Prawo do odliczenia podatku naliczonego od nabywanych usług cateringowych.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 25 października 2012 r. (data wpływu 08 listopada 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego od nabywanych usług cateringowych ? jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 08 listopada 2012 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego od nabywanych usług cateringowych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca ? Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w ramach prowadzonej działalności, nabywa od podmiotów zewnętrznych usługi cateringowe. Jest to dostawa posiłków na wynos do siedziby firmy lub do miejsca, gdzie Spółka organizuje konferencję lub szkolenie. Zdarza się, że jest wynajęta sala konferencyjna w centrum kongresowym lub hotelu, przy czym w tym ostatnim przypadku uczestnicy nie korzystają z restauracji tylko jest im oferowany posiłek w sali lub przynależnym do niej miejscu (holu lub miejscu wyznaczonym na tzw. przerwę przy czym nie jest to lokal gastronomiczny). Usługi te nabywane są na potrzeby prowadzonych szkoleń dla kontrahentów (Spółka świadczy usługi dostaw wysokospecjalistycznego sprzętu komputerowego, oprogramowania, konfiguracji i serwisu ), spotkań roboczych, na których omawiane są kwestie związane z prowadzeniem działalności przez Spółkę. Spółka jest też organizatorem lub współorganizatorem konferencji tematycznych związanych ściśle z jej działalnością, gdzie prezentowane są innowacyjne rozwiązania i nowinki technologiczne. Nabywane usługi dokumentowane są fakturami VAT wystawionymi przez dostawców usług, które w treści ? jako rodzaj usługi ? opisane są jako usługi cateringowe. Zakupione usługi związane są ze sprzedażą opodatkowaną. Nabywane przez Wnioskodawcę usługi cateringowe opodatkowane są w większości stawką 8%, choć zdarzają się dostawcy, którzy opodatkowują catering (dostawa żywności ) stawką 23%. Wnioskodawca uważa, iż mimo uchylenia od dnia 01.01.2011 przepisu art. 8 ust. 3 ustawy o VAT, który stanowił, że usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej są identyfikowane za pomocą klasyfikacji i związanych z tym wielu wątpliwości zarówno co do stawki, jaką należy opodatkować usługi cateringowe jak i możliwości odliczenia podatku VAT od nabycia takich usług, może on odliczać podatek VAT od zakupu usług cateringowych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w opisanym stanie faktycznym Wnioskodawcy przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony, zawarty w fakturach dokumentujących nabywane usługi cateringowe?

Zgodnie z art. 88 ust. 1 pkt 4 ustawy VAT, który nie uległ zmianie, odliczenie VAT naliczonego nie przysługuje w odniesieniu do nabywanych przez podatnika usług noclegowych i gastronomicznych (z wyjątkiem nabycia gotowych posiłków przeznaczonych dla pasażerów przez podatników świadczących usługi przewozu osób). Do dnia 01.01.2011. o możliwości odliczenia podatku VAT decydująca była klasyfikacja statystyczna nabywanych usług. Jeżeli usługi zostały, zgodnie z klasyfikacją GUS, uznane za catering, zawarte w art. 83 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT ograniczenie o braku możliwości odliczenia podatku naliczonego nie miało zastosowania. Organy podatkowe prezentowały stanowisko, iż catering jako usługa o symbolu 55.5 jest związana z przygotowywaniem i dostarczaniem posiłków i nie jest ona tożsama z usługą gastronomiczną, klasyfikowaną pod PKWiU 55.3 Nie można było zatem ograniczać podatnikowi prawa w odliczaniu podatku naliczonego, co potwierdzają liczne wydane w tym zakresie interpretacje, np. Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 14.03.2008 sygn. IP-PP2-443-761/07-2/SAP.

Skoro ograniczenie wynikające z treści art. 88 ust. 1 pkt 4 ustawy nie odnosiło się do zakazu odliczania podatku naliczonego VAT z faktur dokumentujących zakup usług cateringowych to nie mogło się ono pojawić wraz z nowelizacją ustawy o VAT, gdyż naruszałoby to klauzulę ?stand still?, która obejmuje nie tylko stałość przepisów, ale również stałość praktyki ich stosowania.

Z klauzuli stałości wynika zakaz wprowadzania przez państwa członkowskie nowych ograniczeń prawa do odliczenia bez uzgodnienia tego i uzyskania zgody Komitetu Rady UE. Zatem przyjęcie stanowiska o objęciu zakazem odliczania podatku naliczonego przy nabywaniu usług gastronomicznych także cateringu prowadziłoby tym samym do interpretacji przepisów niezgodnej z przepisami unijnymi.

Powyższe stanowisko potwierdzają również interpretacje organów podatkowych. Na przykład Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w Interpretacji z dnia 17 stycznia 2011 r. sygn. ITPP1/443-1032/10/JJ, stwierdził, że usługi cateringowe stanowią odrębne usługi od usług gastronomicznych. W przepisie art. 88 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT, wyłączającym prawo do odliczenia podatku naliczonego zostały wymienione jedynie usługi gastronomiczne. Tym samym, ze względu na odmienny charakter tych usług, nie można uznać, iż do usług cateringowych znajdzie zastosowanie ograniczenie w odliczeniu podatku naliczonego wynikające z art. 88 ustawy. Warunkiem jednak skorzystania z tego prawa jest, aby nabyte usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z dnia 26 kwietnia 2011 r. (IPPP1 /443-556/11-2/AW) stwierdził, że przepis art. 88 ust 1 pkt 4 ustawy VAT wskazuje, że obniżenie podatku należnego o naliczony jest wyłączone w sytuacji nabycia przez podatnika usług gastronomicznych. Jeśli podatnik nabywa usługi, które sklasyfikowane są jako ?usługi przygotowywania i dostarczania żywności dla pozostałych odbiorców zewnętrznych (catering)? (PKW1U 56.21.19.0), a nie usługi gastronomiczne (PKWiU 56.10.11.0), to prawo do obniżenia istnieje. Zauważył, że ustawa VAT nie definiuje ani usług gastronomicznych ani usług cateringowych i że należy rozważyć, czy catering różni się od usług gastronomicznych, czy też rzeczywisty charakter tych usług jest taki sam. Podobne stanowisko zajął również Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacjach z dnia 31 sierpnia 2011 r. (nr IPPP1-443-896/11-2/MP), czy z dnia 2 czerwca 2011 r. (nr IPPPI /443-349/11-4/ AP).

Zatem aby prawidłowo odróżnić usługę gastronomiczną od usługi cateringowej należy odwołać się do wykładni językowej tych pojęć.

Zgodnie z definicją zawartą w internetowym słowniku języka polskiego (www.sjp.pwn.pl) ?catering? oznacza usługę polegającą na przygotowywaniu i dostarczaniu na zamówienie gotowych potraw lub na organizacji przyjęć. Z kolei pod pojęciem ?gastronomia? należy rozumieć działalność produkcyjno-usługową, obejmującą prowadzenie restauracji, barów itp. Na gruncie wykładni językowej pojęcie ? usługi cateringowe? oraz ?usługi gastronomiczne? nie są tożsame.

Za koniecznością rozróżnienia wskazanych wyżej pojęć przemawia również pośrednio stanowisko prezentowane przez Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej: TS UE). W wyroku w sprawie C-231/94 Faalborg-Gelting TS UE opisał, kiedy mamy do czynienia z usługą restauracyjną, a kiedy ze sprzedażą żywności ?na wynos?, tj. de facto z dostawą towarów. Jak stwierdził TS UE, usługa restauracyjna jest rezultatem wielu czynności, począwszy od gotowania potrawy do jej serwowania, przy czym jednocześnie do dyspozycji klienta pozostaje infrastruktura, w tym jadalnia z pomieszczeniami sąsiadującymi (np. szatnia), umeblowanie i zastawa stołowa czy też specyficzny wystrój lokalu. Osoby, które w ramach wykonywania swojego zawodu pracują w restauracjach, wykonują na rzecz nabywcy posiłków wiele czynności, takich jak nakrywanie do stołu, doradzanie klientowi i objaśnianie szczegółów dotyczących posiłków w menu, podawanie do stołu i sprzątanie po zakończeniu konsumpcji. Usługi restauracyjne charakteryzuje zatem cały zespół cech i czynności, przy czym dostawa posiłku jest jedynie częścią usługi, choć stanowi dominujący element. Zatem należy je klasyfikować do celów VAT jako świadczenie usług.

Jednocześnie TS UE wskazał, że sytuacja wygląda odmiennie, jeśli transakcja dotyczy posiłków ?na wynos? i nie obejmuje usługi mającej na celu uzyskanie wzrostu konsumpcji na miejscu przy odpowiednim podaniu potrawy. Wtedy mamy do czynienia z dostawą towarów (tj. żywności).

Zatem mając na uwadze powyższe usługa cateringowa, rozumiana jako wydanie ?na wynos? gotowych posiłków jest de facto dostawą towarów, która nie podlega regulacjom art. 88 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT, gdyż w przepisie tym mowa jest o nabywanych przez podatnika usługach, a nie towarach. Odliczenia podatku VAT od faktury dokumentującej taki zakup można więc dokonać na podstawie zasady ogólnej.

Pojęcie usługi cateringowej zdefiniowane zostało również w art. 6 ust. 1 rozporządzenia Wykonawczego Rady (UE) Nr 282/2011 z 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do Dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej - Dz.U. UE seria L 2011 Nr 77 (dalej: rozporządzenie wykonawcze), gdzie również stwierdzono, iż pojęcia ? usługi cateringowe? oraz ?usługi gastronomiczne? nie są tożsame choćby z uwagi na miejsce świadczenia tych usług (usługi gastronomiczne w lokalu usługodawcy, usługi cateringowe poza lokalem usługodawcy).

PKWiU nie rozstrzyga już o charakterze czynności ale można się nią posługiwać pomocniczo, co stwierdził Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej o sygnaturze IPPP3/443-351/12-2/MK. A skoro klasyfikuje ona nadal odmiennie usługi gastronomiczne i catering, to nadal można twierdzić, że są to różne czynności.

Mając powyższe na względzie Wnioskodawca uważa, iż przysługuje mu prawo do odliczania podatku naliczonego VAT od nabywanych usług cateringowych jeśli nabywane usługi wykorzystywane są do wykonywania czynności opodatkowanych i są nabywane w celu uzyskania przychodów oraz nie zachodzi wyłączenie, o którym mowa w art. 88 ust. 1 pkt 4 ustawy. Zatem Wnioskodawca ma prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony z tytułu zakupu usług cateringowych, zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

W myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez świadczenie usług ? w myśl art. 8 ust. 1 ww. ustawy ? rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (?).

Stosownie do postanowień art. 86 ust. 1 ww. ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z ust. 2 pkt 1 lit. a) tego artykułu, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Powyższy przepis stanowi, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje tylko czynnym podatnikom podatku od towarów i usług oraz jedynie w takim przypadku, gdy zakupy mają związek z transakcjami opodatkowanymi podatnika (wykonywaną przez podatnika działalnością opodatkowaną).

W myśl art. 88 ust. 1 pkt 4 lit. b ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika usług noclegowych i gastronomicznych, z wyjątkiem nabycia gotowych posiłków przeznaczonych dla pasażerów przez podatników świadczących usługi przewozu osób.

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, w ramach prowadzonej działalności, nabywa od podmiotów zewnętrznych usługi cateringowe. Jest to dostawa posiłków na wynos do siedziby firmy lub do miejsca, gdzie Spółka organizuje konferencję lub szkolenie. Posiłki spożywane są w sali lub przynależnym do niej miejscu (holu lub miejscu wyznaczonym na tzw. przerwę przy czym nie jest to lokal gastronomiczny). Usługi te nabywane są na potrzeby prowadzonych szkoleń dla kontrahentów (Spółka świadczy usługi dostaw wysokospecjalistycznego sprzętu komputerowego, oprogramowania, konfiguracji i serwisu ), spotkań roboczych, na których omawiane są kwestie związane z prowadzeniem działalności przez Spółkę. Spółka jest też organizatorem lub współorganizatorem konferencji tematycznych związanych ściśle z jej działalnością, gdzie prezentowane są innowacyjne rozwiązania i nowinki technologiczne, Nabywane usługi dokumentowane są fakturami VAT wystawionymi przez dostawców usług, które w treści ? jako rodzaj usługi ? opisane są jako usługi cateringowe. Wnioskodawca wskazał, iż zakupione usługi związane są ze sprzedażą opodatkowaną.Wątpliwości Wnioskodawcy budzi kwestia prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu zakupionych usług cateringowych.

Ustawa o VAT nie definiuje ani usług gastronomicznych, ani usług cateringowych. Należy zatem rozważyć, czy catering różni się od usług gastronomicznych, czy też rzeczywisty charakter tych usług jest taki sam.

Usługa gastronomiczna polega na przygotowaniu i podaniu posiłku w miejscu, w którym jest on przyrządzany, tj. w restauracji czy innym lokalu. Catering oznacza natomiast dostarczenie przygotowanych posiłków w miejsce wskazane przez zamawiającego, np. do siedziby spółki. Taką też definicję odnajdziemy w Słowniku języka polskiego PWN, zgodnie z którym catering to usługa polegająca na przygotowywaniu i dostarczaniu na zamówienie gotowych potraw lub na organizacji przyjęć. W świetle powyższego uznać należy, że catering różni się od usług gastronomicznych.

Problem w określeniu usług gastronomicznych i cateringowych dostrzegł również ustawodawca europejski. W rozporządzeniu wykonawczym Rady (UE) nr 282/2011 r. ustanawiającym środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, przyjęto definicję określającą te usługi. I tak, zgodnie z art. 6 ust. 1 rozporządzenia usługi restauracyjne i cateringowe oznaczają usługi polegające na dostarczaniu gotowej lub niegotowej żywności lub napojów albo żywności i napojów, przeznaczonych do spożycia przez ludzi, wraz z odpowiednimi usługami wspomagającymi pozwalającymi na ich natychmiastowe spożycie. Dostarczanie żywności lub napojów lub żywności i napojów stanowi jedynie element większej całości, w której muszą przeważać usługi. Usługi restauracyjne polegają na świadczeniu takich usług w lokalu należącym do usługodawcy, podczas gdy usługi cateringowe polegają na świadczeniu takich usług poza lokalem usługodawcy. Za usługi cateringowe i restauracyjne w rozumieniu ust.1 nie uznaje się dostawy gotowej lub niegotowej żywności lub napojów alko dostawy gotowej żywności i napojów, wraz z ich transportem lub bez niego, ale bez żadnych innych usług wspomagających (art. 6 ust. 2 rozporządzenia).

Stosownie do art. 5a ustawy o podatku od towarów i usług, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne. Fakt, że PKWiU nie rozstrzyga już o charakterze czynności nie oznacza, że nie można się nią posługiwać pomocniczo. W okresie od dnia 1 stycznia 2011 r., dla celów podatku od towarów i usług wykorzystywana jest Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług, wprowadzona w życie rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 ze zm.).

W klasyfikacji tej ustawodawca w dziale 56 (?Usługi związane z wyżywieniem?) sklasyfikował pod symbolem :

• PKWiU 56.1 ?Usługi restauracji i pozostałych placówek gastronomicznych?,
  
• PKWiU 56.2 ?Usługi przygotowania żywności dla odbiorców zewnętrznych (catering) i pozostałe usługi gastronomiczne?, przy czym, pod symbolem PKWiU 56.21 sklasyfikowano ?Usługi przygotowania i dostarczenia żywności dla odbiorców zewnętrznych (catering), natomiast pod symbolem PKWiU 56.29 ?Pozostałe usługi gastronomiczne?.
  
  
  

Powyższa klasyfikacja wskazuje, iż usługi cateringowe stanowią odrębne usługi od usług gastronomicznych. W przepisie art. 88 ust. 1 pkt 4 ustawy, wyłączającym prawo do odliczenia podatku naliczonego, zostały wymienione jedynie usługi gastronomiczne. Tym samym z uwagi na odmienny charakter tych usług, nie można uznać, iż do usług cateringowych znajdzie zastosowanie ograniczenie w odliczeniu podatku naliczonego wynikające z art. 88 ustawy. Warunkiem jednak skorzystania z tego prawa jest, aby nabyte usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Biorąc pod uwagę powyższe należy stwierdzić, iż Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z nabywaniem usług cateringowych. Warunkiem umożliwiającym skorzystanie z tego prawa jest związek nabywanych usług z wykonywanymi przez Wnioskodawcę czynnościami opodatkowanymi.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? t.j. Dz. U. z 2012r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.