Prawo do odliczenia wydatków związanych z adaptacją nieużytkowego poddasza na lokale użytkowe, przeznaczone (...)

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów uwzględniając wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie sygn. akt I FSK 1432/11 oraz wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 29 listopada 2012 r. sygn. akt I SA/Sz 866/12 stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 10 sierpnia 2010 r. (data wpływu 19 sierpnia 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia wydatków związanych z adaptacją nieużytkowego poddasza na lokale użytkowe, przeznaczone pod najem oraz wymianą poszycia dachu - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 grudnia 2011 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia wydatków związanych z adaptacją nieużytkowego poddasza na lokale użytkowe, przeznaczone pod najem oraz wymianą poszycia dachu.

W dniu 19 sierpnia 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie m.in. prawa do odliczenia wydatków związanych z adaptacją nieużytkowego poddasza na lokale użytkowe, przeznaczone pod najem oraz wymianą poszycia dachu.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wspólnota nie jest zarejestrowanym podatnikiem jako VAT czynny. W jej skład wchodzi 9 współwłaścicieli poszczególnych lokali użytkowych. Umowy z dostawcami tzw. mediów (tj. woda, CO, śmieci, prąd, ścieki) podpisane zostały przez Wspólnotę. Dotychczasowy sposób rozliczenia mediów polegał na tym, iż w oparciu o zawiadomienie o opłatach, przygotowane przez Wspólnotę poszczególni współwłaściciele uiszczali tzw. zaliczki. Wspólnota zawarła także umowy najmu części nieruchomości wspólnej (piwnice), na mocy których uzyskuje przychody z wynajmu.

W chwili obecnej Wspólnota dokonując rozliczenia mediów planuje dokonać wyraźnego rozbicia mediów przypadających na poszczególne lokale oraz nieruchomość wspólną. Obciążenie właścicieli lokali za media w części dotyczącej ich lokali ma zostać przeniesione w drodze tzw. refaktury.

Wspólnota nie zamierza refakturować na właścicieli poszczególnych lokali - członków Wspólnoty - kosztów mediów w tej części, w jakiej dotyczyć by to miało nieruchomości wspólnej (a zatem w rozumieniu art. 3 ust. 2 ustawy o własności lokali, grunt oraz części budynku i urządzenia, które nie służą wyłącznie do użytku właścicieli lokali). W tym zakresie właściciele lokali uiszczać nadal będą zaliczki wg dotychczasowych zasad.

W zakresie najemców części nieruchomości wspólnej Wspólnota zamierza refakturować media na te podmioty.

Dodatkowo Wspólnota zamierza przeprowadzić prace budowlane dotyczące nieruchomości wspólnej tj. przeprowadzić adaptację nieużytkowego poddasza na lokale użytkowe, przeznaczone pod najem, a także dokonać wymiany poszycia dachu. Po przeprowadzeniu remontu wykonawca będący czynnym podatnikiem VAT wystawi Wspólnocie fakturę VAT, w której wykazany zostanie podatek od towarów i usług do zapłaty.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wspólnota będzie mogła, po uprzednim zarejestrowaniu się jako podatnik VAT czynny, dokonać ?zaliczenia podatku naliczonego na należny? z tytułu zakupu usługi wykonanej przez podatnika VAT czynnego, a dotyczącej adaptacji nieużytkowego poddasza na lokale użytkowe przeznaczone pod najem oraz wymiany poszycia dachu, a jeżeli tak, to w jakiej części?

Zdaniem Wnioskodawcy, Wspólnota będzie uprawniona do odliczenia VAT związanego z planowanymi robotami w całości, chyba że zacznie także wykonywać czynności zwolnione od podatku.

Uzasadniając zajęte stanowisko wskazano, iż Wspólnota wykonuje nakazane jej prawem czynności na rzecz członków Wspólnoty - właścicieli poszczególnych lokali, w szczególności prowadzi remonty oraz ponosi wydatki na utrzymanie porządku i czystości. Jednocześnie Wspólnota zacznie podejmować szereg czynności opodatkowanych, w szczególności najmując części nieruchomości wspólnej na potrzeby działalności gospodarczej.

Jak przewiduje art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Wskazano, że Wspólnota po zarejestrowaniu się jako podatnik VAT czynny zacznie wykonywać czynności opodatkowane. W opinii Wnioskodawcy, sam fakt, iż Wspólnota wykonuje także czynności niepodlegające reżimowi VAT, związane z działaniami na rzecz właścicieli lokali, nie będzie miał znaczenia z punktu widzenia art. 86 ust. 1 ustawy, albowiem zgodnie z jego treścią należy uwzględnić wyłącznie czynności (faktycznie) opodatkowane oraz wprawdzie podlegające reżimowi VAT, lecz z niego przedmiotowo zwolnione, a nie w ogóle niepodlegające opodatkowaniu. Innymi słowy, Wspólnota będzie uprawniona do odliczenia VAT związanego z planowanymi robotami w całości, chyba że zacznie także wykonywać czynności zwolnione od podatku. W takiej sytuacji ?zaliczenie podatku naliczonego na podatek należny?, w wypadku niemożności wyraźnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, odbywać się będzie proporcją zgodnie z art. 90 ust. 2 ustawy o VAT.

Wnioskodawca podkreślił, iż analogiczne stanowisko przedstawione zostało przez R. Kubackiego oraz A. Bartosiewicza w Leksykonie Najmu i Dzierżawy 2009 r. (?Podatek naliczony dotyczący lokali użytkowych", str. 588) oraz jako takie znajduje swoje potwierdzenie w orzecznictwie ETS (C-333/91. C-306/94, C-142/99, C-16/00).

W interpretacji indywidualnej z dnia 12 listopada 2010 r. znak ITPP1/443-807b/10/MN oceniono stanowisko Wnioskodawcy za nieprawidłowe, uznając, że Wspólnota:

• będzie miała pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego zawartego w fakturach potwierdzających wydatki związane z adaptacją poddasza na lokale użytkowe, gdyż wydatki te będą związane z czynnościami opodatkowanymi ? najmem tych lokali,
• będzie miała prawo do częściowego odliczenia podatku naliczonego zawartego w fakturach potwierdzających wydatki związane z wymianą pokrycia dachu (w wysokości związanej z czynnościami opodatkowanymi), gdyż wydatki te będą związane z czynnościami opodatkowanymi (np. najmem tych lokali), jak również niepodlegającymi opodatkowaniu (czynnościami wykonywanymi na rzecz członków Wspólnoty).

Nie zgadzając się z treścią wydanej interpretacji, po uprzednim wezwaniu do usunięcia naruszenia prawa, Spółka złożyła skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, którą oddalono wyrokiem wydanym przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie z dnia 11 maja 2011 r., sygn. akt I SA/Sz 119/11.

Wnioskodawca kwestionując stanowisko Sądu pierwszej instancji, pismem z dnia 18 lipca 2011 r. złożył skargę kasacyjną, w wyniku której Naczelny Sądu Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 19 czerwca 2012 r. sygn. akt I FSK 1432/11 uchylił ww. orzeczenie, przekazując sprawę do ponownego rozpatrzenia Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Szczecinie. NSA w orzeczeniu tym wskazał, iż podziela stanowisko i powołane w uzasadnieniu motywy zawarte w uchwale składu siedmiu sędziów NSA z dnia 24 października 2011 r. sygn. akt I FPS 9/10 stwierdzając jednocześnie , że w związku z brakiem w ustawie jednoznacznej regulacji dotyczącej skutków dla prawa do odliczenia sytuacji gdy podatnik wykonuje wyłącznie czynności opodatkowane oraz czynności niepodlegające podatkowi brak jest podstaw do stosowania odliczenia częściowego. W takim przypadku podatnikowi przysługuje odliczenie pełne. Wartość czynności niepodlegających w ogóle opodatkowaniu nie wchodzi bowiem do sumy wartości obrotów ustalanych na potrzeby liczenia proporcji sprzedaży?.

W związku z powyższym Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie wydał wyrok z dnia 29 listopada 2012 r. sygn. akt I SA/Sz 866/12, uchylający zaskarżoną interpretację. W uzasadnieniu tego wyroku Sąd powołał wiążące stanowisko wyrażone przez Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 19 czerwca 2012 r., sygn. akt I FSK 1432/11. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie podzielił stanowisko i motywy uzasadnienia zawarte w uchwale składu siedmiu sędziów NSA z dnia 24 października 2011 r. sygn. akt I FPS 9/10 (opubl. ONSA i WSA z 2012 r. Nr 1, poz. 3), w której przyjęto, że ?w świetle przepisów art. 86 ust. 1 oraz art. 90 ust. 1 i 2 ustawy o VAT czynności niepodlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług nie mogą wpłynąć na zakres prawa do odliczenia podatku naliczonego przy zastosowaniu art. 90 ust. 3 powołanej wyżej ustawy?.

W szczególności Sąd podzielił uwagę wyprowadzoną z analizy prac w 2003 r. nad projektem ustawy w Sejmie i Senacie (ONSA i WSA z 2012 r. Nr 1, s.79 -80), że ?? ustawodawca krajowy świadomie postanowił, aby przy ustalaniu wartości czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje prawo do odliczenia podatku, nie była uwzględniania wartość czynności niepodlegających opodatkowaniu. W związku z tym przy braku w ustawie jednoznacznej regulacji dotyczącej skutków dla prawa do odliczenia sytuacji gdy podatnik wykonuje wyłącznie czynności opodatkowane oraz czynności niepodlegające podatkowi brak jest podstaw do stosowania odliczenia częściowego. W takim przypadku podatnikowi przysługuje odliczenie pełne. Wartość czynności niepodlegających w ogóle opodatkowaniu nie wchodzi bowiem do sumy wartości obrotów ustalanych na potrzeby liczenia proporcji sprzedaży?.

W dniu 18 lutego 2013 r. wpłynął do tut. organu prawomocny wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 29 listopada 2012 r. sygn. akt I SA/Sz 866/12, uchylający zaskarżoną interpretację.

W świetle obowiązującego stanu prawnego ? biorąc pod uwagę rozstrzygnięcie zawarte w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 19 czerwca 2012 r. sygn. akt I FSK 1432/11 oraz wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 29 listopada 2012 r. sygn. akt I SA/Sz 866/12 - stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska Nr 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.