Amortyzacja telewizora

Pytanie klienta:

""Kupiono telewizor plazmowy w cenie 7.300,00 zł netto potrzebny do prowadzonej działalności gospodarczej. Pod jaki numer Klasyfikacji Środków Trwałych można go zaliczyć i jak go amortyzować?""

Odpowiedź prawnika:

Zgodnie z Rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Klasyfikacji Środków Trwałych (KŚT), "urządzenia odbiorcze telewizyjne" (a więc również telewizory) klasyfikowane są do grupy 6 (Urządzenia techniczne), podgrupa 62 (Urządzenia telewizyjne i radiotechniczne, urządzenia i aparaty dla telefonii).

Podstawową metodą amortyzacji jest metoda liniowa - można ją stosować do wszystkich składników majątku trwałego. Do niektórych można przyjąć metodę degresywną, np. do środków trwałych zaliczonych do grup 3 - 6 i 8 Klasyfikacji Środków Trwałych (art. 22k ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i art. 16k ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych). Przy tej metodzie stawkę amortyzacyjną z wykazu stanowiącego załącznik do ustaw podatkowych podwyższa się współczynnikiem nie większym niż 2,0.

Przyjmując do używania nowy środek trwały można skorzystać też z tzw. "premii amortyzacyjnej" i wliczyć w koszty od razu 30% jego wartości (art. 22k ust. 4-6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz 16k ust. 4-6 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych). Polega ona na zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów odpisu amortyzacyjnego w wysokości 30% wartości początkowej środka trwałego już w pierwszym roku używania, bez względu na to, przez ile miesięcy w tym roku będzie on używany.

Piotr Geliński - Doradca podatkowy

Doradca podatkowy nr 10841; magister prawa (absolwent Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Gdańskiego).

Od 2002 r. zdobywał doświadczenie jako współpracownik znanych kancelarii prawnych i kancelarii doradztwa podatkowego. Od 2008 r. wykonuje zawód doradcy podatkowego obecnie w formie spółki doradztwa podatkowego;

Specjalizuje się w: udzielaniu porad, opinii i wyjaśnień z zakresu obowiązków podatkowych; analizie obciążeń podatkowych i ich optymalizacji, planowaniu podatkowym; ocenie umów pod względem wynikających z nich obowiązków podatkowych; doradztwie w sporach z organami podatkowymi, podczas kontroli podatkowej i skarbowej oraz w postępowaniach z zakresu zobowiązań podatkowych, w tym także w postępowaniach sądowoadministracyjnych.