1. Czy w przypadku nieodpłatnego przekazania na rzecz podmiotów uprawnionych do wystawiania recept (...)

UZASADNIENIE

W dniu 27.04.2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych nieodpłatnego przekazania na rzecz podmiotów uprawnionych do wystawiania recept nieprzeznaczonych do sprzedaży próbek środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego, w celu ich dalszego nieodpłatnego przekazania konsumentom oraz wynikających z tego tytułu obowiązków Spółki jako płatnika oraz obowiązków informacyjnych.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

1. Sp. z o.o., dalej jako ?N.? jest producentem oraz dystrybutorem m.in. środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego. Spółka zamierza dokonywać nieodpłatnego przekazania nieprzeznaczonych do sprzedaży próbek środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego na rzecz osób uprawnionych do wystawiania recept w celu ich dalszego nieodpłatnego przekazania konsumentom (pacjentom).

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy w przypadku nieodpłatnego przekazania na rzecz podmiotów uprawnionych do wystawiania recept nieprzeznaczonych do sprzedaży próbek środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego, w celu ich dalszego nieodpłatnego przekazania konsumentom powstaje przychód z tytułu nieodpłatnego świadczenia w rozumieniu art. 11 ust. 1 oraz art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych u osób uprawnionych do wystawiania recept.
   
2. Czy Spółka zobowiązana jest do odprowadzania zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych w sytuacji nieodpłatnego przekazania próbek środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego osobom uprawnionym do wystawiania recept, oraz czy Spółka zobowiązana jest do sporządzenia Informacji, według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego jej przekazania podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, zgodnie z art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
   
   

Stanowisko Wnioskodawcy,

Ad. 1.

Zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Ponadto, w myśl art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

W świetle ww. przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychód należy rozumieć m.in. tzw. nieodpłatne świadczenia. Zgodnie z poglądami prezentowanymi przez organy podatkowe pod pojęciem nieodpłatnych świadczeń rozumie się bowiem zdarzenia gospodarcze, których skutkiem jest nieodpłatne, tj. niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu przysporzenie majątkowe mające konkretny wymiar finansowy. A zatem przychód podatkowy będzie stanowiła ta wartość, która przyczyni się do przyrostu aktywów lub zmniejszenia pasywów.

Nabycie nieodpłatne nieprzeznaczonej do sprzedaży próbki środka spożywczego specjalnego przeznaczenia żywieniowego przez osobę uprawnioną do wystawiania recept z pewnością jako takie przysporzenie nie może być zakwalifikowane.

Zdaniem Spółki stanowisko takie jest, zgodne z poglądem wyrażonym w szeregu decyzji organów skarbowych, zgodnie z którym próbki takie jako niestanowiące przedmiotu handlowego, a tym samym nie posiadające wartości rynkowej oraz konkretnego wymiaru finansowego nie stanowią przysporzenia, które znalazłoby odzwierciedlenie w majątku podatnika. W decyzji z dnia 21 lutego 2008 r. Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w sprawie IP-PB3-423-490/07-2/KB czytamy: ?Przychody zawsze wiążą się z pewnym przysporzeniem majątkowym, tj. korzyścią znajdującą, chociażby pośrednio, odzwierciedlenie w majątku podatnika. Odnosi się to również do nieodpłatnych świadczeń, przez które należy rozumieć te wszystkie zdarzenia gospodarcze osób prawnych, których skutkiem jest nieodpłatne, tj. niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu przysporzenie majątkowe mające konkretny wymiar finansowy. A zatem przychód podatkowy będzie stanowiła ta wartość, która przyczyni się do przyrostu aktywów lub zmniejszeniu pasywów. Należy zauważyć, iż stosowanie do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego przepis art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie będzie miał zastosowania, ponieważ otrzymane przez Spółkę od zagranicznych podmiotów próbki produktów leczniczych, nie stanowią przedmiotu handlowego, a jedynie służą do celów reklamowych promujących konkretne produkty lecznicze. Nieodpłatne otrzymanie próbek produktów leczniczych wytwarzanych przez podmioty zagraniczne w celu ich późniejszego nieodpłatnego przekazania osobom uprawnionym do wypisywania recept, nie stanowi przysporzenia o charakterze definitywnym, które znalazłoby odzwierciedlenie w majątku podatnika, a więc nie zostaje wykreowany po stronie Spółki przychód podatkowy.? Podobne stanowisko zostało zaprezentowane w postanowieniu Urzędu Skarbowego Łódź - Widzew z dnia 23 czerwca 2006 r. sygn. akt. II/423/06/06.

Próbki środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego nie są przedmiotem obrotu handlowego, nie są one bowiem przeznaczone do sprzedaży zarówno ze względu na ich ilość jak i wartość. Ich celem nie jest zaspokajanie potrzeb konsumpcyjnych odbiorców. Nie posiadają konkretnego wymiaru finansowego, tym samym nie mogą one stanowić przysporzenia majątkowego.

Ponadto, osoba uprawniona do wystawiania recept nie jest odbiorcą finalnym ww. próbek, a tym samym również z tego powodu nie można uznać, że jakiekolwiek przysporzenie, a w konsekwencji przychód powstaje po stronie tej osoby.

Ad. 2.

W ocenie Spółki żaden z obowiązków określonych w pytaniu Nr 2 nie powstaje.

Jak wskazano w stanowisku dotyczącym pytania Nr 1, próbki środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego nie są przedmiotem obrotu handlowego, nie są one przeznaczone do sprzedaży zarówno ze względu na ich ilość jak i wartość. Ich celem nie jest zaspokajanie potrzeb konsumpcyjnych odbiorców. Tym samym ich nabycie nie może stanowić przysporzenia majątkowego. Ponadto, jako produkty nieprzeznaczone do obrotu handlowego ich nieodpłatne przekazanie nie pozwala na ustalenie ich wartości rynkowej. Zgodnie z art. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wartość nieodpłatnych świadczeń należy określać ?na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania?. Jako że próbki środków spożywczych nie są przedmiotem obrotu nie jest możliwe ustalenie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju lub gatunku.

Stanowisko Spółki znajduje potwierdzenie w utrwalonej praktyce dotyczącej przekazywania pacjentom za pośrednictwem lekarzy próbek produktów leczniczych, zgodnie z art. 54 ustawy Prawo farmaceutyczne.

Ponadto, w przypadku przekazania próbek środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego osobom uprawnionym do wystawiania recept, celem ich dalszego przekazania odbiorcom finalnym, nie powstanie po stronie osoby uprawnionej do wystawiania recept przychód rozumiany jako przysporzenie w majątku (zwiększenie aktywów lub zmniejszenie pasywów) bowiem ta osoba nie jest ich odbiorcą finalnym. Spółka natomiast nie posiada, ani nie jest uprawniona do uzyskania danych odbiorców finalnych, którym zostaną przekazane przez lekarzy (osoby uprawnione do wystawiania recept) próbki środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego. Danych takich nie może przekazać, lekarz - osoba która bezpośrednio otrzymała próbki celem ich dalszego przekazania, jako że są to dane osobowe wrażliwe i dodatkowo są objęte tajemnicą lekarską.

Tym samym odprowadzenie zaliczki na podatek, jak również przekazanie informacji o wysokości przychodu nie może być wymagane w opisanej w stanie faktycznym sytuacji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.