Hodowla koni w mieście

Właściciel nieruchomości może korzystać z rzeczy z wyłączeniem innych osób w graniach określonych przez ustawy oraz zasady współżycia społecznego. Ograniczeniem prawa własności wynikającym z ustawy jest art. 144 kodeksu cywilnego. Zgodnie z tym przepisem, właściciel nieruchomości powinien przy wykonywaniu swego prawa powstrzymywać się od działań, który by zakłócały korzystanie z nieruchomości sąsiednich ponad przeciętną miarę, wynikającą ze społeczno-gospodarczego przeznaczenia nieruchomości i stosunków miejscowych. Zgodnie z powyższym przepisem, właściciel nieruchomości powinien powstrzymać się od działań zakłócających korzystanie z nieruchomości sąsiednich ponad przeciętną miarę. Granice korzystania z nieruchomości wyznaczają również stosunki miejscowe. Jeżeli zatem nieruchomość położona jest w zwartej zabudowie miejskiej, a wykorzystanie nieruchomości do celów hodowlanych mogłoby wiązać się ze szczególnymi zakłóceniami w korzystaniu z nieruchomości sąsiednich, właściciel powinien powstrzymać się od takich działań. Immisje, które zakłócają korzystanie z nieruchomości sąsiednich ponad przeciętną miarę mogą w szczególności polegać na rozprzestrzenianiu się nader nieprzyjemnych zapachów, hałasów itp. Przeciwko wykorzystywaniu nieruchomości w celach hodowlanych może przemawiać również fakt, iż jest ona położona na terenach miejskich. Z reguły nieruchomości miejskie nie są wykorzystywanie w celach hodowlanych. Wszystko jednak zależy od stosunków miejscowych, panujących na danym obszarze. Sąsiedzi, których prawo własności zostaje naruszone wskutek imisji z nieruchomości sąsiednich mogą żądać zaniechania naruszeń. Jeżeli nie da się ograniczyć natężenia imisji zakłócających korzystanie z nieruchomości sąsiednich, właściciele tych nieruchomości mogą domagać się zaniechania korzystania z nieruchomości w określony sposób, czy też zmniejszenia immisji.