Czy w ramach ulgi rehabilitacyjnej można odliczyć od dochodu zakup drzwi wejściowych do domu, a także (...)

UZASADNIENIE

W dniu 11 kwietnia 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ulgi rehabilitacyjnej.

Z uwagi na fakt, że przedmiotowy wniosek nie spełniał wymogów określonych w art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, pismem z dnia 28 czerwca 2012 r., nr ILPB2/415-376/12-2/ES, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania.

Jednocześnie poinformowano Zainteresowanego, że stosownie do postanowień art. 139 § 4 w zw. z art. 14d Ordynacji podatkowej, okresu oczekiwania między wezwaniem przez organ a uzupełnieniem wniosku przez Wnioskodawcę nie wlicza się do trzymiesięcznego terminu przewidzianego na wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego.

Wezwanie wysłano w dniu 28 czerwca 2012 r., skutecznie doręczono w dniu 2 lipca 2012 r., natomiast w dniu 12 lipca 2012 r. (data nadania 9 lipca 2012 r.) do tut. Organu wpłynęła odpowiedź na ww. wezwanie, w której Wnioskodawca uzupełnił ww. wniosek.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

W związku z licznymi schorzeniami od czerwca 2011 r. Wnioskodawca posiada orzeczenie o znacznym stopniu niepełnosprawności. Od kilku lat Zainteresowany ma problemy z poruszaniem się. W 2006 r. Zainteresowany przeszedł operację na biodro - ma wszczepioną endoprotezę. Tuż po zabiegu było lepiej, jednak już od ubiegłego roku dolegliwości powróciły i w chwili obecnej Wnioskodawca porusza się tylko o kulach. Dodał On, że w ostatnich kilku latach przeszedł wiele innych operacji m.in.: żylaków kończyn dolnych, udrażniania naczyń żylnych szyjnych, kilka zabiegów na pęcherz moczowy. Natomiast dwa lata temu przeszedł udar mózgu. W związku z powyższym Jego sprawność się systematycznie pogarsza. Mieszka w starym domu, który ciągle wymaga remontów. Dużym utrudnieniem w życiu codziennym stały się dla Niego w chwili obecnej dwuskrzydłowe drzwi do Jego domu, a także śliska podłoga w korytarzu i kuchni.

Ze względu na przebyte operacje Wnioskodawca ma zalecony zdrowy tryb życia. Bardzo ważne dla Niego są spacery na świeżym powietrzu, na które powinie wychodzić codziennie, jednak olbrzymim utrudnieniem są ww. drzwi, których normalnie i bez wysiłku nie można otworzyć. Jak już Zainteresowany wspomniał powyżej, porusza się o kulach. Za każdym razem kiedy wychodzi o kulach musi otwierać drugie skrzydło drzwi wyjściowych, co nie jest takie proste, ponieważ zawiasy zamykające są stare i zużyte, a w dłoniach również nie ma dobrej sprawności. Ponadto Wnioskodawca wyjaśnił, że Jego stawy w palcach są zniekształcone przez, tzw. zwyrodnienie. Czynność ta zabiera więc Mu dużo czasu i cierpliwości. By skutecznie zamknąć drzwi musi użyć dużo siły, gdyż drzwi są wypaczone i nie domykają się. Drzwi dodatkowo są nieszczelne co szczególnie dokuczliwe staje się zimą. Do kuchni Wnioskodawca musi przejść przez korytarz, który ze względu na nieszczelne drzwi jest bardzo zimny. Ze względu na schorzenia związane z układem krążenia zimno dokucza Mu podwójnie, a do kuchni musi chodzić kilka razy dziennie, żeby zjeść posiłki. Bardzo niebezpieczne są dla Niego również płytki w korytarzu i w kuchni, bowiem są śliskie. Musi bardzo uważać by nie poślizgnąć się. Wszystko to sprawia, iż z zaleconego ruchu korzysta rzadko.

Wnioskodawca poinformował również, że dotąd nie korzystał z żadnej pomocy i że mógłby jako osoba niepełnosprawna skorzystać z ulgi rehabilitacyjnej. Ma niską emeryturę i bez pomocy nie będzie mógł wymienić przedmiotowych drzwi i podłóg w kuchni i korytarzu aby Jego życie stało się znośniejsze. Dodał, że wiele jest informacji o łamaniu barier dla niepełnosprawnych, a dla Wnioskodawcy taką barierą są drzwi i wspomniane podłogi, które bardzo utrudniają Mu normalne egzystowanie. Nowe drzwi sprawiłyby możliwość Jego wychodzenia na zewnątrz, (wychodzenie poza budynek nie byłoby taką gehenną), natomiast płytki antypoślizgowe zapewniłyby Mu bezpieczeństwo w domu.

Zainteresowany wskazał, iż ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych przewiduje ulgę na remont i modernizację mieszkania stosownie do potrzeb osoby niepełnosprawnej, by ułatwić tej osobie życie we własnym domu i nie wymienia konkretnie rzeczy w ramach tej ulgi.

W sytuacji jeżeli nowe drzwi będą otwierać się prawidłowo, a takimi jest zainteresowany, to dla Wnioskodawcy jako osoby niepełnosprawnej będzie to dostosowanie Jego mieszkania stosownie do Jego potrzeb - bo takie w chwili obecnej ma. Zatem spacery codzienne staną się dla Niego realne, bowiem obecnie są sporadyczne.

W uzupełnieniu do wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej Wnioskodawca wskazał, iż wydatki poniesione na zakup drzwi i płytek antypoślizgowych nie zostaną sfinansowane ze środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych, zakładowego funduszu aktywności, PFRON, NFZ, ZFŚS. Nie otrzyma także zwrotu za ww. wydatki z innych źródeł. Dodał, że jest to Jego pierwsza prośba o tego typu pomoc dla osoby niepełnosprawnej. Nigdy nie korzystał z pomocy PFRON, NFZRON, itd.

Ponadto przedmiotowe wydatki nie będą zaliczone do kosztów uzyskania przychodu i nie zostaną odliczone od przychodu na podstawie ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym lub od dochodu na podstawie ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym i nie zostaną Mu zwrócone w jakiejkolwiek innej formie.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w ramach ulgi rehabilitacyjnej można odliczyć od dochodu zakup drzwi wejściowych do domu, a także płytek antypoślizgowych do korytarza i kuchni?

Zdaniem Wnioskodawcy, po zapoznaniu się z art. 26 ustawy podatku dochodowego od osób fizycznych, uważa, iż w Jego przypadku zarówno wymiana drzwi jak i założenie płytek antypoślizgowych są uzasadnione. W ww. ustawie jest zapis, że można odliczyć od dochodu w przypadku osoby niepełnosprawnej wydatki związane z ułatwianiem wykonywania czynności życiowych. W Jego konkretnym przypadku, nowe drzwi bardzo ułatwią Mu codzienne życie, gdyż będzie mógł bez problemów wychodzić codziennie na spacery, tak przecież zalecane przez lekarzy w Jego przypadku. Obecnie jest to bardzo utrudnione, gdyż sam poruszając się o kulach ma problem z otwarciem i zamknięciem starych drzwi (starych, wypaczonych i nieszczelnych). Najbardziej dokuczliwe jest otwieranie drugiego skrzydła tych drzwi ponieważ mechanizm ich otwierania jest niesprawny a Jego ręce są również niesprawne. W ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, za wydatki, o których mowa w przepisie tej ustawy uważane są wydatki poniesione na adaptację i wyposażenie mieszkań oraz budynków mieszkalnych stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności. Zatem w przypadku Wnioskodawcy potrzebą wynikającą z niepełnosprawności jest bezpieczne stąpanie po podłodze (założenie płytek antypoślizgowych) i brak barier w wychodzeniu na zewnątrz (wymiana drzwi wejściowych do domu).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.), podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem art. 29-30c oraz art. 30e, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 24 ust. 1, 2, 3b-3e, 4, 4a-4e, ust. 6 lub art. 24b ust. 1 i 2, lub art. 25, po odliczeniu kwot wydatków na cele rehabilitacyjne oraz wydatków związanych z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych, poniesionych w roku podatkowym przez podatnika będącego osobą niepełnosprawną lub podatnika, na którego utrzymaniu są osoby niepełnosprawne.

Rodzaje wydatków na cele rehabilitacyjne uprawniające do odliczeń od dochodu przed opodatkowaniem zawiera art. 26 ust. 7a ww. ustawy, zaś zasady i warunki dokonywania tych odliczeń określone zostały w ust. 7b-7g tego artykułu.

Zgodnie z art. 26 ust. 7a pkt 1 ustawy, za wydatki, o których mowa w ust. 1 pkt 6 uważa się wydatki poniesione na adaptację i wyposażenie mieszkań oraz budynków mieszkalnych stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności.

Wydatki, o których mowa w art. 26 ust. 7a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z art. 26 ust. 7b tej ustawy, podlegają odliczeniu od dochodu, jeżeli nie zostały sfinansowane (dofinansowane) ze środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych, zakładowego funduszu aktywności, Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych lub ze środków Narodowego Funduszu Zdrowia, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych albo nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie. W przypadku gdy wydatki były częściowo sfinansowane (dofinansowane) z tych funduszy (środków), odliczeniu podlega różnica pomiędzy poniesionymi wydatkami a kwotą sfinansowaną (dofinansowaną) z tych funduszy (środków) lub zwróconą z jakiejkolwiek formie.

Wysokość wydatków, o których mowa powyżej ustala się na podstawie dokumentów stwierdzających ich poniesienie (art. 26 ust. 7c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Zgodnie z art. 26 ust. 7d ww. ustawy, warunkiem odliczenia wydatków, o których mowa w ust. 7a, jest posiadanie przez osobę, której dotyczy wydatek:

1. orzeczenia o zakwalifikowaniu przez organy orzekające do jednego z trzech stopni niepełnosprawności, określonych w odrębnych przepisach, lub
2. decyzji przyznającej rentę z tytułu całkowitej lub częściowej niezdolności do pracy, rentę szkoleniową albo rentę socjalną, albo
3. orzeczenia o niepełnosprawności osoby, która nie ukończyła 16 roku życia, wydanego na podstawie odrębnych przepisów.
   
   

Należy w tym miejscu wskazać, iż przepis art. 26 ust. 7a pkt 1 cyt. ustawy nie określa szczegółowo, jakie wydatki podlegają odliczeniu.

Pojęcie ?adaptacja? oznacza przystosowanie do innego użytku, przeróbkę dla nadania innego charakteru (Słownik Języka Polskiego tom I pod redakcją prof. dr Mieczysława Szymczaka, Warszawa 1978). Adaptacja mieszkania lub budynku oznacza zatem przeróbkę mającą nadać mu inny charakter, przystosować do innego użytku. Natomiast wyposażenie mieszkania/budynku to nadanie mu rzeczowych elementów zwiększających jego walory użytkowe. Zatem, aby zaistniała podstawa do skorzystania z tzw. ulgi rehabilitacyjnej zakres prac adaptacyjnych bądź prac związanych z wyposażeniem lokalu/budynku musi być przeprowadzony stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności osoby niepełnosprawnej i musi być związany z rodzajem jej niepełnosprawności. Przeprowadzone prace adaptacyjne mają ułatwiać osobie niepełnosprawnej funkcjonowanie w danym budynku lub lokalu mieszkalnym, a nie ogólnie zapewniać lepszy komfort mieszkania. Przez adaptację należy rozumieć takie przystosowanie mieszkania lub budynku mieszkalnego, które umożliwi lub ułatwi życie w nim osoby niepełnosprawnej.

W katalogu wyliczeń ujętym w art. 26 ust. 7a ww. ustawy spotyka się przy wielu wydatkach na cele rehabilitacyjne zastrzeżenia co do możliwości ich poniesienia m.in. w następujący sposób: stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności, niezbędny w rehabilitacji, ułatwiający wykonywanie czynności życiowych, mający indywidualny charakter. Wskazane przykłady świadczą o tym, że konkretny wydatek przeznaczony na cele rehabilitacyjne lub związany z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych musi z reguły wyróżniać się pewną cechą charakterystyczną, mającą powiązanie z niepełnosprawnością.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Zainteresowany posiada orzeczenie o znacznym stopniu niepełnosprawności w związku z licznymi schorzeniami. Od kilku lat ma problemy z poruszaniem się. Aktualnie kluczową kwestią dla Wnioskodawcy jest wymiana starych, dwuskrzydłowych drzwi wejściowych, które z uwagi na schorzenia Zainteresowanego znacznie utrudniają Mu prawidłową egzystencję oraz położenie antypoślizgowych płytek w korytarzu i w kuchni. Zakup nowych, odpowiednio przystosowanych drzwi ułatwi Wnioskodawcy wychodzenie o kulach i przebywanie na zewnątrz budynku, natomiast położenie antypoślizgowych płytek w korytarzu i w kuchni zapewni Mu przy Jego schorzeniu bezpieczeństwo poruszania się w mieszkaniu.

Biorąc pod uwagę opis zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, że wydatki poniesione przez Wnioskodawcę na zakup odpowiednio przystosowanych do potrzeb wynikających z niepełnosprawności drzwi oraz płytek antypoślizgowych ułatwiających poruszanie się o kulach można zaliczyć do wydatków poniesionych na cele rehabilitacyjne.

Z całą pewnością przeprowadzone prace adaptacyjne uwzględniające wymianę drzwi i położenie płytek antypoślizgowych, czyli przystosowanie domu do potrzeb wynikających z niepełnosprawności Zainteresowanego znacząco ułatwią Mu funkcjonowanie w nim.

Stwierdzić zatem należy, że wskazane koszty, które planuje ponieść Wnioskodawca można zaliczyć do wydatków, w rozumieniu art. 26 ust. 7a pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, iż Zainteresowanemu przysługuje w oparciu o wyżej wskazany przepis prawo do odliczenia od dochodu wydatków, które poniesie na zakup odpowiednich przystosowanych do potrzeb wynikających z niepełnosprawności drzwi wejściowych i płytek antypoślizgowych w ramach ulgi rehabilitacyjnej.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.