Trudniej wyciąć drzewo...
Nowelizacja ustawy o ochronie przyrody wprowadza przepisy, które będą dawały możliwość weryfikacji, czy wycinka drzew oraz krzewów była przeprowadzona w celach niezwiązanych z działalnością gospodarczą. Zgodnie z nowelizacją wycinka ma podlegać zgłoszeniu, a sama nieruchomość nie będzie mogła być wykorzystana na potrzeby prowadzenia działalności gospodarczej przez okres pięciu lat od dokonania zgłoszenia.
Usuwanie drzew z prywatnych posesji
Nowelizacja zakłada wprowadzenie szczególnych reguł postępowania dotyczących usunięcia drzew, które rosną na nieruchomościach stanowiących własność osób fizycznych i są usuwane na cele niezwiązane z prowadzeniem działalności gospodarczej (dodanie ust. 4–20 w art. 83f), przewidujących m.in. obowiązek zgłoszenia przez właściciela nieruchomości zamiaru usunięcia drzewa w przypadku, gdy obwód pnia na wysokości 5 cm przekracza:
a) 80 cm – w przypadku topoli, wierzb, klonu jesionolistnego oraz klonu srebrzystego;
b) 65 cm – w przypadku kasztanowca zwyczajnego, robinii akacjowej oraz platanu klonolistnego;
c) 50 cm – w przypadku pozostałych gatunków drzew.
We wskazanych przypadkach możliwość usunięcia drzewa nastąpi dopiero w przypadku braku sprzeciwu ze strony odpowiedniego organu (wójta, burmistrza, prezydenta miasta). Organ może wnieść sprzeciw w przypadku lokalizacji drzewa:
a) na nieruchomości wpisanej do rejestru zabytków,
b) na terenie przeznaczonym w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego na zieleń lub chronionym innymi zapisami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego,
c) na terenach objętych formami ochrony przyrody, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 1–5, jak również spełnienia przez drzewo kryteriów, o których mowa w przepisach wydanych na podstawie art. 40 ust. 3 ( uznanie za pomnik przyrody).
Zgłoszenie rodzi po stronie organu obowiązek przeprowadzenia, w terminie 21 dni od jego dokonania, oględzin drzewa, które ma być usunięte i sporządzenie z tej czynności protokołu.
Jakie zmiany jeszcze przewidziano?
Ustawa z dnia 11 maja 2017 r. o zmianie ustawy o ochronie przyrody wprowadza do ustawy o ochronie przyrody także m.in. następujące zmiany:
- zamianę z fakultatywnej na obligatoryjną delegację dla ministra właściwego do spraw środowiska do określenia w drodze rozporządzenia kryteriów uznawania tworów przyrody żywej i nieożywionej za pomniki przyrody (zmiana w art. 40 ust. 3);
- przywrócenie regulacji nakazujących konieczność uzgodnienia zezwolenia na usunięcie drzew w pasie drogowym drogi publicznej (z wyłączeniem obcych gatunków topoli) z regionalnym dyrektorem ochrony środowiska (modyfikacje art. 83a);
- uchylenie przepisów przekazujących do kompetencji rady gminy uprawnienia do rozszerzania w drodze uchwały stanowiącej akt prawa miejscowego: katalogu wyłączeń obowiązku uzyskania zezwolenia na usunięcie drzew lub krzewów, określenia wysokości stawek opłat za usunięcie drzewa lub krzewu oraz określania katalogu wyłączeń obowiązku uiszczenia opłaty za usunięcie drzew bądź krzewów;
Ponadto nowelizacja ustanawia delegację dla ministra właściwego do spraw środowiska do wydania rozporządzenia określającego wysokość stawek opłat dla poszczególnych rodzajów lub gatunków drzew lub krzewów w zależności od obwodu pnia drzewa bądź powierzchni krzewu, a także wprowadza regulację, zgodnie z którą do czasu wydania wskazanego powyżej rozporządzenia do ustalania opłaty za usunięcie drzewa lub krzewu stosowane będą stawki maksymalne (określone w ustawie o ochronie przyrody; zmiana w art. 85).
Kiedy nowe przepisy mają wejść w życie?
Ustawa zmieniająca ma wejść w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem przepisu art. 83f ust. 14 pkt 2, który wejdzie w życie z dniem wejścia w życie rozporządzenia ministra właściwego do spraw środowiska, określającego kryteria uznawania tworów przyrody żywej i nieożywionej za pomniki przyrody.
Skomentuj artykuł - Twoje zdanie jest ważne
Czy uważasz, że artykuł zawiera wszystkie istotne informacje? Czy jest coś, co powinniśmy uzupełnić? A może masz własne doświadczenia związane z tematem artykułu?