Czy w ramach ulgi podatkowej, przysługującej osobom niepełnosprawnym, Wnioskodawczyni będzie mogła (...)

Czy w ramach ulgi podatkowej, przysługującej osobom niepełnosprawnym, Wnioskodawczyni będzie mogła odliczyć od dochodu koszt napędu bramy suwanej, która zostanie zamontowana na Jej posesji?

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 8 października 2010 r. (data wpływu 12 października 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z odliczeń w ramach ulgi rehabilitacyjnej - jest nieprawidłowe.


UZASADNIENIE


W dniu 12 października 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z odliczeń w ramach ulgi rehabilitacyjnej.


W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.


Od kilku lat Wnioskodawczyni leczy się z powodu dyskopatii na odcinku lędźwiowym kręgosłupa. Dwukrotnie była hospitalizowana w szpitalu. Stan Jej kręgosłupa z dnia na dzień ulega pogorszeniu, Mimo upływu czasu i rehabilitacji Wnioskodawczyni może podnieść maksymalnie do 3 kg, a ciężar dźwignięty powyżej tej wagi sprawia wysuwanie obustronne dysku, który paraliżuje kończyny dolne.

W ostatnim czasie Wnioskodawczyni zachorowała na zapalenie płuc, któremu towarzyszył kaszel i katar. Odruch kaszlu i kichania spowodował wysunięcie dysku, a wraz z nim ?odebranie? nóg, naprzemiennie lewej i prawej. Od lipca 2010 roku Wnioskodawczyni posiada orzeczenie o niepełnosprawności, które wydane zostało z uwagi na przewlekłą chorobę kręgosłupa. Ww. schorzenie uniemożliwia Wnioskodawczyni wykonywanie wielu czynności życiowych. Nasilający się ból przy chodzeniu, drętwienie i mrowienie kończyn dolnych, zaburzenie siły mięśni często odbiera Jej chęć do życia.


W związku z powyższym zadano następujące pytanie:


Czy w ramach ulgi podatkowej, przysługującej osobom niepełnosprawnym, Wnioskodawczyni będzie mogła odliczyć od dochodu koszt napędu bramy suwanej, która zostanie zamontowana na Jej posesji...


Zdaniem Wnioskodawczyni posiadanie napędu bramy, która waży ok. 300 kg ułatwi wykonywanie czynności życiowych. Stan Jej zdrowia uniemożliwia samodzielne otwieranie bramy podczas wjazdu i wyjazdu samochodem. W związku z zaistniałą chorobą Wnioskodawczyni jest uzależniona od innych ludzi, u których poszukuje wsparcia i pomocy. Zamontowanie napędu bramy suwanej i skorzystanie z ulgi podatkowej ułatwi niezależność życiową Wnioskodawczyni oraz egzystencje w społeczeństwie.


W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenie przyszłego, uznaje się za nieprawidłowe.


Zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307) podstawę obliczenia podatku z zastrzeżeniem art. 24 ust. 3, art. 29-30c oraz art. 30e, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 24 ust. 1, 2, 4, 4a - 4e, ust. 6 lub art. 24b ust. 1 i 2 lub art. 25, po odliczeniu kwot wydatków na cele rehabilitacyjne oraz wydatków związanych z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych, poniesionych w roku podatkowym przez podatnika będącego osobą niepełnosprawną lub podatnika, na którego utrzymaniu są osoby niepełnosprawne.

Rodzaje wydatków na cele rehabilitacyjne uprawniających do odliczeń od dochodu przed opodatkowaniem zawiera art. 26 ust. 7a ww. ustawy, zaś zasady i warunki dokonywania tych odliczeń określone zostały w ust. 7b?7g tego artykułu.


Stosownie do treści art. 26 ust. 7d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych warunkiem odliczenia wydatków, o których mowa w ust. 7a, jest posiadanie przez osobę, której dotyczy wydatek:


  • orzeczenia o zakwalifikowaniu przez organy orzekające do jednego z trzech stopni niepełnosprawności, określonych w odrębnych przepisach, lub
  • decyzji przyznającej rentę z tytułu całkowitej lub częściowej niezdolności do pracy, rentę szkoleniową albo rentę socjalną, albo
  • orzeczenia o niepełnosprawności osoby, która nie ukończyła 16 roku życia, wydanego na podstawie odrębnych przepisów.


Ustawodawca w art. 26 ust. 7a ww. ustawy wyraźnie określił, jakie wydatki uznaje za poniesione na cele rehabilitacyjne oraz związane z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych, uprawniające osobę niepełnosprawną do dokonania odliczeń od dochodu.

Katalog wydatków rehabilitacyjnych jest katalogiem zamkniętym, tzn. odliczeniu podlegają wydatki enumeratywnie w nim wymienione. Zgodnie bowiem z zasadą przyjętą w orzecznictwie sądów administracyjnych jak i w doktrynie prawa podatkowego, ulgi podatkowe są wyjątkiem od zasady równości i powszechności opodatkowania, a wobec tego nie jest dopuszczalne stosowanie wykładni zarówno rozszerzającej, jak i zawężającej.

W związku z tym, tylko wydatkowanie środków na cele wskazane w powołanym przepisie uprawnia do skorzystania z odliczeń w ramach ulgi rehabilitacyjnej.


Przepis art. 26 ust. 7a pkt 1 i pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że za wydatki o których mowa w ust. 1 pkt 6, czyli wydatki na cele rehabilitacyjne oraz wydatki związane z ułatwianiem wykonywania czynności życiowych uważa się wydatki poniesione m.in. na:


  • adaptację i wyposażenie mieszkań oraz budynków mieszkalnych stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności,
  • zakup i naprawę indywidualnego sprzętu, urządzeń i narzędzi technicznych niezbędnych w rehabilitacji oraz ułatwiających wykonywanie czynności życiowych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności, z wyjątkiem sprzętu gospodarstwa domowego.


Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że od kilku lat Wnioskodawczyni leczy się z powodu dyskopatii na odcinku lędźwiowym kręgosłupa. Dwukrotnie była hospitalizowana w szpitalu. Stan Jej kręgosłupa z dnia na dzień ulega pogorszeniu, Mimo upływu czasu i rehabilitacji Wnioskodawczyni może podnieść maksymalnie do 3 kg, a ciężar dźwignięty powyżej tej wagi sprawia wysuwanie obustronne dysku, który paraliżuje kończyny dolne.

W ostatnim czasie Wnioskodawczyni zachorowała na zapalenie płuc, któremu towarzyszył kaszel i katar. Odruch kaszlu i kichania spowodował wysunięcie dysku, a wraz z nim ?odebranie? nóg, naprzemiennie lewej i prawej. Od lipca 2010 roku Wnioskodawczyni posiada orzeczenie o niepełnosprawności, które wydane zostało z uwagi na przewlekłą chorobę kręgosłupa. Ww. schorzenie uniemożliwia Wnioskodawczyni wykonywanie wielu czynności życiowych. Nasilający się ból przy chodzeniu, drętwienie i mrowienie kończyn dolnych, zaburzenie siły mięśni często odbiera Jej chęć do życia.

Mając na względzie powyższe oraz pytanie postawione we wniosku stwierdzić należy, że wydatku na zakup napędu do bramy suwanej nie można zakwalifikować do kategorii wymienionej w art. 26 ust. 7a pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż zamontowanie napędu do bramy suwanej na posesji dotyczy terenu znajdującego się poza obszarem domu, a brama taka nie jest częścią budynku mieszkalnego, natomiast stanowi ona odrębny od budynku obiekt. W ww. przepisie ustawodawca wyraźnie wskazał, że odliczeniu od dochodu podlegają wyłącznie wydatki poniesione na adaptację i wyposażenie mieszkań oraz budynków mieszkalnych stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności. W żadnym zatem przypadku nie można stwierdzić, iż zamontowanie napędu do bramy suwanej na terenie posesji stanowi adaptację lub wyposażenie budynku dla potrzeb wynikających z niepełnosprawności.

Wydatku na zakup napędu bramy suwanej nie można również zaliczyć do kategorii wskazanej w art. 26 ust. 7a pkt 3 ww. ustawy. Określenie użyte w treści powołanego przepisu ?indywidualny sprzęt, urządzenia i narzędzia techniczne niezbędne w rehabilitacji? oznacza, że można zaliczyć do tej kategorii tylko i wyłącznie sprzęt, urządzenia i narzędzia techniczne, mające cechy sprzętu, urządzeń czy narzędzi o charakterze szczególnym (niestandardowym), konieczne w rehabilitacji osoby niepełnosprawnej i ułatwiające tej osobie wykonywanie czynności życiowych, których utrudnienie wykonania wynika z niepełnosprawności. Z uregulowań zawartych w ww. przepisie wynika zatem, że pomiędzy rodzajem nabytego sprzętu a rodzajem niepełnosprawności pozostawać musi ścisły związek, zakupiony sprzęt musi być wykorzystywany (używany) w rehabilitacji oraz służyć przywracaniu sprawności organizmu, cechą zakupionego sprzętu musi być jego indywidualny charakter.

W świetle powyższego należy stwierdzić, iż faktem oczywistym w przedmiotowej sprawie jest, że napęd do bramy suwanej, który zakupi Wnioskodawczyni jest sprzętem ułatwiającym wykonywanie czynności życiowych, ale nie jest to urządzenie o cechach indywidualnych niezbędne w rehabilitacji osoby niepełnosprawnej. Napęd taki nie wykazuje ? cech indywidualnego przeznaczenia, jest bowiem urządzeniem powszechnego użytku i może być użytkowany przez inne osoby (członków rodziny), nie tylko przez osoby niepełnosprawne.

Wobec powyższego stwierdzić należy, iż wydatku poniesionego przez Wnioskodawczynię na zakup napędu bramy suwanej zamontowanej na Jej posesji nie można zakwalifikować do wydatków na cele rehabilitacyjne, uprawniających do odliczeń w ramach przedmiotowej ulgi.


Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. H. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).


Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.


Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika