Niezarobkowy przewóz drogowy

Odpowiedź prawnika: Niezarobkowy przewóz drogowy

Niezarobkowy przewóz drogowy, czyli przewóz na potrzeby własne jest zdefiniowany w ustawie z dnia 6 września 2001 r. jako każdy przejazd pojazdu po drogach publicznych z pasażerami lub bez, załadowanego lub bez ładunku, przeznaczonego do nieodpłatnego krajowego przewozu drogowego osób (pracowników i ich rodzin) lub rzeczy, wykonywany przez przedsiębiorcę pomocniczo w stosunku do jego podstawowej działalności gospodarczej. Przewozy drogowe na potrzeby własne mogą być wykonywane po uzyskaniu zaświadczenia potwierdzającego zgłoszenie przez przedsiębiorcę prowadzenia przewozów drogowych jako działalności pomocniczej w stosunku do jego podstawowej działalności gospodarczej. Wniosek o wydanie zaświadczenia powinien zawierać następujące informacje i dokumenty: oznaczenie przedsiębiorcy, jego siedzibę i adres; numer w rejestrze przedsiębiorców albo w ewidencji działalności gospodarczej; określenie rodzaju, zakresu i obszaru wykonywania transportu drogowego; rodzaj i liczbę pojazdów samochodowych, którymi dysponuje przedsiębiorca ubiegający się o wydanie zaświadczenia, a także odpis z rejestru przedsiębiorców albo z ewidencji działalności gospodarczej; kserokopię zaświadczenia o nadaniu numeru REGON; kserokopię zaświadczenia o nadaniu numeru NIP oraz oświadczenie o zamiarze zatrudnienia kierowców, posiadających uprawnienia do kierowania autobusami i wykaz pojazdów samochodowych, które mają być używane do transportu wraz z kserokopiami ich dowodów rejestracyjnych. Zaświadczenie wydaje właściwy dla siedziby przedsiębiorcy starosta na okres do 5 lat. Należy jednak pamiętać, że wykonywanie przewozu drogowego wiąże się z opłatami, zarówno za wydanie zaświadczenia, jak i użytkowanie dróg.