Wymeldowanie

Odpowiedź prawnika: Wymeldowanie

Zameldowanie nie tworzy po stronie zameldowanego żadnego uprawnienia. Jest tylko administracyjnym potwierdzeniem zamieszkiwania określonej osoby w danym miejscu.

Jeżeli zatem określona osoba posiada tytuł prawny do zajmowania lokalu, sam fakt jej wymeldowania nie będzie przesądzał o utracie tego prawa. Osoba uprawniona będzie mogła nadal zamieszkiwać w mieszkaniu bez względu na to czy będzie w nim formalnie zameldowana, czy nie.

Obowiązek wymeldowania powstaje w sytuacji, gdy osoba opuszcza miejsce pobytu stałego lub czasowego trwającego ponad 3 miesiące. Powinna go dokonać najpóźniej w dniu opuszczenia miejsca swojego dotychczasowego miejsca pobytu.

Możliwym jest także dokonanie wymeldowania z urzędu. Zgodnie z artykułem 15 ustęp 2 ustawy o ewidencji ludności i dowodach osobistych „Organ gminy wydaje na wniosek strony lub z urzędu decyzję w sprawie wymeldowania osoby, która opuściła miejsce pobytu stałego lub czasowego trwającego ponad 3 miesiące i nie dopełniła obowiązku wymeldowania się”. Z przepisu tego wynika, że możliwość wymeldowania z urzędu faktycznie istnieje (wymeldowanie w drodze decyzji administracyjnej). Warunkiem jednak pozostaje co najmniej dwumiesięczna nieobecność wymeldowywanego. Taką nieobecność należy zresztą udowodnić przed organem administracyjnym.

Organ administracyjny może dokonać wymeldowania bez udowadniania w/w dwumiesięcznej nieobecności w pewnych uzasadnionych okolicznościach, które potwierdzają np. następujące dokumenty:

1. wyrok rozwodowy, 
2. wyrok eksmisyjny,
3. postanowienie o wykonaniu eksmisji,
4. wyrok w sprawie podziału majątku.

Odnośnie pytania dotyczącego podziału domu – jak rozumiemy, został dokonany już podział majątku pomiędzy małżonkami, w wyniku którego mąż stał się współwłaścicielem domu.

Współwłasność stwarza wiele problemów, dlatego każdy ze współwłaścicieli może zawsze żądać zakończenia tego stanu rzeczy (zniesienie współwłasności). Umowa współwłaścicieli- albo sąd (na wniosek jednego z uprawnionych) określają wtedy jak rzecz zostanie podzielona. Jeśli możliwe jest jej podzielenie między wszystkich tak, aby jej nie zniszczyć lub żeby nie straciła na wartości - dokonuje się podziału rzeczy na tyle części, ilu jest uprawnionych. Gdy rzecz jest niepodzielna, można ją przyznać jednemu współwłaścicielowi, który ma obowiązek zapłacić pozostałym za ich udział w rzeczy. Ostatecznością jest sprzedaż i podział ceny między uprawnionych.