Należy stwierdzić, iż podatek od spadków i darowizn nie został wymieniony w katalogu aktualnie istniejących (...)

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 30.08.2010 r. (data wpływu 01.09.2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie opodatkowania nabytego spadku w świetle umowy zawartej w dniu 04 maja 1987 r. pomiędzy Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Kanady w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku (Dz. U. z 1990 r. Nr 38, poz. 216) - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 01.09.2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie nabytego spadku w świetle umowy zawartej w dniu 04 maja 1987 r. pomiędzy Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Kanady w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku (Dz. U. z 1990 r. Nr 38, poz. 216).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca otrzymał spadek po zmarłej Janinie L., mieszkającej w Toronto, w Kanadzie, która zmarła w dniu 28.10.2009 r. Przedmiotem spadku był przelew pieniężny, który Wnioskodawca otrzymał na konto bankowe w dniu 12.08.2010 r. Beneficjentem tego spadku Wnioskodawca został na podstawie testamentu zmarłej Janiny L., która była kuzynką babci Wnioskodawcy. Wszelkie opłaty oraz podatki zostały opłacone w Kanadzie przez radcę prawnego, który był głównym powiernikiem majątkowym testamentu.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy zgodnie z umową zawartą w dniu 04 maja 1987 roku pomiędzy Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Kanady w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku (Dz. U. z 1990 r. Nr 38, poz. 216) Wnioskodawca powinien zapłacić podatek od przyrostu majątku, w tym wypadku spadku...

Zdaniem Wnioskodawcy:

Art. 2 ust. 2 umowy zawartej w dniu 04 maja 1987 r. pomiędzy Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Kanady w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku (Dz. U. z 1990 r. Nr 38, poz. 216, zwana dalej Umową) mówi, że za podatki od dochodu i majątku uważa się wszystkie podatki, które pobiera się od całego dochodu, od całego majątku, albo od części dochodu lub majątku, włączając podatki od zysku z przeniesienia tytułu własności majątku ruchomego lub nieruchomego, jak również podatki od przyrostu majątku.

Skoro więc podatek od spadku jest podatkiem płaconym od przyrostu majątku, to wspomniana Umowa dotyczy również spadku. Na podstawie tego ustępu Umowy Wnioskodawca uważa, że nie powinien płacić podatku od otrzymanego spadku.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego, stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (t. j. Dz. U. z 2009 r. Nr 93, poz. 738) podatkowi od spadków i darowizn, zwanemu dalej ?podatkiem?, podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem dziedziczenia, zapisu, dalszego zapisu, polecenia testamentowego.

W myśl zapisu art. 2 ustawy podatkowi podlega nabycie własności rzeczy znajdujących się za granicą lub praw majątkowych wykonywanych za granicą, jeżeli w chwili otwarcia spadku lub zawarcia umowy darowizny nabywca był obywatelem polskim lub miał miejsce stałego pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Zgodnie z art. 5 ustawy o podatku od spadków i darowizn obowiązek podatkowy ciąży na nabywcy własności rzeczy i praw majątkowych. Stosownie do zapisu art. 6 ust. 1 pkt 1) ustawy obowiązek podatkowy powstaje przy nabyciu w drodze dziedziczenia ? z chwilą przyjęcia spadku.

Podstawę opodatkowania stanowi wartość nabytych rzeczy i praw majątkowych po potrąceniu długów i ciężarów (czysta wartość), ustalona według stanu rzeczy i praw majątkowych w dniu nabycia i cen rynkowych z dnia powstania obowiązku podatkowego. Jeżeli przed dokonaniem wymiaru podatku nastąpi ubytek rzeczy spowodowany siłą wyższą, do ustalenia wartości przyjmuje się stan rzeczy w dniu dokonania wymiaru, a odszkodowanie za ubytek rzeczy należne z tytułu ubezpieczenia wlicza się do podstawy wymiaru (art. 7 ust. 1 ustawy).

Zgodnie z art. 9 ust.1 ustawy o podatku od spadków i darowizn opodatkowaniu podlega nabycie przez nabywcę od jednej osoby własności rzeczy i praw majątkowych o czystej wartości przekraczającej:

1. 9.637 zł ? jeżeli nabywcą jest osoba zaliczona do I grupy podatkowej;
2. 7.276 zł ? jeżeli nabywcą jest osoba zaliczona do II grupy podatkowej;
3. 4.902 zł ? jeżeli nabywcą jest osoba zaliczona do III grupy podatkowej.
   
   

Kwota wolna od podatku od spadków i darowizn ma szczególny charakter ? nie dotyczy wartości jednorazowo nabytych rzeczy i praw majątkowych, lecz sumy ich wartości nabytych od jednej osoby lub po jednej osobie w okresie 5 lat poprzedzających rok. w którym nastąpiło ostatnie nabycie. Zauważyć przy tym należy, że przy ustalaniu przekroczenia kwoty wolnej od podatku bierze się pod uwagę wszelkie nabycia rzeczy i praw majątkowych podlegające opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn.

Obliczając podatek należy stosować kwoty wolne i skale podatkowe obowiązujące w dniu powstania obowiązku podatkowego. Podatek należy obliczyć od nadwyżki podstawy opodatkowania ponad kwotę wolną od podatku, według skali wskazanej w art. 15 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca otrzymał na podstawie testamentu spadek po zmarłej w dniu 28.10.2009 r. kuzynce babci mieszkającej w Toronto, w Kanadzie. Przedmiotem spadku był przelew pieniężny, który Wnioskodawca otrzymał na konto bankowe w dniu 12.08.2010 r. Wszelkie opłaty oraz podatki zostały opłacone w Kanadzie przez radcę prawnego, który był głównym powiernikiem majątkowym testamentu.

Zgodnie z art. 2 ust. 2 Umowy zawartej w dniu 04 maja 1987 r. pomiędzy Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Kanady w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku (Dz. U. z 1990 r. Nr 38, poz. 216) za podatki od dochodu i od majątku uważa się wszystkie podatku, które pobiera się od całego dochodu, od całego majątku albo od części dochodu lub majątku, włączając podatki od zysku z przeniesienia z tytułu własności majątku ruchomego lub nieruchomego, jak również podatki od przyrostu majątku.

Należy wskazać, iż w art. 2 ust. 3 Umowy zostały wymienione podatki, które objęto powyższym porozumieniem. Nadmienia się, iż do aktualnie istniejących podatków, których dotyczy umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania należą w szczególności:

a. w przypadku Polski:

• podatek dochodowy,

• podatek od wynagrodzeń,

• podatek wyrównawczy (zwane dalej ?polskimi podatkami?);

b. w przypadku Kanady:

• podatki dochodowe nakładane przez Rząd Kanady (zwane dalej ?kanadyjskimi podatkami?).
  
  

Stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za nieprawidłowe, bowiem, z art. 2 ust. 2 Umowy, wynika, że podatkami od majątku są wyłącznie podatki obciążające jego posiadanie (podatek od posiadania majątku). Chodzi tu zatem o podatek majątkowy obejmujący cały posiadany majątek lub poszczególne jego składniki, gdzie podstawą opodatkowania jest jego wartość. Tak rozumianego podatku od majątku nie można utożsamiać z podatkiem od spadków i darowizn, który jest podatkiem obciążającym fakt nabycia majątku (jego powiększenia) w drodze spadku lub darowizny, nie zaś, jak stanowi umowa, podatkiem od całego lub części majątku.

Powyższe stanowisko potwierdza analiza art. 22 Modelowej Konwencji OECD, który to przepis zgodnie z Komentarzem do Konwencji Modelowej OECD (Commentaires sur les articles du Mod-le de Convention fiscale, OCDE juillet 2005) dotyczy tylko podatków od majątku, z wyłączeniem podatków od majątku nieruchomego, spadków i darowizn oraz z przeniesienia zobowiązań.

Zgodnie z art. 13 Modelowej Konwencji OECD, regulujący opodatkowanie (w tym również podatkiem od przyrostu majątku) zysków z przeniesienia własności majątku oraz Komentarz do Konwencji Modelowej OECD w tym zakresie istnieją sytuacje, które prowadzić mogą do opodatkowania przyrostu majątku, nawet jeśli nie następuje przeniesienie tytułu własności. Może mieć to miejsce, jeżeli wartość środków trwałych wzrosła tak dalece, że właściciel przystępuje do rewaluacji majątku w swych księgach. Rewaluacja w księgach może się zdarzyć np. w następstwie dewaluacji krajowej waluty. Szereg państw nakłada podatek na takie zyski księgowe, na kwoty umieszczone w rezerwach, na wzrost majątku i inne rewaluacje wynikające z korekty wartości księgowej do faktycznej wartości środków trwałych. Tego rodzaju podatki od przyrostu majątku wchodzą w zakres Konwencji zgodnie z jej art. 2. Przyrost majątku, o którym mowa w art. 2 ust. 2 Umowy należy zatem rozumieć jako przyrost kapitału, czyli zysk lub dochód. Argumentacje tę wzmacnia dodatkowo fakt wskazania w art. 13 Umowy jako źródła zysku ze sprzedaży majątku przeniesienia własności udziału w majątku dziedziczonym (ust. 4 lit. b) traktowanym na mocy postanowień art. 3 ust. 1 lit. c) Umowy podmiotowo. W art. 21 ust. 2 Umowy wskazano na inne (nieobjęte postanowieniami poprzednich artykułów Umowy) dochody, jakie majątek dziedziczony przynosi, nie zaś sam majątek dziedziczny,

Podatek od spadków i darowizn nie jest więc, jak twierdzi Wnioskodawca, podatkiem od przyrostu majątku w znaczeniu art. 2 ust. 2 ww. Umowy.

Mając powyższe na uwadze, należy stwierdzić, iż podatek od spadków i darowizn nie został wymieniony w katalogu aktualnie istniejących podatków, których przedmiotowa umowa dotyczyła, pomimo, iż na dzień zawarcia umowy z Kanadą 04 maja 1987 r. obowiązywała ustawa o podatku od spadków i darowizn. W związku z powyższym otrzymany, na podstawie testamentu spadek, po zmarłej w dniu 28.10.2009 r. kuzynce babci mieszkającej w Kanadzie podlega opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.