Zastosowanie procedury opodatkowania marży dla dostawy samochodu

UZASADNIENIE

W dniu 30 września 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania procedury opodatkowania marży dla dostawy samochodu.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 10 grudnia 2014 r. (data wpływu 15 grudnia 2014 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 2 grudnia 2014 r. znak: IBPP2/443-972/14/IK.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

W roku 2012 Spółka zakupiła używany samochód osobowy a dostawa była zwolniona z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 Ustawy o VAT (wg stanu prawnego na dzień zakupu). Wprowadzono ten pojazd do ewidencji środków trwałych. Do dnia sprzedaży wykorzystywany będzie w działalności opodatkowanej jako środek trwały. Spółka zamierza sprzedać ten samochód osobie fizycznej, za cenę mniejszą, niż cena zakupu, gdyż jego wartość rynkowa obecnie jest mniejsza niż w dniu zakupu (marża wyniosłaby 0,00 zł).

Zgodnie z art. 120 pkt 4 Spółka przy sprzedaży chce zastosować procedurę sprzedaży VAT-MARŻA, wystawiając fakturę ?procedura marży-towary używane?. Ponieważ wysokość marży będzie 0,00 zł, również podatek należny wyniesie 0,00 zł.

W uzupełnieniu do wniosku wskazano, że:

1. Samochód osobowy, będący przedmiotem sprzedaży, stanowi towar używany w rozumieniu art. 120 ust. l pkt 4 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tj. Dz.U. z 2011 r. nr 177, poz. 1054 ze zm.)
2. Nabycie samochodu w roku 2012 korzystało ze zwolnienia na podstawie par. 13 art. 1 pkt 5 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 października 2010 roku Dz.U. 246 poz. 1649 w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.
3. Samochód był zakupiony celem dalszej odsprzedaży, pomimo użytkowania w działalności gospodarczej jako środek trwały.
   
   

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Spółka może dokonać sprzedaży samochodu w systemie VAT-marża? Skoro marża wyniesie 0,00 zł, to czy faktycznie nie powinien być naliczony podatek VAT?

Stanowisko Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT przez towary używane rozumie się ruchome dobra materialne nadające się do dalszego użytku w ich aktualnym stanie lub po naprawie, inne niż określone w pkt 1 - 3 oraz inne niż metale szlachetne lub kamienie szlachetne (CN 7102, 7103, 7106, 7108, 7110, 7112), (PKWiU 24.41.10.0, 24.41.20.0, ex 24.41.30.0, ex 32.12.11.0, ex 32.12.12.0 i 38.11.58.0).

Zasada opodatkowania marży ma zastosowanie dla dostawy towarów używanych, które podatnik nabył:

1. od podmiotu niebędącego podatnikiem VAT lub podatnikiem podatku od wartości dodanej, lub
2. od podatnika VAT bądź podatnika od wartości dodanej, w sytuacji gdy towary te podlegały zwolnieniu od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 113 ustawy, lub
3. od podatnika VAT, który również korzysta ze szczególnej procedury pozwalającej na opodatkowanie marży, lub
4. od podatników podatku od wartości dodanej, jeżeli dostawa tych towarów była opodatkowana w systemie marży, a nabywca posiada dokumenty jednoznacznie potwierdzające nabycie towarów na tych zasadach,

a więc zawsze w przypadku, gdy towary w momencie nabycia nie były opodatkowane, co ma zastosowanie do zakupionego przez Spółkę samochodu osobowego.

Zgodnie z przepisami unijnymi tę szczególną procedurę opodatkowania można stosować do towarów nabytych w celu odprzedaży, natomiast pojawia się wątpliwość, czy ograniczenie stosowania ww. sposobu opodatkowania tylko do towarów handlowych jest zgodne z przepisami unijnymi (art. 311 ust. 1 pkt 5 Dyrektywy 2006/112/WE Rady w definicji podatnika - pośrednika stosowanej dla celów opodatkowania na zasadzie marży, odnosi się także do "wykorzystywania" towarów).

Zdaniem Wnioskodawcy, przepisy Ustawy o VAT oraz przepisy unijne (Dyrektywa 2006/112/WE Rady w tym art. 311 ust. 1 pkt 5 ), pozwalają na zastosowanie procedury marży-towary używane, w przypadku sprzedaży samochodu osobowego, nabytego od podatnika VAT, w sytuacji gdy ten samochód podlegał zwolnieniu od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy. W wyniku tej sprzedaży podstawą opodatkowania będzie marża, która w tym przypadku będzie zerowa, w związku z tym podatek należny również wyniesie 0,00 zł.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy o VAT).

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Podatnikami ? w myśl art. 15 ust. 1 ustawy - są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - stosownie do ust. 2 tego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy o VAT, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Co do zasady zatem, opodatkowaniu podlega cała kwota należna od nabywcy. Od zasady tej ustawa od podatku od towarów i usług przewiduje jednak pewne odstępstwa. Ze specyficznym sposobem ustalenia podstawy opodatkowania mamy do czynienia w przypadku szczególnej procedury opodatkowania marży.

Jak stanowi art. 120 ust. 4 ustawy, w przypadku podatnika dokonującego dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków nabytych uprzednio przez tego podatnika w ramach prowadzonej działalności, w celu odprzedaży, podstawą opodatkowania podatkiem jest marża stanowiąca różnicę między kwotą sprzedaży a kwotą nabycia, pomniejszona o kwotę podatku.

Przez kwotę sprzedaży rozumie się całkowitą kwotę, którą podatnik otrzymał lub ma otrzymać z tytułu dostawy towarów od nabywcy lub osoby trzeciej, wliczając w to otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty bezpośrednio związane z tą dostawą, podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze oraz koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, którymi podatnik obciąża nabywcę, z wyłączeniem kwot, o których mowa w art. 29a ust. 7 (art. 120 ust. 1 pkt 5 ustawy).

Natomiast przez kwotę nabycia rozumie się wszystkie składniki wynagrodzenia, o których mowa w pkt 5, które dostawca towarów otrzymał lub ma otrzymać od podatnika (art. 120 ust. 1 pkt 6 ustawy).

Dla potrzeb stosowania szczególnej procedury w zakresie dostawy towarów używanych ustawodawca w art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy określił, że przez towary używane rozumie się ruchome dobra materialne nadające się do dalszego użytku w ich aktualnym stanie lub po naprawie, inne niż określone w pkt 1-3 oraz inne niż metale szlachetne lub kamienie szlachetne (CN 7102, 7103, 7106, 7108, 7110, 7112), (PKWiU 24.41.10.0, 24.41.20.0, ex 24.41.30.0, ex 32.12.11.0, ex 32.12.12.0 i 38.11.58.0).

Opodatkowanie w systemie marży jest ograniczone do pewnej kategorii towarów używanych, oraz istotne jest przy tym, od kogo towary używane zostały nabyte.

I tak, stosownie do art. 120 ust. 10 cyt. ustawy, przepisy ust. 4 i 5 dotyczą dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków, które podatnik nabył od:

1. osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, niebędącej podatnikiem, o którym mowa w art. 15, lub niebędącej podatnikiem podatku od wartości dodanej;
2. podatników, o których mowa w art. 15, jeżeli dostawa tych towarów była zwolniona od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 113;
3. podatników, jeżeli dostawa tych towarów była opodatkowana zgodnie z ust. 4 i 5;
4. podatników podatku od wartości dodanej, jeżeli dostawa tych towarów była zwolniona od podatku na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 113;
5. podatników podatku od wartości dodanej, jeżeli dostawa tych towarów była opodatkowana podatkiem od wartości dodanej na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w ust. 4 i 5, a nabywca posiada dokumenty jednoznacznie potwierdzające nabycie towarów na tych zasadach.
   
   

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług przewidują zatem stosowanie szczególnej procedury opodatkowania dostawy - między innymi - towarów używanych, polegającej na opodatkowaniu marży. Jest to wyjątek od ogólnej reguły opodatkowania wszystkiego co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej. Ta szczególna procedura dotyczy jednak tylko dostawy towarów używanych, które podatnik nabył w celu odsprzedaży od określonej kategorii podmiotów. Należy podkreślić, że do stosowania szczególnej procedury opodatkowania marży uprawnieni są wszyscy podatnicy, którzy dokonują dostawy towarów nabytych w okolicznościach wymienionych w art. 120 ust. 10 ustawy. Zatem, do sprzedaży samochodu może mieć zastosowanie ww. szczególna procedura w zakresie dostawy towarów używanych zawarta w art. 120 ustawy, o ile spełnione zostaną warunki określone w art. 120 ust. 4 i 10 ustawy.

Stosownie do § 13 ust.1 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 22 grudnia 2010 r. (Dz.U. Nr 246, poz. 1649) obowiązującego do dnia 5 kwietnia 2011 r. oraz rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 4 kwietnia 2011 r. (Dz.U. Nr 73, poz. 392 ze zm.) obowiązującego od 6 kwietnia 2011 r. do 31 grudnia 2013 r., zwalnia się od podatku dostawę samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych, przez podatników, którym przy nabyciu tych samochodów i pojazdów przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w wysokości 50% lub 60% kwoty podatku:

1. określonej w fakturze lub
2. wynikającej z dokumentu celnego, z uwzględnieniem kwot wynikających z decyzji, o których mowa w art. 33 ust. 2 i 3 oraz art. 34 ustawy, lub
3. należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, lub
4. należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest nabywca

-nie więcej jednak niż odpowiednio 5000 zł lub 6000 zł, jeżeli te samochody i pojazdy są towarami używanymi w rozumieniu art. 43 ust. 2 ustawy.

Na podstawie ww. przepisu zwolniono od podatku dostawę samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych, dokonywana przez podatników, którym przy nabyciu przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego w wysokości 50% lub 60% kwoty podatku określonej w fakturze dokumentującej nabycie danego pojazdu i nie więcej, niż odpowiednio 5.000 zł lub 6.000 zł, pod warunkiem, że samochody te i pojazdy są towarami używanymi w rozumieniu art. 43 ust. 2 ustawy. Zgodnie z ww. regulacją, mimo prawa do odliczenia podatku naliczonego, podatnik stosuje zwolnienie od podatku przy sprzedaży samochodów używanych.

Należy zaakcentować, że § 13 cyt. rozporządzenia zawierał dodatkowy katalog czynności zwolnionych od podatku, a nie rozwinięcie katalogu czynności wskazanych w art. 43 ustawy, do którego odwołuje się art. 120 ust. 10 ustawy.

Z okoliczności faktycznych przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawca w 2012 r., zakupił używany samochód osobowy, a dostawa była zwolniona z podatku VAT na podstawie § 13 ust. 1 pkt 5 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 października 2010 roku (Dz.U. 246 poz. 1649) w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Samochód wprowadził do ewidencji środków trwałych. Jest on towarem używanym w rozumieniu art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy. Samochód ten został zakupiony celem dalszej odsprzedaży, pomimo użytkowania w działalności gospodarczej jako środek trwały.

Wnioskodawca zamierza sprzedać ten samochód osobie fizycznej, za cenę mniejszą niż cena zakupu ? marża wyniosłaby 0,00.

Biorąc pod uwagę przedstawiony we wniosku opis sprawy oraz treść powołanych przepisów należy stwierdzić, że dokonując sprzedaży samochodu używanego nabytego od podatnika, który przy jego sprzedaży skorzystał ze zwolnienia określonego w § 13 ust. 1 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów, Wnioskodawca nie może skorzystać z prawa do określenia podstawy opodatkowania metodą marży, gdyż nie zostały spełnione przesłanki, o których mowa w przepisie art. 120 ust. 10 ustawy. Istotą zastosowania opodatkowania dostawy marżą jest, aby na wcześniejszym etapie obrotu sprzedającemu przy nabyciu towaru nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego. W rozpatrywanym przypadku sprzedającemu Wnioskodawcy przysługiwało częściowe prawo do odliczenia podatku naliczonego. W zaistniałej sytuacji należy taką transakcję opodatkować na zasadach ogólnych.

Stanowisko tut. organu potwierdza orzeczenie TSUE. Należy bowiem zauważyć, że w analogicznej sprawie zapadło rozstrzygnięcie podjęte przez Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w dniu 19 lipca 2012 r. w sprawie C-160/11 Bawaria Motors Sp. z o.o. przeciwko Ministrowi Finansów, potwierdzające prawidłowość przyjętego przez tut. organ rozstrzygnięcia w niniejszej sprawie.

W orzeczeniu tym TSUE orzekł, że artykuł 313 ust. 1 i art. 314 w związku z art. 136 i 313 Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej należy interpretować w ten sposób, że podatnik ? pośrednik nie ma prawa do stosowania procedury opodatkowania marży przy dostawie pojazdów uznawanych za towary używane w rozumieniu art. 311 ust. 1 pkt 1 Dyrektywy, nabytych uprzednio ze zwolnieniem z podatku od wartości dodanej od innego podatnika, który skorzystał z prawa do częściowego odliczenia podatku naliczonego od ceny tych pojazdów na wcześniejszym etapie obrotu.

W związku z tym, że Wnioskodawca nie może zastosować dla sprzedaży samochodu procedury VAT-marża, rozstrzyganie w kwestii wysokości podstawy opodatkowanie stało się bezprzedmiotowe.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy uznano za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.