Czy monety N G Wnioskodawca może sprzedawać w systemie opodatkowania marży, zgodnie z art. 120 ust. (...)

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 6 lutego 2012r. (data wpływu 9 lutego 2012r.), uzupełnionym pismem z dnia 30 kwietnia 2012r. (data wpływu 7 maja 2012r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości sprzedaży, w systemie opodatkowania marży, monet nabywanych od Narodowego Banku Polskiego ? jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 lutego 2012r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości sprzedaży, w systemie opodatkowania marży, monet nabywanych od Narodowego Banku Polskiego.

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 30 kwietnia 2012r. (data wpływu 7 maja 2012r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 23 kwietnia 2012r. znak IBPP1/443-160/12/AW.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca sprzedaje uprzednio nabyte od innych podmiotów lub osób fizycznych przedmioty kolekcjonerskie do dalszej odsprzedaży, a w szczególności monety mające wartość numizmatyczną. W każdym z tych przypadków nabycia Wnioskodawca nie ma prawa do odliczenia podatku VAT, ponieważ transakcje zakupu nie są udokumentowane fakturami VAT dającymi to prawo. Dlatego też sprzedaż zakupionych monet, zgodnie z art. 120 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług, Wnioskodawca dokonuje w oparciu o system opodatkowania marży.

Oprócz powyższych monet, Wnioskodawca dokonuje również nabyć w Narodowym Banku Polskim monet obiegowych o różnych nominałach, traktowanych jako monety będące pełnoprawnym środkiem płatniczym, których zakup dokonywany jest po cenie nominalnej, np. monety dwuzłotowe są sprzedawane po 2 zł itd. Można więc powiedzieć, że mamy tutaj do czynienia jedynie z wymianą monet. Na udokumentowanie operacji Bank wystawia jedynie dokument wymiany monet, w żadnym przypadku nie jest wystawiana faktura VAT. Monety te, głównie ze względu na ich charakter okolicznościowy i kolekcjonerski, na rynku numizmatycznym mają większą wartość rynkową niż ich wartość nominalna i w takiej wartości są przez Wnioskodawcę sprzedawane kolekcjonerom.

W uzupełnieniu wniosku podano ponadto, że:

1. Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej, zarejestrowanej od dnia 1 maja 2007r., nie korzystającym ze zwolnienia, ze względu na obrót ze sprzedaży jaki osiąga, jak również ze względu na charakter towarów, które sprzedaje (zawierające metale szlachetne).
2. Użyte we wniosku stwierdzenia: ?okazjonalny? i ?kolekcjonerski? charakter sprzedawanych monet odnoszą się do faktu emitowania tych monet przez Narodowy Bank Polski w związku z różnymi aktualnymi okolicznościami, upamiętniającymi ważne wydarzenia, postaci i rocznice historyczne związane m.in. ze światem sztuki, kultury, nauki, przyrody i sportu. Monety te, ze względu na ograniczony nakład emisji, zyskują wartość kolekcjonerską i przez kolekcjonerów są zazwyczaj nabywane.
3. Sprzedawane monety, których dotyczy wniosek to monety obiegowe o nominale 2 zł, wykonane ze stopu CuA15Zn5Sn1 ? miedzi, aluminium, cynku i cyny, znanego pod nazwą Nordic Gold. W związku z tym monety te określa się oznaczeniem 2 zł NG. Wszystkie monety okolicznościowe emitowane przez NBP są prawnym środkiem płatniczym w Polsce. Ich siłę nabywczą określa nominał umieszczony na awersie. Niezależnie jednak od wysokości nominału, monety te mają swoją wartość kolekcjonerską, którą określa wolny rynek numizmatyczny.
4. Ze względu na powyższe wyjaśnienia oraz zapisy uchwały Zarządu NBP, monety powszechnego obiegu o nominale 2 zł, wykonane ze stopu Nordic Gold są zaliczane do wartości kolekcjonerskich.
   
   

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy ze względu na fakt niedokumentowania transakcji fakturą VAT przez Narodowy Bank Polski i w związku z tym brakiem prawa do odliczenia podatku VAT oraz kolekcjonerski charakter sprzedaży, monety te Wnioskodawca może sprzedawać w systemie opodatkowania marży, zgodnie z art. 120 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, ze względu na fakt niedokumentowania transakcji fakturą VAT i w związku z tym brakiem prawa do odliczenia podatku VAT od zakupu towarów, a także z uwagi na przedmiot sprzedaży jakim są monety (głównie o charakterze okolicznościowym) sprzedawane kolekcjonerom i numizmatykom, sprzedaż ta, na podstawie art. 120 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług, może zostać dokonana na zasadzie sprzedaży w systemie opodatkowania marży.

Ponadto Wnioskodawca chciałby zwrócić uwagę, że fakt opodatkowania pełnej kwoty sprzedaży często może spowodować większe obciążenie podatkiem należnym, przekraczającym zysk ze sprzedaży danych monet.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznano za prawidłowe.

Zgodnie z art. 120 ust. 1 pkt 2 lit. b ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą o VAT, przez przedmioty kolekcjonerskie rozumie się kolekcje oraz przedmioty kolekcjonerskie o wartości zoologicznej, botanicznej, mineralogicznej, anatomicznej, historycznej, archeologicznej, paleontologicznej, etnograficznej lub numizmatycznej (CN 9705 00 00), a także przedmioty kolekcjonerskie, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7.

Natomiast przepis art. 43 ust. 1 pkt 7 ustawy zwalnia od podatku transakcje, łącznie z pośrednictwem, dotyczące walut, banknotów i monet używanych jako prawny środek płatniczy, z wyłączeniem banknotów i monet będących przedmiotami kolekcjonerskimi, za które uważa się monety ze złota, srebra lub innego metalu oraz banknoty, które nie są zwykle używane jako prawny środek płatniczy lub które mają wartość numizmatyczną.

Skutkiem powyższych unormowań jest zwolnienie od podatku VAT transakcji, łącznie z pośrednictwem, walut, monet oraz banknotów używanych jako prawny środek płatniczy. Jednakże zwolnieniu od podatku nie podlega każda dostawa monet lub banknotów. Przepis art. 43 ust. 1 pkt 7 wyłącza ze zwolnienia banknoty i monety będące przedmiotami kolekcjonerskimi. Zgodnie z definicją legalną tego pojęcia zawartą w tym przepisie za przedmioty kolekcjonerskie należy uznać monety ze złota, srebra lub innego metalu oraz banknoty, które:

• nie są zwykle używane jako prawny środek płatniczy, lub
• mają wartość numizmatyczną (zabytkową).
  
  

Zatem dla określania danego banknotu lub monety jako przedmiotu kolekcjonerskiego zasadnicze znaczenie będzie miało czy jest zwykle używany jako prawny środek płatniczy lub czy posiada wartość numizmatyczną.

Ze stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca dokonuje nabyć w Narodowym Banku Polskim monet obiegowych o różnych nominałach, traktowanych jako monety będące pełnoprawnym środkiem płatniczym, których zakup dokonywany jest po cenie nominalnej. Na udokumentowanie operacji Bank wystawia jedynie dokument wymiany monet, w żadnym przypadku nie jest wystawiana faktura VAT. Monety te, głównie ze względu na ich charakter okolicznościowy i kolekcjonerski, na rynku numizmatycznym mają większą wartość rynkową niż ich wartość nominalna i w takiej wartości są przez Wnioskodawcę sprzedawane kolekcjonerom.

Użyte we wniosku stwierdzenia: ?okazjonalny? i ?kolekcjonerski? charakter sprzedawanych monet odnoszą się do faktu emitowania tych monet przez Narodowy Bank Polski w związku z różnymi aktualnymi okolicznościami, upamiętniającymi ważne wydarzenia, postaci i rocznice historyczne związane m.in. ze światem sztuki, kultury, nauki, przyrody i sportu. Monety te, ze względu na ograniczony nakład emisji, zyskują wartość kolekcjonerską i przez kolekcjonerów są zazwyczaj nabywane.

Sprzedawane monety, których dotyczy wniosek to monety obiegowe o nominale 2 zł, wykonane ze stopu CuA15Zn5Sn1 ? miedzi, aluminium, cynku i cyny, znanego pod nazwą Nordic Gold. W związku z tym monety te określa się oznaczeniem 2 zł NG. Wszystkie monety okolicznościowe emitowane przez NBP są prawnym środkiem płatniczym w Polsce. Ich siłę nabywczą określa nominał umieszczony na awersie. Niezależnie jednak od wysokości nominału, monety te mają swoją wartość kolekcjonerską, którą określa wolny rynek numizmatyczny.

Ze względu na powyższe wyjaśnienia oraz zapisy uchwały Zarządu NBP, monety powszechnego obiegu o nominale 2 zł, wykonane ze stopu Nordic Gold są zaliczane do wartości kolekcjonerskich.

Z regulacji zawartej w art. 120 ust. 4 ww. ustawy o VAT wynika, iż w przypadku podatnika wykonującego czynności polegające na dostawie towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków nabytych uprzednio przez tego podatnika dla celów prowadzonej działalności lub importowanych w celu odsprzedaży, podstawą opodatkowania podatkiem jest marża stanowiąca różnicę między całkowitą kwotą, którą ma zapłacić nabywca towaru, a kwotą nabycia, pomniejszona o kwotę podatku.

1. osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, niebędącej podatnikiem, o którym mowa w art. 15, lub niebędącej podatnikiem podatku od wartości dodanej;
2. podatników, o których mowa w art. 15, jeżeli dostawa tych towarów była zwolniona od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 113;
3. podatników, jeżeli dostawa tych towarów była opodatkowana zgodnie z ust. 4 i 5;
4. podatników podatku od wartości dodanej, jeżeli dostawa tych towarów była zwolniona od podatku na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 113;
5. podatników podatku od wartości dodanej, jeżeli dostawa tych towarów była opodatkowana podatkiem od wartości dodanej na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w ust. 4 i 5, a nabywca posiada dokumenty jednoznacznie potwierdzające nabycie towarów na tych zasadach.
   
   

Z powyższego uregulowania wynika zatem, że podstawowym warunkiem opodatkowania dostawy przedmiotów kolekcjonerskich według systemu ?VAT-marża? jest uprzednie ich nabycie od podmiotu spełniającego odpowiednio wyżej wymienione kryteria.

Zgodnie z art. 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. o Narodowym Banku Polskim (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 1, poz. 2 ze zm.), NBP przysługuje wyłączne prawo emitowania znaków pieniężnych Rzeczypospolitej Polskiej.

W świetle art. 31 tej ustawy, znakami pieniężnymi Rzeczypospolitej Polskiej są banknoty i monety opiewające na złote i grosze. Powyższy zapis oznacza, że NBP jest jedyną instytucją uprawnioną do wprowadzania do obiegu pieniężnego złotych i groszy jako prawnych środków płatniczych na obszarze Polski.

W myśl art. 32 cytowanej ustawy, znaki pieniężne emitowane przez NBP są prawnymi środkami płatniczymi na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej.

Według art. 33 ust. 1 powyżej ustawy, wzory i wartość nominalną banknotów oraz wzory, wartość nominalną, stop, próbę i masę monet oraz wielkość emisji znaków pieniężnych, jak również terminy wprowadzenia ich do obiegu ustala Prezes NBP w drodze zarządzenia.

Natomiast z treści art. 36 ww. ustawy wynika, że NBP może prowadzić w kraju i za granicą sprzedaż monet, banknotów i numizmatów przeznaczonych na cele kolekcjonerskie oraz inne cele, na warunkach i według zasad ustalonych przez Zarząd NBP w drodze uchwały.

Stosownie do § 1 ust. 2 uchwały Zarządu Narodowego Banku Polskiego z dnia 26 października 2009r. w sprawie warunków i zasad sprzedaży przez Narodowy Bank Polski monet, banknotów i numizmatów przeznaczonych na cele kolekcjonerskie oraz na inne cele (M. P. Nr 70, poz. 897 ze zm.), do wartości kolekcjonerskich zalicza się

1. złote i srebrne monety kolekcjonerskie;
2. banknoty kolekcjonerskie;
3. złote monety uncjowe;
4. numizmaty:
   • banknoty i monety, które nie zostały wprowadzone do obiegu,
   • banknoty i monety wycofane z obiegu;
5. zestawy kolekcjonerskie ? połączone w jedno opakowanie, według określonych kryteriów, wartości kolekcjonerskie, o których mowa w pkt 1, 2 i 4, i/lub monety powszechnego obiegu o nominale 2 zł, wykonane ze stopu Nordic Gold.
   
   

Z opisu sprawy wynika, iż sprzedawane przez Wnioskodawcę monety, których dotyczy wniosek to monety obiegowe o nominale 2 zł, wykonane ze stopu CuA15Zn5Sn1 ? miedzi, aluminium, cynku i cyny, znanego pod nazwą Nordic Gold. W związku z tym monety te określa się oznaczeniem 2 zł NG. Wszystkie monety okolicznościowe emitowane przez NBP są prawnym środkiem płatniczym w Polsce. Ich siłę nabywczą określa nominał umieszczony na awersie. Niezależnie jednak od wysokości nominału, monety te mają swoją wartość kolekcjonerską, którą określa wolny rynek numizmatyczny. Ze względu na powyższe wyjaśnienia oraz zapisy uchwały Zarządu NBP, monety powszechnego obiegu o nominale 2 zł, wykonane ze stopu Nordic Gold są zaliczane do wartości kolekcjonerskich.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, iż w przedmiotowej sprawie NBP nie działa w charakterze podatnika, o którym mowa w art. 15 ustawy o podatku od towarów i usług, bowiem NBP nie dokonuje sprzedaży przedmiotowych monet na rzecz Wnioskodawcy, a jedynie dokonuje wymiany tych monet ? stanowiących środek płatniczy kraju ? według ich wartości nominalnej. Zatem, NBP należy do grupy podmiotów, o której mowa w wyżej przytoczonym art. 120 ust. 10 ustawy o VAT.

W tym miejscu należy jeszcze wskazać, iż emisja monet typu N G o nominale 2 zł, będących prawnym środkiem płatniczym, jest jedną z funkcji nałożoną przez ustawę o NBP na Narodowy Bank Polski.

Podsumowując, w świetle powyższych unormowań oraz w tak przedstawionych okolicznościach sprawy tj. wskazania przez Wnioskodawcę, że monety te nie są zwykle (najczęściej, przeważnie) używane jako środek płatniczy, stwierdzić należy, iż w przedmiotowej sprawie prawidłowe jest stanowisko Strony dotyczące dokonywania rozliczenia podatku od towarów i usług przy zastosowaniu procedury szczególnej przewidzianej w art. 120 ust. 4 ww. ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Niniejsza interpretacja indywidualna traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego, bądź zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem.

Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.