH
PODGLĄD CZEŚCI STRONY NIEDOSTĘPNY! ABY ZAPOZNAĆ SIĘ Z TREŚCIĄ STRONY POBIERZ PDF.
Dziennik Ustaw Nr 81 — 5157 — Poz. 743
PODGLĄD CZEŚCI STRONY NIEDOSTĘPNY! ABY ZAPOZNAĆ SIĘ Z TREŚCIĄ STRONY POBIERZ PDF.
Dziennik Ustaw Nr 81 — 5158 — Poz. 743
PODGLĄD CZEŚCI STRONY NIEDOSTĘPNY! ABY ZAPOZNAĆ SIĘ Z TREŚCIĄ STRONY POBIERZ PDF.
Dziennik Ustaw Nr 81 — 5159 — Poz. 743
PODGLĄD CZEŚCI STRONY NIEDOSTĘPNY! ABY ZAPOZNAĆ SIĘ Z TREŚCIĄ STRONY POBIERZ PDF.
Dziennik Ustaw Nr 81 — 5160 — Poz. 743
PODGLĄD CZEŚCI STRONY NIEDOSTĘPNY! ABY ZAPOZNAĆ SIĘ Z TREŚCIĄ STRONY POBIERZ PDF.
Dziennik Ustaw Nr 81 — 5161 — Poz. 743
PODGLĄD CZEŚCI STRONY NIEDOSTĘPNY! ABY ZAPOZNAĆ SIĘ Z TREŚCIĄ STRONY POBIERZ PDF.
Dziennik Ustaw Nr 81 — 5162 — Poz. 743
PODGLĄD CZEŚCI STRONY NIEDOSTĘPNY! ABY ZAPOZNAĆ SIĘ Z TREŚCIĄ STRONY POBIERZ PDF.
Dziennik Ustaw Nr 81 — 5163 — Poz. 743
PODGLĄD CZEŚCI STRONY NIEDOSTĘPNY! ABY ZAPOZNAĆ SIĘ Z TREŚCIĄ STRONY POBIERZ PDF.
Dziennik Ustaw Nr 81 — 5164 — Poz. 743
PODGLĄD CZEŚCI STRONY NIEDOSTĘPNY! ABY ZAPOZNAĆ SIĘ Z TREŚCIĄ STRONY POBIERZ PDF.
Dziennik Ustaw Nr 81 — 5165 — Poz. 743
PODGLĄD CZEŚCI STRONY NIEDOSTĘPNY! ABY ZAPOZNAĆ SIĘ Z TREŚCIĄ STRONY POBIERZ PDF.
Dziennik Ustaw Nr 81 — 5166 — Poz. 743
PODGLĄD CZEŚCI STRONY NIEDOSTĘPNY! ABY ZAPOZNAĆ SIĘ Z TREŚCIĄ STRONY POBIERZ PDF.
Dziennik Ustaw Nr 81 — 5167 — Poz. 743
PODGLĄD CZEŚCI STRONY NIEDOSTĘPNY! ABY ZAPOZNAĆ SIĘ Z TREŚCIĄ STRONY POBIERZ PDF.
Dziennik Ustaw Nr 81 — 5168 — Poz. 743
PODGLĄD CZEŚCI STRONY NIEDOSTĘPNY! ABY ZAPOZNAĆ SIĘ Z TREŚCIĄ STRONY POBIERZ PDF.
Dziennik Ustaw Nr 81 — 5169 — Poz. 743
PODGLĄD CZEŚCI STRONY NIEDOSTĘPNY! ABY ZAPOZNAĆ SIĘ Z TREŚCIĄ STRONY POBIERZ PDF.
Dziennik Ustaw Nr 81 — 5170 — Poz. 743
PODGLĄD CZEŚCI STRONY NIEDOSTĘPNY! ABY ZAPOZNAĆ SIĘ Z TREŚCIĄ STRONY POBIERZ PDF.
Dziennik Ustaw Nr 81 — 5171 — Poz. 743
PODGLĄD CZEŚCI STRONY NIEDOSTĘPNY! ABY ZAPOZNAĆ SIĘ Z TREŚCIĄ STRONY POBIERZ PDF.
Dziennik Ustaw Nr 81 — 5172 — Poz. 743
Załącznik nr 7
DODATKI HANDLOWE STOSOWANE DO OBLICZANIA MASY WŁÓKIEN ZAWARTYCH W PRODUKCIE WŁÓKIENNICZYM
PODGLĄD CZEŚCI STRONY NIEDOSTĘPNY! ABY ZAPOZNAĆ SIĘ Z TREŚCIĄ STRONY POBIERZ PDF.
Dziennik Ustaw Nr 81 — 5173 — Poz. 743
PODGLĄD CZEŚCI STRONY NIEDOSTĘPNY! ABY ZAPOZNAĆ SIĘ Z TREŚCIĄ STRONY POBIERZ PDF.
Dziennik Ustaw Nr 81 — 5174 — Poz. 743
PODGLĄD CZEŚCI STRONY NIEDOSTĘPNY! ABY ZAPOZNAĆ SIĘ Z TREŚCIĄ STRONY POBIERZ PDF.
Dziennik Ustaw Nr 81 — 5175 — Poz. 743
Załącznik nr 8
DOPUSZCZALNA ZAWARTOÂå AMIN, KTÓRE W WARUNKACH REDUKCYJNYCH NIE MOGĄ BYå ODSZCZEPIANE Z BARWNIKÓW AZOWYCH1)
PODGLĄD CZEŚCI STRONY NIEDOSTĘPNY! ABY ZAPOZNAĆ SIĘ Z TREŚCIĄ STRONY POBIERZ PDF.
Dziennik Ustaw Nr 81 — 5176 — Poz. 743
Załącznik nr 9
DOPUSZCZALNE ZAWARTOÂCI WOLNEGO LUB UWALNIAJĄCEGO SI¢ FORMALDEHYDU W PRODUKTACH WŁÓKIENNICZYCH
PODGLĄD CZEŚCI STRONY NIEDOSTĘPNY! ABY ZAPOZNAĆ SIĘ Z TREŚCIĄ STRONY POBIERZ PDF.
Dziennik Ustaw Nr 81 — 5177 — Poz. 743
Załącznik nr 10
DOPUSZCZALNA WARTOÂå EMISJI ZWIĄZKÓW LOTNYCH Z WŁÓKIENNICZYCH ELEMENTÓW WYPOSA˚ENIA WN¢TRZ, W TYM MATERIAŁÓW TAPICERSKICH
Załącznik nr 11
WYKAZ SUBSTANCJI I PREPARATÓW, KTÓRYCH STOSOWANIE JEST ZABRONIONE
Dziennik Ustaw Nr 81 — 5178 — Poz. 743
PODGLĄD CZEŚCI STRONY NIEDOSTĘPNY! ABY ZAPOZNAĆ SIĘ Z TREŚCIĄ STRONY POBIERZ PDF.
Dziennik Ustaw Nr 81, poz. 743 z 2004 - pozostałe dokumenty: |
---|
Dziennik Ustaw Nr 81, poz. 744 z 20042004-04-26
Rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 19 kwietnia 2004 r. w sprawie dokumentacji związanej z przemieszczaniem wyrobów akcyzowych zharmonizowanych
Informujemy, iż zgodnie z przepisem art. 25 ust. 1 pkt. 1 lit. b ustawy z dnia 4 lutego 1994 roku o prawie autorskim i prawach pokrewnych (tekst jednolity: Dz. U. 2006 r. Nr 90 poz. 631), dalsze rozpowszechnianie artykułów i porad prawnych publikowanych w niniejszym serwisie jest zabronione.